Dagrenning - 01.10.1950, Blaðsíða 11
litið við og séð, hvernig þau hafa skilið við
landslagið. Það fyrsta sem biasti við voru tveir
óskapnaðir, er eigi örlaði á þegar hann lagði
af stað um 1900, — kommúnisminn og zion-
isminn. Allt annað hefur verið jafnað við
jörðu eða afmáð. Þessir tveir sprotar eru vaxn-
ir af sömu rót í Rússlandi, þó að hvorugur sé
rússneskur. Fyrir fyrri heinisstvrjöld skutu
þeir skyndilega rótum, í kjöllurum og
Gyðingahverfum Rússlands. Þeir komu sam-
tímis upp 1917, þegar útlendum kommún-
istum var lijálpað til valdaráns í Rússlandi
og brezk stjóm tók að sér að berjast fyrir
málstað zionista. Með seinni styrjöldinni
óx svo vegur kommúnista, að vfirráðasvæði
þeirra nær nú um miðja öldina yfir hálfa
Evrópu og hér um bil allt Kínaveldi, en -
zionistaríki var komið á fót í Arabíu og
mun fyrirsjáanlega færa út kvíamar þaðan.
Þessum framkvæmdum var komið á með
fjárhagslegum og pólitískum stuðningi
•er amerískir og brezkir stjómmálamenn,
sem með völdin fóru á stríðsámnum, veittu.
En þessu er ekki lokið enn, heldur er þetta
lokasýning 2. þáttar, eins og birting hinna
tveggja nýju samherja á leiksviðinu 1917 var
lokasýning fyrsta þáttar. Eftir því sem lengra
líður á leikinn munu þessi tvö öfl knvja á,
þar til komið er að hæsta stigi eins og ég sýndi
fram á, þar sem ég sat í áhorfendabekk. Ég sá
fyrir, að þau rnundu boða „sigur gerevðing-
ar stefnunnar" allsstaðar, „afnám erfi-kenn-
inga og aðals, trúar og eignaréttar", og hafa
í för með sér gereyðingu liins „vanþakkláta
kristindóms", (svo orð Disraelis séu notuð).
Fvrstu æfingar til þessa leiks byrja þegar
árið 1790, en misheppnuðust árin 1848, 1895
og 1905. Árin 1917 og 1945 bvrja tveir fyrstu
þættir sjónleiksins, sem tekist hafa ágætlega.
Ef 3. þáttur færi fram, eins og liann er fyrir-
hugaður, hygg ég að vér vrðum vottar að sigri
„gereyðingarstefnunnar" i þeim hluta Ev-
rópu, sem enn er eftir, svo og í Brezka sam-
veldinu og Bandaríkjum Ameríku, og vér
yrðum einnig vottar að stofnun heims-
ríkis, sem stjórnað vrði frá New York og
Jerúsalem. Þetta er, — geri ég ráð fyrir —,
það sem út kemur ef strikað er undir
í bókinni miklu við hið leyndardómsfulla
ártal „2000 e. K.“. Að því búnu mætti
strika út hina þýðingarmiklu bókstafi
„e. K“. Hið táknræna, scm felst í tveim
fyrstu þáttunum, skyldi enginn athugull á-
horfandi láta fara fram hjá sér, vilji hann sjá
fvrir endalokin. Réttarhöldunum í Núrnberg
var ætlað að koma fram hefndum fyrir
kommúnista og zionista. Við réttarhöldin
vfir leikurum píslarleikanna í Oberammergau
var Júdas sá eini af leikurunum, sem slapp
við dóm.
Gagnvart þeim kristnu framförum, sem
þessi litla jörð hafði náð 1899, koma mér
þessi tvö öfl tuttugustu aldarinnar fvrir sjón-
ir eins og „dinosaurar“, skrímsli aftan úr
forneskju, sem skyndilega hafa komið aftur
í ljós. Þau virðast heldur ekki vera fjærskyld-
ari hvort öðru en tvær greinar á sama tré.
Orð Disraelis voru þau, að eyðingaröflin
væru styrkt af „leynifélögum, sem mynda
bráðabirgðastjórnir, og menn af gyðinga-
ættum eru þar allsstaðar í forsæti“. Þetta er
enn í dag sannleikur, eftir hundrað ár, um
Jaessar tvær sterku hreyfingar, sem á hans dög-
um voru leynifélög, með þeim mikilvæga mis-
mun Jdó, að forystumennirnir játa trú Gvð-
inga, en eru ekki af ætt þeirra (eins og ég
vona, að ég geti sýnt síðar). Það var sannleik-
ur hvað fyrri kommúnista-stjómir áhrærði, og
það reynist enn sannleikur, þegar mold-
vörpustarfsemi kommúnista í Ameríku,
Kanada og öðmm löndum er rannsökuð.
Áköfustu áróðursmenn zionista, sem ættaðir
eru frá sömu stöðvum og hinir, hamra stöð-
ugt á því við Gvðinga, að kommúnistaríkið sé
þeirra einlægasti vinur.
Þannig er Jdví varið nú um rniðbik aldar-
DAGÚENNING 9