Húnavaka - 01.05.1987, Blaðsíða 62

60
HUNAVAKA
Norðmanna á ráðstefnunni. Var hann af húnvetnsku bergi brotinn og
talaði ágæta islensku. Tókust nú með okkur ágæt kynni, sem leiddu til
þess að saman fórum við þá för, sem ætlunin er að segja frá i þessu
greinarkorni.
Segir fátt af einum
Þessi ráðstefna var haldin í janúar 1978. Þar var fjallað um hryðju-
verk í heiminum, og þó að umræðuefnið væri ekki sérlega áhugavert
fyrir fslending, var ég strax ákveðinn í að fara þá mér var boðið
þangað. Bæði var það að þarna gafst gott tækifæri til þess að koma til
Berlínar og eins hitt að fá tækifæri til þess að kynnast fólki víða að úr
veröldinni.
Ekki hvarlaði þó að mér að þarna myndi ég hitta mann af hún-
vetnskum ættum þó sú yrði raunin á. Fullu nafni heitir hann Per
Eistein Thue. Móðir hans er Jóhanna Ingibjörg Eysteinsdóttir frá
Hrísum í Víðidal, en faðir hans er norskur. Per Eistein fæddist hér á
landi, en fjölskyldan fluttist til Noregs, þá hann var nokkurra mánaða
gamall.
Fljótlega kom í ljós að við Per Eistein höfðum báðir mikinn hug á að
skoða lífið austan við múrinn. Báðir höfðum við aflað okkur nokkurra
upplýsinga um það hvernig auðveldast væri að komast þangað og
báðum hafði verið ráðlagt að fá einhvern með ef slík ferð væri farin.
Var vitnað í það fornkveðna að segi fátt af einum. En þessi óvæntu
kynni okkar leiddu því til þess að saman fórum við austur yfir.
Til þess að komast í austurhluta borgarinnar eru tvær leiðir auð-
veldastar. Annars vegar að fara með neðanjarðarlest, en hins vegar að
ganga eða aka í gegnum hlið, sem nefnist Checkpoint Charlie.
Við völdum þann kostinn að fara með neðanjarðarlestinni og hóf-
um för okkar um hádegisbil á laugardegi. Úr lestinni stigum við á stöð,
sem nefnist Friedrichstrasse. Þar sóttum við um nokkurra klukku-
stunda dvalarleyfi í landinu og lögðum vegabréf okkar fyrir embætt-
ismenn. Síðan hófst löng bið meðan pappírar okkar voru kannaðir.
Fjölmenni mikið beið á stöðinni eftir landvistarleyfi. Virtust þar
bæði vera á ferð forvitnir ferðamenn eins og við og einnig var þar
margt um Vestur-Þjóðverja, sem voru á leið austur yfir til þess að
heimsækja ættingja og vini. Einn mann tókum við tali þarna, sem