Húnavaka - 01.05.1987, Síða 111

HUNAVAKA
109
Nokkru síðar fór ég að hugsa um þetta sem ég sá á Einarsstöðum er
ég villtist í húsinu. Þá datt mér í hug að þetta gæti ekki staðist.
Nokkrum árum seinna fór ég austur í Einarsstaði og hitti Einar. Ég
bað hann um að leyfa mér að líta inn í herbergið sem ég leit inn í um
árið. Hann sagði að það væri velkomið. Þá blasti við mér nokkuð
önnur mynd. Þetta var stássstofa og stórir gluggar á stafni, beint á
móti dyrunum, þar sem þessar verur, hverjar sem þær hafa verið sátu
þétt og engir gluggar voru mér sýnilegir þá. Ég varð dálítið undrandi
og spurði Einar hvort þetta hefði alltaf verið svona. Svarað var já.
Hreyfingin sem ég heyrði er ég sá allar þessar verur í dökku kufl-
unum, dettur mér í hug að það hafi verið einhver lifandi vera þó svo að
hún hafi verið mér ósýnileg innan um allar þessar verur sem sennilega
hafa verið af öðrum heimi.
Skrifað 21. mars 1984.
Beinið í hólnum
Sonur minn, Pétur Víglundsson, bjó í mörg ár að Sölvanesi í Lýt-
ingsstaðahreppi. Við Víglundur vorum oft þar í sumarfríinu okkar.
Mig minnir að við værum þar í júlí 1968 eða 1969.
Einn dag vorum við að ganga úti á túni Pétur og Ragna, kona hans,
ásamt okkur Víglundi. Við gengum fram hjá hól er kallaður er
Sölvahóll. Það hafði verið gert mikið rask á hólnum er túnið var
sléttað. Það hafði ekki verið sléttað af hólnum, en verið ýtt langt inn í
hólinn. Þegar Pétur fór að búa á Sölvanesi lét hann fjarlægja stein og
lagaði sárið eftir hann og sáði grasfræi í. Það er sagt að Sölvi er byggði
Sölvanes sé grafinn í þessum hól.
Við stönsuðum hjá hólnum og vorum eitthvað að ræða um þessa
munnmælasögu og Pétur tók bein er stóð út úr moldinni. Þetta var
lítið bein og mjög fúið, gat hafa verið partur af rifi. Við skoðuðum
þetta og Pétur spurði mig hvort ég héldi að þetta væri úr manni? Ég
sagði eins og við sáum auðvitað öll að þetta bein væri svo gamalt og
fúið að það gæti verið úr hvaða dýri sem var. Um nóttina hrökk ég upp
við það að gengið var inn ganginn. Mér varð ónotalega við. Ég vissi
ekki annað en að húsið væri læst. Það var ekki ætlast til að hver sem
væri gæti gengið inn á næturnar. Maður kom í dyrnar að herberginu