Húnavaka - 01.05.1997, Qupperneq 13

HUNAVAKA
11
stjórahús. Þá var þar kaupfélagsstjóri Pétur Theódórs og verslunarmaður
Jón S. Baldurs. Þeirra hús voru þá einu íbúðarhúsin norðan ár.
Rannveig skildi mig eftir í stofu hjá tveim ungum mönnum, þeim Þor-
valdi og Theódór Skúlasonum. Þorvaldur varð seinna vel þekktur list-
málari og Theódór læknir. Þá hafa þeir verið 18 til 20 ára og miklir
heimsmenn, að mér fannst. Hljómlist var í stofunni og hélt ég í fyrstu, að
þetta væri grammófónn því slíkt þekkti ég frá Þorkelshóli. Fljótlega
spurðu strákarnir mig hvort ég vissi að þetta væri útvarpið og María
Markan væri þarna að syngja í Kaupmannahöfn en hljóðið bærist á öld-
um ljósvakans. Fannst mér þetta stórmerkilegt en útvarp byrjaði víst hér
1926.
Ég man eitt og annað frá Blönduósi
Einn daginn fórum við Rannveig og fjöldi fólks úr kaupstaðnum út að
Laxá á Refasveit. Við sátum á
bekkjum sem komið var fyrir á
palli vörubifreiðar er Zophonías
bílstjóri átti og ók. Aldrei hafði ég
ferðast með bíl áður en var vön
hestum. Þarna var haldin mikil
veisla í hvamminum neðan við
fossinn með kræsingum, söng og
dansi. Þarna sá ég lax stökkva foss-
inn og var það stórkostlegt. Hefí
ég aldrei séð þetta síðan, aðeins á
myndum. Þetta var mjög skemmd-
legt og er mér minnisstætt.
Fólk á Blönduósi var snyrdlegt í
allri umgengni að ég man, fallegir
garðar við flest hús. Sá allra falleg-
asti var við Hemmertshús og bar
af en allir höfðu eitthvað af garð-
plöntum hjá sér og fallega hirtir
voru grasigrónu bæirnir undir
brekkunni. Geitur voru algengar
og hafðar í smákofum upp með á.
Sá maður, er ég man best eftir á
þessum tíma, því ég var á Blöndu-
ósi nokkur fleiri sumur, var Bogi sýslumaður sem var dálídð sérstakur
maður og margar sögur voru sagðar af. Til dæmis fékk hann sér bíl og
María og hundurinn Baldur á Italíu
árið 1953.