Húnavaka - 01.05.1997, Page 20

18
HÚNAVAKA
ég kynntist þeim ofsa sem mörg
trúarbrögð virðast vekja hjá fólki,
ekki síst frændum okkar Irum.
Og svo kom stríðið
I september kom stríðið og teppt-
ust þá allar samgöngur en allir
héldu að þetta stæði aðeins í sex
mánuði eða svo. Forstöðukonan,
Miss Brodil, spurði hvort ég treysti
mér til að byrja við fyrirlestra þá
um haustið og kvað ég það í lagi
að ég myndi geta fylgst með sem
og varð. Mikill lestur fylgdi auðvit-
að og til að byrja með snéri ég öllu
á íslensku en eftir nokkra mánuði
hætti ég því og lærði allt á ensku
og fór þá líka að hugsa á ensku.
Það bjargaði líka miklu að ég var
alin upp í sveit, vön að sjá bein og önnur líffæri úr skepnum, svo þetta
varð ekki eins bráðframandi og fyrir þá er aldrei höfðu séð hjörtu eða
lungu, hvað þá annað. Enn fremur hafði ég grautað svolítið í latínu og
þarna voru mörg nöfn á latínu.
Fyrsta prófið var í undirstöðugreinum líkams og heilsufræði - Anatomy
and Physiology. Það er að segja byggingu og starfsemi líkamans, heilsu-
fræði og hjúkrun. Gekk þetta allt vel og síðan kom sérfræðin, heilastarf-
semi og taugakerfið, mjög nákvæmt og síðan geðsjúkdómar og meðferð.
Lokapróf var eftir þrjú ár og fékk ég þá réttindi til að starfa sem geðsjúk-
dómafræðingur.
Ég ákvað þá að fara að undirbúa nám í almennri hjúkrun og að fara til
Charing Cross spítala í London þó ég þyrfti að bíða eftir aðgangi þar. Ég
var í mikilli þörf fyrir meiri fjárráð til fata- og bókakaupa því ekkert af
því tagi hafði ég veitt mér á námsárunum nema eina kápu og svo auðvit-
að skó og sokka er við þurftum að leggja okkur til en einkennisbúningur
var framlagður af spítalanum og var það eins á Charing Cross spítala. Ég
hafði verið með betra kaup að loknu lokaprófmu sem ég lagði fyrir til
framangreindra nota.
Allan tímann hafði stríðið staðið yfir og var mikið um loftárásir og
eyðileggingu í Glasgow þar eð hún var iðnaðar- og skipasmíðastöð mikil.
Vöknuðum við oft á hverri nóttu og þurftum að fara með sjúklinga í