Húnavaka - 01.05.1997, Side 65

HÚNAVAKA
63
tækifæri til að skoða mig um í leið-
inni.
Þarna var stór og mikil skipa-
smíðastöð og einnig alhliða skipa-
viðgerðir. Vinnuvélar og verkfæri
virtust vera mjög gömul en afar
vel um gengin. Tók ég sérstaklega
eftir hve vel þeir gengu frá þegar
vinnudegi var lokið. Allt sópað og
snurfusað. Hissa var ég þegar ég
sá gamlar konur vera að vinna
þarna í þurrkvínni, aðallega þó
við að hreinsa rusl og fleira.
Þennan dag sá ég í fyrsta skipti
rússneska yfirvélstjórann á skip-
inu, Vladimir Dorovskikh, sem ég
átti eftir að hafa mikil samskipti
við og kemur töluvert við þessa
frásögn. Var hann sá eini af vél-
stjórunum sem gat nokkurn veg-
inn talað ensku. Var hann þarna með eiginkonu sína með sér, hana
Liliyu Dorovskikh. Afar prúð kona og stillt.
Næstu daga vann ég við vélina og leit allt ágætlega út. Oll mál stóðust
og ekkert að óttast í sambandi við hana. Lét ég rússnesku vélstjórana
hreinsa alla kæla þar sem ég vissi að siglt yrði í töluvert heitum sjó á leið-
inni. Einnig var farið yfir ýmislegt annað sem gera þurfti fyrir þessa löngu
ferð sem framundan var.
Neptun í hurrkví íPusan. Mynd: F.K
Rússarnir hirtu allt
Sigurður skipstjóri og Siggi Bryn. voru á fullu við að fara yfir sín mál því
af nógu var að taka. Voru þeir alltaf að spyrja mig hvort ég kæmi ekki
með þeim í siglinguna og höfðu miklar áhyggjur af að hafa ekki ein-
hvern sem þeir gætu treyst í vélinni. Voru farnar að renna á mig tvær
grímur þ\í eins og fyrr segir var ekki ædunin að ég færi í siglinguna. Var
ég búinn að hafa samband heim við Oskar framkvæmdastjóra út af þessu
og heyrði ég á honum að óneitanlega liði honum betur að vita af heima-
manni í vélinni á leiðinni. Var ég að veltast með þetta þessa dagana.
Einn daginn er ég niðri í vélarúmi. Kemur þangað maður og ávarpar
mig á nánast lýtalausri íslensku. Er þarna kominn Færeyingur, Mortein-