Húnavaka - 01.05.1997, Qupperneq 106

104
HÚNAVAKA
sem glæsilegast. Ætli ég sé ekki búinn að leggja hálfa milljón í aukahluti
á það, króm og gullmerki og er enn að bæta við. Hjólið hefur líka verið
mikið myndað bæði af Islendingum og útlendingum. Það var meira að
segja sett á Pox ásamt eiganda. Nú er það að fara á Amtbókasafnið á Ak-
ureyri til sýnis og fróðleiks fyrir fólk.
Þótt ég hafi átt þrjú hjól 1993 stóðst ég ekki mátið þegar mér bauðst
gamall Breti, Triumph Bonneville, 650cc, árgerð 1967. Eg lét gera hann
upp svo hann er eins og nýr. Þetta er glæsilegt hjól sem hefur unnið til
verðlauna á sýningum.
Það má segja að síðan ég byrjaði hafi áhugasviðið í hjólunum sífellt
verið að breikka. I fyrstu var það aflið og tæknilega hliðin sem allt snérist
um, síðar fóru hraðinn og aksturseiginleikarnir að vega þungt. Með
ákveðnu afturhvarfi til fortíðar fylgdi hins vegar aukin áhersla á þægindi
og glæsileika. Það var því enn einn liður í þróuninn og til að auka
breiddina að kaupa Suzuki DR 350 cc torfæruhjól sem ég get notað á
fjallvegi. Enda myndi ég ekki leggja hin hjólin í slíkan akstur. Vaxandi
áhugi minn á að eignast gömul falleg hjól leiddi til þess að vinur minn
gaf mér Hondu 450 sem reyndar gæti verið fyrsta hjólið mitt. Eg er nú
kominn á fullt að gera það upp með ærinni fyrirhöfn og tilkostnaði.
Eg hef vissulega fylgst vel með því sem er að gerast á þessu sviði, farið
á alþjóðlegar mótorhjólasýningar í London og Birmingham og skoðað
ýmis mótorhjólasöfn. Svo fór ég eitt sinn á mótorhjólakappakstur á Isle of
Man. Þar er haldinn alþjóðlegur kappakstur á 37 mílna braut um eyjuna.
Þar keppa allar gerðir lijóla með mismikilli áherslu, allt frá glerharðri
keppni á kappaksturshjólum til að vera létt skemmtun í kappakstri gam-
alla hjóla.
SÖGN UM BRENNIKVÍSL
Það er sagt að kerling ein væri í seli frá Stað í Hrútafirði og önnur frá Bálkastöð-
um, á heiði fram. En fyrir því að þeim sarndi allilla þá kom svo að Staðarkerling
brenndi Bálkastaðakerlingu inni og selið með öllu saman. Heitir þar síðan Brenni-
kvísl og er sagt að með þeim hætti gengi selstaðan öll undir Stað. Onnur er sú kynja-
sögn að flagðkona ein kastaði steini sunnan úr Tröllakirkju á bæjarhlað á Stað er
síðan væri hafður að hestasteini.
Syrpa Gísla Konráðssonar.