Morgunblaðið - 25.06.2015, Qupperneq 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. JÚNÍ 2015
Gunni Helga:
Töffari af guðs náð!
Kynntist honum
um leið og ég
kynntist Vigga.
Hann var frændinn með stóru
F. Var hann þó ekki skyldur
honum heldur giftur Kötu föð-
ursystur hans.
Kirkjubólsfólkið er svolítið
sérstakt og tengslin þess á milli
afar góð. Það er ekki alltaf sem
maður kynnist allri fjölskyld-
unni um leið og maður kynnist
mannsefninu sínu. Og minnis-
stæðastur í þeim hópi er sá sem
við kveðjum í dag.
Hann Gunni Helga átti stór-
an þátt í því að halda hópnum
saman, bara af því að hann var
svo skemmtilegur og honum
þótti svo vænt um dalinn henn-
ar Kötu, Staðardalinn.
Þar undi hann sér við veiðar
og að vera til, því hvergi er
næðið og kyrrðin eins og þar.
Hann var „húsvörðurinn“ í
Kirkjubóli og að öllum öðrum
ólöstuðum sá hann um að gera
eða láta gera alla þessa hluti
sem þarf að gera í gömlu húsi.
Hann var einnig hrókur alls
fagnaðar á ættarmótunum og
brá sér gjarnan í hin ýmsu hlut-
verk og lék sér eins og barn.
Í mörg ár sá hann um að
leggja rafmagnslínur um landið.
Og þeir eru ófáir ungu strák-
arnir sem hafa fengið sína
fyrstu og bestu leiðsögn í vinnu-
semi og vinnugleði hjá honum
og Kötu sem alltaf eldaði fyrir
strákana „sína“ og þeir elska
hana allir. Það var eftirsótt að
komast í vinnuflokkinn hans
Gunna og fengu færri en vildu
að komast í þann hóp. Hann
greiddi bónusa ofan á launin
sem var nánast óþekkt fyrir-
bæri á þeim tíma.
Þegar hann hætti að vinna
fór hann að gera það sem hon-
um þótti skemmtilegt. Hann var
í leikhóp og lék í auglýsingum
og sjónvarpsþáttum.
Þegar ég hugsa til þeirra
Kötu og Gunna þá er alltaf bros
og hlátur í kringum þau. Þau
kunnu að njóta lífsins gæða-
stunda og nýttu hverja stund
sér til ánægju.
Þau eignuðust ekki börn sam-
an en öll frændsystkini og börn
Gunna voru þeirra börn og öll
börn hændust að honum. Enda
ekki annað hægt, maðurinn var
þvílíkt sjarmatröll með lokk í
eyra og tannstöngul í munnvik-
inu.
Með hlýju í hjarta minnist ég
Gunna Helga og bið algóðan
Guð að vernda og styrkja Kötu
á erfiðum tíma.
Sigurbjörg Þráinsdóttir
(Bogga).
Nú er húsið okkar hér að
Kleppsvegi 62 búið að missa
mikið. Hann Gunnar okkar er
farinn til Austursins eilífa. Það
eru ófá handtökin sem hann gaf
okkur til viðhalds húss og lóðar
fyrir utan öll skemmtilegheitin.
Þegar ég flutti hingað og hitti
þennan hressilega karl með
hring í eyra,var mín fyrsta
hugsun hann er skrítinn þessi,
en það leið ekki langur tími áð-
ur en ég áttaði mig á því að
þarna fór alveg sérstakur mað-
ur.
Hér í íþróttasalnum gat
manni ekki dottið í hug að mað-
ur kominn hátt á níræðisaldur
gæti gert það sem hann gerði,
þegar hann var að æfa sig í
íþróttatækjunum, öll þessi tæki
voru eins og fis í höndunum á
honum. Hann greip í rimlana,
Gunnar Helgason
✝ Gunnar Helga-son fæddist 27.
desember 1927.
Hann lést 4. júní
2015. Útför hans
fór fram 18. júní
2015.
hékk á höndunum
eins og ekkert væri
sjálfsagðara.
Gunnar minn,
það var alltaf gam-
an að vera með þér
og ykkur hjónum
og það segir hún
Anna mín líka.
Kata mín, Gunnar
bíður eftir þér, þú
þarft ekkert að
flýta þér.
Með þakklæti og virðingu,
Grímur H.
Leifsson.
Maður lifandi hvað Gunni átti
til ógrynni af sögum í sínum
sarpi, sem langflestar voru
hlaðnar gríni og glensi. Man eft-
ir sögum úr hans bernsku þar
sem hann var eitthvað að prakk-
arast í Flóanum og kringum
Stokkseyrarbakka. Sögur sem
voru þó með tregablendnum
undirtón, sem ekki var furðu-
legt í ljósi föðurmissis einungis
5 ára gamall og móðir hans sá
sér ekki fært að halda úti heim-
ili, þannig að Gunnari var komið
í fóstur. Þó svo að Gunni hafi
verið einstaklega heppinn og
lent hjá góðu fólki þá er næsta
víst að þessi tilhögun hafi haft
áhrif á barnssálina. Þegar frá
leið fór maður að vera partur af
þessum sögum, því ég vann í
fjölda sumra með Gunna. Ég
byrjaði í skítnum með Gunna 13
eða 14 ára, þ.e. við vorum á vor-
in að dreifa húsdýraáburði í
garða á Stór-Reykjavíkursvæð-
inu. Þar lærði maður af Gunna
þá gullnu reglu að maður ætti
að ganga snyrtilega frá eftir sig,
þessi regla stuðlaði að því að
Gunnar varð mjög vinsæll hjá
sínum viðskiptavinum og safnaði
hann til sín mörgum föstum við-
skiptavinum. Seinna meir fór
maður síðan með Gunna í línu-
vinnuna og þar vorum við í að
reisa og strengja rafmangslínur
víða um land.
Þar kynntist ég öðrum kost-
um Gunna vel, til að mynda
þeim ótrúlega krafti og dugnaði
sem hann bjó yfir og einnig
hversu örlátur hann var í garð
sinna starfsmanna. Hef aldrei
fyrr né síðar unnið hjá atvinnu-
rekanda sem gerði sér það full-
ljóst að starfsemi hans og hvort
fyrirtækið gengi vel eða illa var
að langstærstum hluta byggt á
þeim starfsmönnum sem hann
hafði í kringum sig. Það hversu
vel hann borgaði spurðist fljótt
út meðal annarra vinnuflokka í
raflínulögnum og til hans réðust
margir dugnaðarforkar og til
marks um það hversu reynslu-
miklir þessir menn voru þá
byrjaði ég hjá honum í línuvinn-
unni 16 ára og var hjá honum til
24 ára aldurs eða þangað til
hann hættir í línubransanum, öll
þessi ár er ég alltaf yngsti
starfsmaðurinn. Eftir að línu-
vinnunni lauk fór ég síðan með
Gunna í girðingavinnu austur að
Heylæk í Fljótshlíð og þó svo að
hann væri þá kominn af léttasta
skeiði þá var krafturinn og
hreystin enn til staðar. Í raun
var Gunnar alveg ótrúlega
hraustur alla tíð fyrir utan
þessa fáu mánuði þegar krabb-
inn sótti að.
Sem er nokkuð furðulegt þar
sem hann lenti í fjölda slysa á
sinni lífsævi, m.a. sprengdi hann
nánast af sér annan fótinn, einn-
ig kom í ljós í einni myndatöku
á efri árum að hann hafi brotið
hryggjarlið fyrr á ævinni án
þess að nokkuð hefði verið gert
í því á sínum tíma og Gunnar
átti í sjálfu sér erfitt með að
muna hvað hefði valdið, var þó á
því að hann hefði brotið á sér
bakið við að fá á sig lestarlúgu á
sjómennskuárum sínum, en
mundi þó ekki til þess að hafa
misst eitthvað úr vinnu vegna
þess.
Að lokum er ekki hægt að
minnast Gunna nema að minn-
ast á það einstaklega ástríka og
samheldna samband sem hann
og Kata áttu alla tíð. Kæra
Kata, missir þinn er mikill, mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur
sem og til allra annarra að-
standenda og vina. Góða ferð,
Gunni minn.
Hjörtur Cýrusson.
Gunnar Helgason sá ég fyrst
á samlestraræfingu hjá Leik-
félaginu Snúð og Snældu, í
október eða nóvember árið 2000
en Snúður og Snælda er leik-
félag eldri borgara í Rvík og ná-
grenni, FEB, frá 1990-2014.
Um uppruna Gunnars og
starfsferil veit ég frekar lítið en
ætla aðeins að minnast á störf
hans á vegum Snúðs og Snældu
þau ár sem hann var í félaginu.
Á þessari samlestraræfingu
hlustaði ég á og naut leikrænna
tilþrifa hjá þessu roskna fólki og
þegar kom að Gunnari tók ég
eftir því hve rödd hans var skýr
og hljómmikil og barst vel um
allan salinn. Þarna var hann 73
ára.
Gunnar tók þátt í öllum sýn-
ingum félagsins frá því hann
gekk í það og þær voru margar.
Hann lék hin ólíkustu hlutverk
og söng meira að segja þó hann
segðist vera vita laglaus. Að
auki sinnti hann smíði á leik-
tækjum og leikmunum, starfaði
sem leiksviðsstjóri, stillti upp
fyrir sýningar og tók niður leik-
tjöldin að sýningum loknum.
Það var eiginlega sama hvað
þurfti að gera í okkar leikhúsi
þá gat Gunnar gert það.
Oft kom hann fram í kvik-
myndum, leiknum auglýsingum
og skemmtiþáttum sem sýndir
voru í sjónvarpi auk annars.
Hann sat í stjórn Snúðs og
Snældu í mörg ár, sem gjald-
keri, meðstjórnandi og formað-
ur árin 2002-2005. Ekki má
gleyma hans ágætu eiginkonu
sem í mörg ár lagði mikið af
mörkum fyrir félagið okkar og
það ber að þakka. Gunnar
Helgason var myndarlegur
maður að vallarsýn, hár og
grannur og samsvaraði sér vel,
ekki síst á leiksviði. Hann hafði
góða nærveru, var glaðsinna og
hrókur alls fagnaðar þegar því
var að skipta og skemmtilegur í
alla staði.
Nú er tjaldið fallið í síðasta
sinn og þá ber að þakka gengn-
um félaga og vini ómetanlegt
starf fyrir leikfélagið Snúð og
Snældu. Eftir lifa minningar um
góðan vin og listamann.
Persónulegar samúðarkveðj-
ur sendi ég frú Katrínu sem og
frá leikflokknum öllum. Minn-
ingin um góðan dreng gleymist
ekki.
Jón Jónsson, fyrrv.
formaður Leikfélagsins
Snúðs og Snældu.
Elsku Gunnar afi.
Mig langar að þakka þér fyr-
ir alla góðu tímana, spjöllin,
brandarana og prakkarasögurn-
ar. Fyrir allan áhugann á því
sem ég var að gera og fyrir að
hvetja mig áfram í öllu sem ég
hef tekið mér fyrir hendur. Og
alltaf hlustaðir þú og sýndir
áhuga þó svo þú hafir kannski
ekki alltaf skilið alveg hvað það
var sem ég var að tala um. Ég
mun sakna þín óendanlega og
vona að þér líði vel þar sem þú
ert.
Kær kveðja,
þín sonardóttir,
Bergdís Eyland Gestsdóttir.
Elsku elsku Gunni, þegar við
systurnar hugsum um þig kem-
ur jólasveinninn upp í hugann,
þú varst hann, örlátur og glað-
ur, líka svolítið hrekkjóttur og
ófyrirsjáanlegur.
Mamma kom með góða at-
hugasemd þegar við ræddum
Gunna okkar jólasveininn: en
stelpur, hann var alltaf til stað-
ar alla daga í gleði og í sorg,
ekki bara á tyllidögum. Gunni,
þú varst líka okkar Bubbi bygg-
ir, alltaf tilbúinn með tæki og
tól til að hjálpa við uppbyggingu
eða lagfæringar og ekki má
gleyma sögumanninum sem ýkti
duglega til að skemmta okkur.
Elsku elsku Gunni, núna þegar
við kveðjum þig eru hjörtu okk-
ar þrútin af þakklæti og við lof-
um þér að hugsa vel um eig-
inkonu þína til fimmtíu ára og
eilífðarkærustu, hana Kötu
frænku og mína elsku systur.
Guðlaug, Þorbjörg
og Katrín.
HINSTA KVEÐJA
Elsku Gunnar.
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Takk fyrir árin okkar
saman.
Þín,
Katrín.
Elsku sonur okkar og bróðir,
ÞÓRSTEINN ARNAR RÚNARSSON,
sem lést 13. júní, verður jarðsunginn frá
Sauðárkrókskirkju föstudaginn 26. júní kl.
14.
.
Rúnar Pálsson, Sigurlaug Ó. Guðmannsdóttir,
Rúnar Björn Herrera Þorkelsson,
Ágúst Natan Rúnarsson,
Erla Jóhanna Rúnarsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HELGI GUÐJÓN STRAUMFJÖRÐ
KRISTJÁNSSON,
Skúlagötu 40,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut 17. júní.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 29. júní kl. 13.
.
Sæunn Guðmundsdóttir,
Sigurður Gunnar Helgason,
Guðmundur Ólafur Helgason, Alma D. Jóhannesdóttir,
Kristján Hólmsteinn Helgason,
Matthildur Helgadóttir, Sigþór Þórarinsson
og barnabörn.
Maki minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
BRYNJAR INGI SKAPTASON,
Hamarstíg 35,
Akureyri,
er látinn.
Kveðjustund auglýst síðar.
.
Sigrún Sveinbjörnsdóttir,
Hrólfur, Hrönn og Hrafnkell Brynjars- og Sigrúnarbörn,
Helga Tómasdóttir, Pálmi Óskarsson, Marco Ploeg,
Sigrún Rósa og Tómas Ingi Hrólfs- og Helgubörn,
Tumi og Ingi Hrannar- og Pálmasynir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
HELGA KRISTÍN LÁRUSDÓTTIR
frá Ólafsvík,
sem lést á Droplaugarstöðum mánudaginn
15. júní, verður jarðsungin frá
Ólafsvíkurkirkju mánudaginn 29. júní kl. 14.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningarsjóð
Ólafsvíkurkirkju.
.
Ásta Lára Leósdóttir, Þorvarður Sæmundsson,
Guðbrandur Rúnar Leósson, Gunnhildur Tryggvadóttir,
Erla Leósdóttir, Hjörtur Þorgilsson,
Ágúst Helgi Leósson, Sigrún Ellertsdóttir,
Þröstur Leósson
og fjölskyldur.
Ástkær móðir okkar, amma og langamma,
SIGRÚN EINARSDÓTTIR,
úr Skólastræti 5b,
lést á Droplaugarstöðum 19. júní. Útför
hennar fer fram frá Dómkirkjunni
mánudaginn 29. júní kl. 15.
.
Skúli Jónsson,
Sigríður María Jónsdóttir,
Ágústa María Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN ÁSGEIRSDÓTTIR,
áður til heimilis að Garðavegi 9,
Hafnarfirði,
lést á Sjúkrahúsinu á Ísafirði
17. júní. Útför hennar fer fram frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
föstudaginn 3. júlí kl. 13.
.
Lilja Sölvadóttir,
Ásgeir Sölvason,
Þórdís Sölvadóttir,
Erla Sölvadóttir,
Kristín Sölvadóttir, Benedikt Kröyer,
Steinunn Sölvadóttir, Stefán Símonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir og bróðir,
JÓN ÓLAFSSON
tannlæknir,
frá Gröf á Höfðaströnd í Skagafirði,
Hlynsölum 3, Kópavogi,
er látinn. Útförin fór fram í kyrrþey.
.
Inga Svava Ingólfsdóttir,
Hildur Karítas Jónsdóttir,
Sigríður Ólafsdóttir,
Edda Jónína Ólafsdóttir.
Föðurbróðir minn,
EINAR DANÍELSSON
frá Bjargshóli,
lést á Heilbrigðisstofnun Hvammstanga 19.
júní. Útför hans fer fram frá kirkjunni á
Melstað mánudaginn
29. júní kl. 14.
.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ásgeir Daníelsson.