Fréttablaðið - 13.07.2015, Side 13

MÁNUDAGUR 13. júlí 2015 | SKOÐUN | 13
Í DAG
Guðmundur Andri
Thorsson
rithöfundur
15. júlí (f.h.) er síðasti dagurinn sem þú
hefur til að hafa áhrif á niðurstöður í at-
kvæðagreiðslunni um kjarasamningana.
Þitt atkvæði skiptir máli !
Atkvæðagreiðslan er rafræn og þeir sem ekki hafa fengið
bréf þar að lútandi hafi samband við félagið.
KJÓSUM
UM KJARA-
SAMNINGANA!
Síðastliðin 17 ár hef ég
búið í fjölbýlishúsinu
Miðleiti 3. Allan þennan
tíma höfum við, sem þar
búum, notið góðs útsýn-
is og dáðst að Útvarps-
húsinu og því fallega
umhverfi, sem því hefur
verið búið. Við munum
flest boðskap Birgis
Ísleifs borgarstjóra 1974
um „grænu byltinguna“,
þar sem ákveðið var að
vernda sem flest gróður-
svæði í borgarlandinu
og skapa æ fleiri eftir því sem
byggð ykist. Við horfðum þá,
undir hönd honum, til komandi
tíma, er Reykjavík yrði talin með
fegurri borgum vegna margra og
mikilvægra gróðursvæða, sem
yrðu eins og lungu höfuðborg-
arinnar. Annar kostur grænna
svæða er, að þau geta orðið lend-
ingarstaðir hugmynda, sem eng-
inn þekkir í dag, en yrðu mögu-
lega nauðsyn í framtíðinni.
En nú er öldin önnur. Útvarp-
ið þarf ekki á sinni stóru lóð að
halda, vill selja og Reykjavíkur-
borg hefur bitið á agnið. Þar er
ekki sama framtíðarsýn og þegar
Birgir Ísleifur var við völd. Nú
er unnið að þéttingu byggðar,
hverju hótelinu af öðru troðið í
hverja smugu í 101 Reykjavík og
nú er komin tillaga um að byggja
nánast sjálfstætt þorp á Útvarps-
lóðinni með þriggja hæða húsum
þröngt settum. Græni reiturinn
á að flytjast upp á húsþökin,
en annar gróður að víkja fyrir
steinsteypu og malbiki.
Peningalykt
Mér finnst peningalykt af þessu.
Ég kysi heldur ilm yndis
og þjónustu. Á svæðinu
frá Hvassaleiti og yfir
á Sléttuveg er óvenju-
stór hluti íbúanna eldri
borgarar. Þeir hafa
enga aðstöðu til útivist-
ar í nágrenninu aðra en
göngustíga. Væri ekki
miklu betri kostur til nýt-
ingar á Útvarpslóðinni,
að borgin leysti hana til
sín og sinnti þar í senn
góðri og heilsusamlegri
þjónustu fyrir þenn-
an aldurshóp? Ég gæti gjarnan
séð fyrir mér velli fyrir pútt,
krokket og minigolf. Ég sé þarna
einnig fyrir mér fallegan skála
fyrir félagsstarf og annan slíkan
fyrir dagvist. Það er svo margt
hægt að gera þarna, sem hæfir
þessum stað miklu betur en það
sem nú er fyrirhugað. Verslunar-
skólanemar, sem lengi hafa
nýtt þetta svæði til hreyfingar,
myndu þá heldur ekki missa af
neinu.
Ein af meginrökum fyrir þétt-
ingu byggðar hér er að stytta
akstursleiðir. Aukin umferð á
reiðhjólum á að fylgja, og þannig
á að minnka mengandi útblástur
frá þeim vélknúnu tækjum, sem
um göturnar fara. Ég held reynd-
ar, að flestir geti séð, að einka-
bíllinn hverfur ekki. Hann skap-
ar í dag bara tímabundna hættu.
Innan tveggja áratuga verða
allir bílar rafknúnir eða brenna
metani, lífdísli eða einhverju enn
öðru, sem framtíðin geymir, og
hætta að menga. Þess vegna er
í lagi að þenja byggðina eitthvað
út.
Í ljósi þess, sem ég hef talið
hér að ofan, vil ég mótmæla þeim
tillögum sem fram eru komnar
um breytingar á Útvarpslóðinni.
Ég veit, að við, sem hér búum,
og missum margt, verði þessar
fyrir ætlanir að veruleika, eigum
okkar grenndarrétt. Við bíðum
nú frekar óþolinmóð eftir því
að yfirvöld kynni okkur tillögur
sínar og láti svo lítið að kynna
sér okkar sýn á hlutina. Hví ekki
að boða til fundar, áður en lengra
er haldið?
Borgin hefur að undanförnu
lofað byggingu þúsunda íbúða
fyrir þá sem búa við lág laun.
Svæðið, sem hér um ræðir, er eitt
af þeim dýrari. Húsaverð og/eða
-leiga verða örugglega í hærri
kantinum. Þetta þjónar því ekki
þeim, sem eru í mestri þörf.
Er ekki full þörf á að staldra
aðeins við, ekki aðeins vegna
Útvarpslóðarinnar, heldur ekki
síður vegna mið borgarinnar,
áður en túristarnir útrýma
okkur, þessum innfæddu?
Útvarpslóðin
SKIPULAG
Þórir Stephensen
fv. dómkirkju-
prestur
og staðarhaldari í
Viðey
Maður á helst ekki að reka fólk
þegar maður hefur mannafor-
ráð. Og helst ekki konur – og
alls ekki þær eldri. Kúnstin hjá
góðum stjórnanda er að nýta sér
þá þekkingu sem í fyrirtækinu
er og laða fram nýja og óvænta
eiginleika hjá fólki sem lengi
hefur fengist við það sama, fá
nýtt sem lærir af því eldra og
veitir því innblástur en ekki
henda þeim útbyrðis sem eldri
eru. Það eru ekki góðir eða
vitur legir stjórnunarhættir að
losa sig við reynslu og þekkingu
en sækjast eftir reynsluleysi og
vanþekkingu.
Alls konar konur
Við þurfum að sjá fleiri konur
í fjölmiðlum. Alls konar konur
með alls konar raddir, alls
konar útlit, alls konar stíl í
fasi, klæðaburði og orðum. Þær
þurfa að hafa alls konar mennt-
un og vera með alls konar bak-
grunn og alls konar skapsmuni
en þær þurfa ekki að hafa sér-
stakt útlit og þær þurfa ekki
heldur að vera gallalausar. En
við þurfum konur sem hafa eitt-
hvað fram að færa. Við þurfum
að sjá konur sem eru á öllum
aldri – og ekki endilega sem fyr-
irmyndir eða táknmyndir eða
einhvers konar myndir heldur
sem starfandi og skapandi afl.
Það er gott að fullorðnar konur
hafi náðarvald – en samfélagið
þarf konur með annars konar
vald líka.
Burt með þetta kynjastrok-
leður! Það er brýnt að nú taki
að linna þessari áráttu að láta
konur hverfa úr sviðsljósinu
þegar þær öðlast þroska. Við
þurfum að gera okkur grein
fyrir þessari hvimleiðu áráttu
og við þurfum beinlínis að vinna
gegn henni. Markvisst.
Við þurfum að að sjá fleiri
fullorðnar konur, miðaldra
konur, rosknar konur í sjón-
varpinu: þær þurfa að sjást í
fréttum og fréttatengdum þátt-
um, í umræðuþáttum, í leiknu
efni, í þáttum þar sem sýnt er
frá lífinu í landinu, í grínþátt-
um og í auglýsingum öðruvísi
en hin milda og algóða amma.
Og við þurfum fleiri konur í
útvarpið: Við þurfum að heyra
raddir þeirra og nálgun, efnis-
tök þeirra og viðhorf. Miðaldra
konur hugsa öðruvísi en ungar
konur og gamlar konur hugsa
öðruvísi en miðaldra konur. Við
þurfum að heyra í þeim öllum og
sjá þær allar: samfélagið þarf á
því að halda.
Þegar maður er karlmaður
í stjórnunarstöðu, og kannski
ekki alveg klár á sinni stöðu
og þekkingu á því sem maður
stjórnar, þá á maður ekki að
láta til sín taka með því að reka
konur sem unnið hafa á staðn-
um í mörg ár. Þær sjá að vísu
næstum því örugglega í gegn-
um mann, sem getur kannski
verið óþægilegt – og það kann
líka að vera óþægilegt að vita
af því innst inni að sennilega
ættu þær að sitja í stjórnunar-
stöðunni sem maður sjálfur er í,
og gerðu það ef ekki væri fyrir
íslenska bræðralagið, flokks-
ræðið og skólaklíkurnar – en í
rauninni er sá maður lánsamur
sem hefur slíkar konur að vinna
með.
Brottrekstur á Rás eitt
Á dögunum voru tvær reyndar
og snjallar útvarpskonur, Hanna
G. Sigurðardóttir og Sigríður
Stephensen, reknar frá Ríkis-
útvarpinu eftir langt og farsælt
starf af Þresti Helgasyni, til-
tölulega nýráðnum dagskrár-
stjóra Rásar eitt á RÚV. Hann
hefur ekki rökstutt brottrekst-
urinn en sagði einhvers stað-
ar að hann gæti ekki tjáð sig
um málefni einstakra starfs-
manna; gefur þar með til kynna
tillitsemi við þær brottreknu,
lætur liggja að því að eitthvað
kunni að vera við störf þeirra að
athuga – sem ekkert bendir til
að sé satt.
Maður á ekki að reka fólk
nema það geri eitthvað af sér
eða standi sig illa; það er ekki
dyggð að reka fólk. Það er bara
vitleysa úr stjórnunarfræðum.
Menningarstofnun eins og
RÚV þarf á kjölfestu að halda,
ekki síst þegar hún býr við
sífellt ónæði frá pólitíkusum og
hlaupatíkum þeirra. Það þarf að
vera viss samfella í starfsemi
slíkrar stofnunar fremur en
kollsteypur sem fylgja dyntum
nýrra stjórnenda hverju sinni
sem vanhæfir stjórnmálamenn
senda þangað inn eins og ein-
hver prívat-tundurskeyti. Ein-
hvern veginn stóð maður í þeirri
meiningu að meiri festa og frið-
ur myndi ríkja um Ríkisútvarp-
ið nú í tíð núverandi mennta-
málaráðherra og útvarpsstjóra,
sem mörg okkar bundu vonir við
að ætlaði að gera veg þessarar
dýrmætu menningarstofnunar
meiri en hann hefur verið að
undanförnu. Og einhvern veginn
hélt maður að Þröstur Helga-
son myndi ekki þurfa að láta til
sín taka með svona stjórnunar-
háttum.
Hanna og Sigríður eru
útvarpsmenn af guðs náð, og
má til dæmis minna á afbragðs-
þætti þeirra um tónlistarsögu
20. aldarinnar fyrir nokkrum
árum, sem núverandi dagskrár-
stjóri gerði rétt í að hlusta á til
að heyra hvernig farið er að því
að búa til gott útvarp. Sé skýr-
ingin á brottrekstri þeirra fjár-
skortur vegna þess að stjórnvöld
svíkjast ævinlega um að láta
lögbundið útvarpsgjald renna til
stofnunarinnar er rétt að segja
það eins og það er. Sé skýring-
in önnur mætti hún koma fram,
því að þær eru hvor með sínum
hætti fyrir löngu orðnar að
heimilisvinum þúsunda einstak-
linga og ekki einkamál Þrastar
Helgasonar hvaða ástæður hann
hefur fyrir svo afdrifaríkri
ákvörðun.
Þegar þær eru reknar hverfur
enn þekking og reynsla og
kvarnast úr sameiginlegu minni
stofnunarinnar sem raunar er
réttlætingin fyrir tilveru henn-
ar: samhengið í íslenskri menn-
ingu.
Að reka konur
Maður á ekki að
reka fólk nema það
geri eitthvað af sér eða
standi sig illa; það er ekki
dyggð að reka fólk. Það er
bara vitleysa úr stjórnunar-
fræðum.
Liggurðu á skoðunum þínum? Það er
algjör óþarfi . Sendu greinina þína á
greinar@visir.is
og við komum henni á framfæri hið
snarasta.
➜ Nú er unnið að þéttingu
byggðar, hverju hótelinu af
öðru troðið í hverja smugu
í 101 Reykjavík og nú er
komin tillaga um að byggja
nánast sjálfstætt þorp á
Útvarpslóðinni með þriggja
hæða húsum þröngt settum.
Græni reiturinn á að fl ytjast
upp á húsþökin, en annar
gróður að víkja fyrir stein-
steypu og malbiki.
0
3
-1
2
-2
0
1
5
2
2
:5
9
F
B
0
4
8
s
_
P
0
3
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
2
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
1
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
2
4
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
7
5
1
-4
4
C
C
1
7
5
1
-4
3
9
0
1
7
5
1
-4
2
5
4
1
7
5
1
-4
1
1
8
2
8
0
X
4
0
0
2
A

F
B
0
4
8
s
_
1
2
_
7
_
2
0
1
5
C
M
Y
K