Húnavaka - 01.05.2001, Page 46

44
II U NAVAKA
Nú er hún beisluð og mannshöndin ræður vatnsmagni hennar. Það var
dálítið undarleg breyting en vandist auðvitað eins og annað. I dag finnst
mér ósköp f'allegt að horfa á hana liðast á fögrum sumardegi, blágræna
og nánast tæra.
Eg horfi með gleði og
væntingum til framtíðar-
innar. Eg held að við
getum haldið góðri
byggð á svæðinu okkar.
Til þess þurfum við að
standa saman í dreifbýli
og þéttbýli, þ\4 án hvors
annars getum við ekki
verið. Eg trúi því að
landbúnaðurinn muni
lifa í þessu landi og með
nýrri öld fáum við aukin
tækifæri. Við erum búin að fara niður í mikla lægð og ég trúi því að fram-
vegis liggi leiðin upp á við. Við þurfum að vanda vöruna og gæta þess að
hafa metnað við allt sem við vinnum. Við verðum einnig að vera bjart-
sýn og jákvæð í garð hvers annars.
Það sem ég tel mikilvægast að leggja áherslu á í framtíðinni eru mál
skóla og heilsugæslu. I byggðarlögum þar sem eru góðir skólar og traust
heilsugæsla þar vill fólkið búa. Vissulega þurfum við að gæta mjög að at-
vinnumálum og treysta byggðina. Við þurfum að vera opin fyrir nýjung-
um um leið og við erurn gætin og reynum að hafa yfirsýn og skoða mál
frá öllum hliðum. Við eigum hreint land sem við þurfum að gæta vel að.
Við eigum auðæfi, við eigum að gæta þeirra en megum njóta þeirra um
leið. Með gleöi geng ég inn í nýja öld og u úi því að hún muni færa okk-
ur öllum farsæld og aukna hamingju.
Úr Blöndugili. Ljósm.: Unnar.
DAGNÝ M. SIGMARSDÓTTIR, Skagaströnd:
Þetta stóra orð - aldamót - minnti mig á gamlan, vitran öldung sem rær
fram á staf sinn og segir frásagnir af einhverju löngu liðnu. Er ég virki-
lega orðin svona gömul að ég sé farin að horfa til l)aka á |tað sem löngu
er liðið? Nei, að sjálfsögðu ekki, það er bara öllum hollt og skylt að
staldra við og hugsa, rifja upp jiað gamla og ekki er verra að geta sagt
einhverjum frá.
A öldinni sem nú er liðin stendur að sjálfsögðu uppúr sjálfstæðisbar-
átta Islendinga, hversu átakalaus hún í rauninni var. Hvar værum við í