Húnavaka - 01.05.2001, Qupperneq 74

72
HUNAVAKA
laust óvelkomin hvar sem henni var fenginn dvalarstaður. Er því í raun-
inni skiljanlegt að hún gripi til framburðar um hjúskaparmál sín sem
gæti lmgsanlega lmekkt þeim og þá jafnvel leyst hana úr fjötrum þeirrar
sveitfesti sem svo áþreifanlega hafði breytt lífshlaupi hennar.
Stefnir að lögskilnaði
Margt hafði gerst í málum þeirra Benedikts og Guðrúnar áður en að því
kom að þau fengju skilnað að lögum. Svo virðist sem þau hafi raunar lít-
ið húið saman og ekki nema fyrst eftir giftinguna eða jafnvel alls ekkert.
Benedikt hafi haldið vana sínum að vera hér og hvar hjá bændum og
Guðrún þá fljótlega gefist
upp á að ln'rast í jarðhúsinu í
Grímsstaðahóli. Við gifting-
una verður sú breyting á hög-
um hennar að hún losnar
undan ráðstöfunarrétti
hreppsnefndarinnar i Rang-
árvallahreppi og er frjáls
ferða sinna eftir því sem á-
stæður hennar hafa leyft.
Nærri má þó geta að hún hef-
ir ekki átt margra kosta völ í
eigna- og umkomuleysi sínu.
Ekki er mögulegt að rekja fer-
il hennar á þessu tímabili en með einhverju móti tekst henni að komast
til Vestmannaeyja með dóttur sína og sjá sér farborða þar til hún fær
framfærslustyrk þann sem áður hefir verið sagt frá og síðan flutt fátækra-
flutningi norður í Vatnsdal, sem eiginkona Benedikts Jónassonar frá
Saurbæ. Bréf Benedikts, ritað á Efra-Hvoli 20. des. 1921 af sýslumannin-
um þar en undirritað með hendi Benedikts, sem sýnir afdráttarlaust að
Guðrún er farin burt úr Rangárþingi, og horfrn manni sínum, lýsir ein-
um af grundvallarþáttum þessa flókna hjúskaparmáls og er snar þáttur í
því að hjónabandi þeirra Benedikts og Guðrúnar fékkst endanlega slitið.
Bréf Benedikts hljóðar svo:
„Herra sýslumaður ! Með því að í síðasta mánuði eru full 3 ár síðan jeg fjekk skiln-
að að borði og sæng við konu mína Guðrúnu Runólfsdóttur eru það hjer með til-
mæli mín til yðar að þjer vilduö lilutast til um aðjeg geti fengið algeran skilnað viö
áðurnefnda konu.
En taka vil jeg það fram að jeg liefi enga hugmund um hvar kona þessi lteldur nú
til. Vissi til að hún átti heima í Vestmannae)jum til síðastliðinna fardaga, en hef
frjett að hún muni ekki eiga þar heima lengur. —Virðingarfyllst,
- Benediktjónasson, frá Bjólu.
- Til sýslumannsins í Rangárvallasýslu."
Slaðið á gróiium rústum jarðhússins á
Grímsstöðum. Ljósm.: Jói í Stapa.