Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.2009, Blaðsíða 3

miðvikudagur 11. febrúar 2009 3Fréttir
Mjólkurkýr og
kunningjaveldi
Gylfi Magnússon viðskiptaráðherra
hefur nýverið skipað nýja stjórn Fjár-
málaeftirlitsins og Jónas Fr. Jónsson
hverfur úr forstjórastóli FME í lok
þessa mánaðar.
Eftir sitja skilanefndirnar skipaðar
mönnum sem báru mikla ábyrgð inn-
an bankanna föllnu og eru nátengd-
ir Sjálfstæðisflokknum og Framsókn-
arflokknum. Margir þeirra kunna að
vera vanhæfir til setu í skilanefndun-
um meðal annars með tilliti til samn-
ings stjórnvalda við Alþjóðagjaldeyris-
sjóðinn eins og áður er getið.
Þá vekur grunsemdir um sérhags-
munagæslu einstakra nefndarmanna
þegar þeir ákveða að stofna einka-
hlutafélög og selja skilanefndunum
þjónustu sína á 15 til 20 þúsund krón-
ur á tímann.
Þannig getur 100 klukkustunda
starf eins skilanefndarmanns á mán-
uði kostað 1,5 milljónir króna.
Kostnaður við skilanefndirnar get-
ur því hæglega verið 30 milljónir króna
á mánuði eða samanlagt 360 milljónir
króna á ári. Skilanefndirnar eiga allar
eftir að starfa mánuðum saman, jafn-
vel misserum saman, og vilja koma
undir sig aðstöðu og aðstoðarfólki.
Þannig er við búið að kostnaðurinn við
skil og uppgjör gömlu bankanna verði
margfalt meiri.
Þess ber að geta, að með þessari
úttekt er ekki verið að kasta rýrð á fag-
lega hæfni, reynslu og kunnáttu þeirra
einstaklinga sem nefndir eru. Einungis
er verið að benda á tengsl sem kenna
mætti við frændhygli, kunningjaveldi
eða klíkustjórnmál.
Forstjóri FME á förum Jónas fr. Jóns-
son var í stjórn SuS líkt og Lárentsínus
kristjánsson í skilanefnd Landsbankans.
Þeir eiga nokkra flokksbræður aðra í
skilanefndunum eða í námunda við þær.
Viðskiptaráðherra telur eðlilegt að skoða
hvort eðlilegt sé að stjórnendur úr gömlu
bönkunum sitji í skilanefndum þeirra.
FME meti
hvert tilvik
Gylfi Magnússon viðskiptaráð-
herra segir að skilanefndirnar hafi
á sínum tíma verið skipaðar af Fjár-
málaeftirlitinu. „Viðskiptaráðu-
neytið hefur enga beina aðkomu
að því og stjórnar ekki Fjármálaeft-
irlitinu frá degi til dags öðruvísi en
að skipa stjórn þess. Ég sé ekki flöt
á því að viðskiptaráðuneytið fari að
hafa nein bein afskipti af því hverj-
ir sitja í skilanefndunum. Ég treysti
nýjum stjórnendum Fjármálaeft-
irlitsins til þess að taka faglegar
ákvarðanir hvað það varðar.“
Gylfi segir að ráðuneytið og ráð-
herra geti haft skoðun á því hverj-
ir ættu að sitja í bankaráðum eða
skilanefndum eða koma á ann-
an hátt að stjórnun hins nýja ís-
lenska fjármálakerfis og uppgjöri
hins gamla. „En ég ætla ekki að
grípa fram fyrir hendurnar á þeim
sem eiga að taka um það ákvarð-
anir eins og stjórnskipulagið er.
Hins vegar finnst mér alveg eðlilegt
sem sett var inn í samninginn við
Alþjóðagjaldeyrissjóðinn að þeir
sem tengsl höfðu við gömlu bank-
ana séu ekki í forsvari fyrir fjár-
málafyrirtæki. Mér finnst að það
eigi þá einnig við um bankaráð-
in og skilanefndirnar. Það verður
bara að skoða það í hverju tilfelli.
Það eru ekki allir sjálfkrafa vanhæf-
ir sem unnu í íslensku bönkunum
fyrir hrunið. Þar vann margt ágætt
fólk og vel menntað. Og það er nú
einfaldlega þannig að það er fólkið
sem þekkir best til bankarekstrar á
Íslandi. Við verðum að meta það í
hverju tilfelli hvort eitthvað komi í
veg fyrir að menn sitji í skilanefnd.
Það er mat sem Fjármálaeftirlitið
framkvæmir og ég mun ekki skipta
mér af því.“
„Mér finnst að það
eigi þá einnig við um
bankaráðin og skila-
nefndirnar. Það verð-
ur bara að skoða það
í hverju tilfelli.“
Skilanefndir undir smásjá „við verðum að meta það í hverju tilfelli hvort
eitthvað komi í veg fyrir að menn sitji í skilanefnd,“ segir gylfi magnússon
viðskiptaráðherra.
vinir í skilanEFndunuM
„Reynsla mín af að eiga við þetta
breska tryggingafélag er svipuð og
íslensku þjóðarinnar síðustu mán-
uði,“ segir Björn Ófeigsson. Hann
vann dómsmál á hendur breska
tryggingafélaginu Impact Und-
erwriting Limited í Hæstarétti á síð-
asta fimmtudag. Var breska félaginu
gert að greiða honum 13,5 milljón-
ir króna. Björn fékk hjartaáfall 9.
febrúar árið 2003. Dómurinn kem-
ur því sex árum síðar.
Björn segir að allt ferlið í kring-
um málareksturinn hafi verið erfitt.
„Þeir voru mjög leiðinlegir og erfið-
ir í alla staði. Við töpuðum málinu í
héraði. Hæstiréttur sneri síðan mál-
inu við. Við unnum því fullkominn
sigur. Hitt er hins vegar annað mál
að það er hreint ótrúlegt að það tók
sex ár,“ segir hann.
Mistök hjá spítalanum
Björn var einungis 37 ára gam-
all þegar hann fékk hjartaáfall árið
2003. „Fljótlega eftir hjartaáfall-
ið varð ég þess áskynja að eitthvað
hefði farið úrskeiðis í læknismeð-
ferðinni,“ segir hann. Níu klukku-
stundir liðu frá því að Björn kom á
bráðamóttöku Landspítalans þar
til hann var færður á hjartadeild.
Hann fór síðan í mál við spítalann.
Því lauk með því að Héraðsdómur
Reykjavíkur dæmdi íslenska ríkið
skaðabótaskylt í fyrra fyrir yfirsjónir
starfsfólks á Landspítalanum. Þó er
ekki enn búið að úrskurða um bæt-
ur sem íslenska ríkið þarf að greiða
Birni.
„Viðhorf Landspítala - háskóla-
sjúkrahúss til þeirra sem hafa eitt-
hvað upp á hann að klaga er með
þvílíkum eindæmum að það hálfa
væri nóg. Það er ótrúlega sterk til-
hneiging hjá læknum og stjórnend-
um spítalans að koma fram við þá
sem hafa eitthvað upp á hann að
klaga eins og þeir séu fávitar. Það
er óneitanlega mjög erfitt,“ segir
Björn.
Skert lífsgæði
„Hjartað hjá mér virkar á þriðjungs-
afköstum. Ég hef ekki unnið síðan
ég fékk hjartaáfallið fyrir sex árum. Í
dag lifi ég við verulega skert lífsgæði
og er öryrki,“ segir Björn. Hann seg-
ir að það sem haldi honum heilum
sé heimasíða hans hjartalif.is. Síð-
unni kom Björn upp ásamt unn-
ustu sinni Mjöll Jónsdóttur árið
2005. Á síðunni er að finna upplýs-
ingar til almennings, hjartasjúkra
og aðstandenda þeirra um þeirra
hjartans mál.
Björn segir að umræðan um
málefni hjartasjúkra sé lítil hérlend-
is. „Miðað við að hjarta- og æða-
sjúkdómar eru eitt helsta banamein
þjóðarinnar finnst mér lítið vera
talað um það. Það er lítil fjölmiðla-
umfjöllun um hjartans mál. Fáir
gera sér grein fyrir því að það deyja
fimm sinnum fleiri konur úr hjarta-
og æðasjúkdómum en úr brjósta-
krabba hérlendis,“ segir Björn.
bEið í sEx ár
EFtir bótuM
Björn Ófeigsson, sem fékk hjartaáfall aðeins 37 ára fyrir sex
árum, vann á fimmtudaginn mál gegn bresku tryggingafyrir-
tæki í Hæstarétti. Björn segir að stjórnendur Landsspítalans
hafi komið fram við hann eins og „fávita“.
Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur 16. nóvember 2007
viðurkennd er skaðabótaskylda stefnda, íslenska ríkisins,
vegna líkamstjóns sem stefnandi, björn Ófeigsson, hlaut
í kjölfar bráðakransæðastíflu sem starfsfólki Landspítala
- háskólasjúkrahúss yfirsást fyrir mistök að greina og veita
meðferð við í tæka tíð hinn 9. febrúar 2003.
Dómur Hæstaréttar 5. febrúar árið 2008
Stefndi, impact underwriting Limited, greiði áfrýjanda,
birni Ófeigssyni, 13.500.000 krónur með dráttarvöxtum
samkvæmt 1. mgr. 6. gr. laga nr. 38/2001 um vexti og
verðtryggingu frá 29. júní 2006 til greiðsludags.
annaS SigMunDSSon
blaðamaður skrifar: as@dv.is
„Það er ótrúlega sterk
tilhneiging hjá lækn-
um og stjórnendum
spítalans að koma
fram við þá sem hafa
eitthvað upp á hann
að klaga eins og þeir
séu fávitar.“
Réttlætinu fullnægt björn
Ófeigsson hefur nú unnið dómsmál
gegn bresku tryggingafyrirtæki.
Hann fékk hjartaáfall árið 2003.
MynD RakEl SiguRðaRDÓttiR