Dagblaðið Vísir - DV - 01.04.2009, Blaðsíða 14
Svarthöfði hefur aldrei skilið hvurslags annarlegur metn-aður rekur fólk út í pólitík. Það sést úr mílufjarlægð að þetta
stapp er hundleiðinlegt enda virðist
það einhvern veginn loða við þá sem
feta þessa braut að þeir þykja bæði
leiðinlegri og heimskari en við hin. Og
vilji svo ólíklega til að skemmtileg og
óvitlaus manneskja láti hafa sig út í þá
vitleysu að koma nálægt pólitík slettist
drullan frá hinum yfir hana þannig að
hún er sjálfkrafa stimpluð heimsk og
leiðinleg.
Sjálfsagt er eftir einhverju að slægjast þarna þar sem fólk virðist almennt ófáanlegt til að hætta í stjórnmálum þegar
það er komið í atvinnumannahópinn.
Líkamleg veikindi og ærumissir fyrir
dómstólum slá ekki einu sinni á löng-
unina til þess að fá að teljast til hinna
heimsku og leiðinlegu. Svarthöfða er
samt fyrirmunað að skilja áhuga fólks á
djobbum á Alþingi og í pólitík í hallær-
isástandinu núna.
Það getur varla nokkur haft gagn, gaman eða gróða af því að komast til valda hjá gjald-þrota og forsmáðri smáþjóð á
hjara veraldar. Kjötkatlarnir sem voru
funheitir fyrir nokkrum mánuðum
eru rétt ylvolgir núna og alls konar lið,
rannsóknardómarar og sérkennilegir
saksóknarar, mun vaka yfir hverri emb-
ættisfærslu. Fólk sem
er í pólitík núna
getur varla ýtt
við kantsteini
eða hugsað
um vaxdúk
án þess að
fjölmiðlar og
eftirlitsaðilar
spretti upp
með samsær-
iskenningar,
stríðsfyrir-
sagnir og
hand-
járn á
lofti.
Svarthöfði getur samt ekki vor-kennt þessu liði sem álpast út í þennan furðubransa. Samúðin liggur öll hjá ólánsömum mök-
um þessa fólks. Mikið lifandis skelfing-
ar ósköp hlýtur að vera leiðinlegt að
hafa bundið trúss sitt við manneskju
sem gerir sér það að leik að láta velta
sér upp úr tjöru og fiðri. Makar stjórn-
málafólks eru hin raunverulegu fórnar-
lömb sem þurfa að gjalda fyrir skakkan
metnað eða þorsta í valdasukk og kjöt-
katlaseyði lífsförunautarins.
Svarthöfði komst við þegar hann las fréttir um daginn af eiginmanni breska ráðherr-ans Jacqui Smith sem kom sér,
konu sinni og stjórnvöldum í bobba
fyrir ekki merkari sakir en að kaupa
sér smá klám. Enginn amast við því
að Svarthöfði kaupi aðgang að klámi
á Digital Ísland rásum Stöðvar 2 enda
er Svarthöfða ekki í opinberu emblætti
og klámreikningurinn skuldfærist ekki
beint á krítarkort fjármálaráðuneytis-
ins. Hversdagslegir hlutir sem við með-
aljónarnir getum leyft okkur eru bann-
aðir mökum pólitíkusa. Þessi maður í
Bretlandi er beittur miklum rangind-
um þar sem svona stjórnmálalið er
aldrei heima og því hlýtur klám að vera
hluti af sjálfsögðum mannréttindum
eiginmanns Jacqui Smith.
Makar íslensks stjórnmála-fólks búa við álíka
þröngan kost. Þannig
má til dæmis ástsæl
forsetafrú okkar
helst ekki tjá sig eftir-
litslaust við fjölmiðla
vegna þess að hún
er svo skemmtileg
og fyndin. Hún er of
lífleg fyrir hið stein-
runna embætti og
er því haldið eins
og arabakonu bak
við ósýnilega blæju á
Bessastöðum.
Bryndís Schram komst sem bet-
ur fer alltaf upp
með að vera hress
og skemmtileg á
meðan hún stóð
við hlið Jóns
Baldvins í alls
kyns embætt-
um opinberum.
Hún talaði samt
hreint út um að
það væri bæði leið-
inlegt og full vinna að vera maki stjórn-
málamanns og uppskar þá litlar þakkir.
Sannleikurinn er stundum sár.
Kristján Arason, eiginmaður varaformanns Sjálfstæð-isflokksins, hefur heldur betur þurft að gjalda fyrir
störf maka síns undanfarið. Maðurinn
starfaði á fjármálamarkaði en mátti
varla hvorki fjárfesta né sinna starfi
sínu án þess að það væri gert í meira
lagi tortryggilegt. Ofan í kaupið var
svo svæsnum kjaftasögum smurt í svo
þykku lagi á hann að eiginkona hans
sá sig knúna til þess að vinda ofan af
einhverju af vitleysunni í landsfund-
arræðu sinni. Sem var alveg óvitlaust
vegna þess að ljótustu sögurnar voru
víst spunnar af samflokksfólki hennar.
Svarthöfði á bara eitt gott ráð fyrir maka pólitíkusa. Látiði lið-ið velja milli ykkar og þessarar ósvinnu og velji þau
rangt skuliði skilja við þau á
staðnum og lifa lífinu frjáls.
Lykilorðið að kláminu á Digital Ísland er 1234.
miðvikudagur 1. apríl 200914 Umræða
Makalaus vitleysa
svarthöfði
sandkorn
n Sjálfstæðismenn hafa kvartað
undan því að breyta eigi stjórn-
arskrá í trássi við þeirra vilja.
Þannig hafa Björn Bjarnason
og fleiri sjálfstæðismenn sagt að
hingað til
hafi verið
lögð áhersla
á að breyta
stjórnarskrá
í sátt allra
flokka. Þó
eru undan-
tekningar frá
þessu. Tvisv-
ar var stjórnarskrá og kosninga-
lögum breytt gegn harðri and-
stöðu Framsóknarflokksins þegar
þingsætafjöldi flokkanna var í
ósamræmi við atkvæðamagnið.
Þá var unnið að lýðræðisumbót-
um í andstöðu við Framsókn-
arflokkinn. Nú virðist Sjálf-
stæðisflokkurinn hafa tekið við
hlutverki Framsóknar og stendur
einn gegn stjórnlagaþingi, sem
margir telja í dag mikilvægustu
lýðræðisumbæturnar.
n Eiður Guðnason, fyrrverandi
ráðherra og sendiherra, hefur
farið mikinn á bloggsíðu sinni
undanfarið. Íslenskt mál og mál-
notkun er Eiði mikið hjartans
mál og fylgist hann vel með mál-
fari í fjölmiðlum. Þannig tekur
hann reglulega dæmi um það
sem miður
fer, bendir
á vitleysur
og hvernig
megi bæta
úr. Eiður hef-
ur þó fengið
eitt tilefni til
að blogga
um annað
en málfar síðustu daga. Það var
þegar honum sárnaði Alzheimer-
brandari vinar síns Davíðs Odds-
sonar um helgina.
n Framsóknarmönnum þótti
sumum hverjum nóg um síðustu
vikurnar hvað þeim fannst fara
lítið fyrir formanni sínum, Sig-
mundi Davíð Gunnlaugssyni,
eftir að hann náði kjöri og var
búinn að ganga nýrri vinstri-
stjórn í ljósmóður stað. Söknuðu
menn þess sérstaklega að hann
færi í herferð um landið til að efla
fylgi Framsóknarflokksins. Nú er
Sigmundur Davíð farinn af stað
og slær ekki slöku við. Hann hef-
ur haldið fjóra fundi síðustu tvo
daga, er bókaður á þrjá fundi í
dag og ófáa fundi næstu daga.
n Agnes Bragadóttir, blaðamað-
ur á Morgunblaðinu, staðhæfir
afar fátt þessa dagana í sunnu-
dagspistlum sínum sem kallast
„Agnes segir“. Þess í stað spyr
hún þeim mun fleiri spurninga
sem hún svarar ekki. Síðastliðna
tvo sunnudaga hefur Agnes spurt
18 spurninga í þessum pistlum
sínum. Yfirleitt gerir Agnes þetta
til að ata ein-
hvern auri,
nú síðast
Ingibjörgu
Sólrúnu
Gísladóttur.
Spurning
hvort pistl-
arnir ættu
að nefnast
„Agnes spyr“.
lyngháls 5, 110 reykjavík
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: hreinn loftsson
framkvæmdaStjóri: elín ragnarsdóttir
ritStjórar:
jón Trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir Traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
ásmundur helgason, asi@birtingur.is
dv á netinu: dv.is
aðalnÚmer: 512 7000, ritStjórn: 512 7010,
áSkriftarSími: 512 7080, auglýSingar: 512 7050.
SmáauglýSingar: 515 5550.
umbrot: dv. Prentvinnsla: landsprent. dreifing: árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
„Ég hélt að bæjarstjórinn
væri að grínast.“
n Hermann Einarsson, íbúi á Siglufirði, sem átti
ekki von á því að byggð yrði rýmd vegna mikilla
varnargarða sem reistir hafa verið í fjallinu fyrir ofan
byggðina. – RÚV.
„Ég er ekki kominn í
framboð.“
n Geir Ólafsson um að nafn hans hafi birst á lista
Lýðræðishreyfingarinnar yfir þá sem bjóða sig fram
fyrir hreyfinguna. Geir einbeitir sér að tónlist. – DV.
„Þolinmæði,
bjartsýni og
hnausþykkt kaffi.“
n Dagur B. Eggertsson, nýkjör- inn
varaformaður Samfylkingarinnar, um hvað þrennt
lýsi honum best. – DV.
„Þetta gæti verið í
boði gömlu
bankanna.“
n Guðjón Guðmundsson
íþróttafréttamaður um eggið frá Góu
í páskaeggjasmökkun DV. Eggið fékk lægstu
einkunn allra. – DV.
„Þetta er náttúrlega
mannrán.“
n Ólafur Ingvarsson um leigubílstjóra sem læsti
bílhurðunum og skildi hann eftir hjá Reynisvatni
þegar Ólafur, 76 ára, hugðist sækja peninga inn til
sín til að greiða fyrir bílinn. – DV.
„Þegar Margeir Pétursson
keypti SPRON keypti ég
mér OPAL.“
n Eiríkur Jónsson skrifar um ólíkar fjárfestingar
íslenskra karlmanna síðustu dagana. Sá sem seldi
Eiríki OPAL hefur þó ekki fengið sömu skammir og
skilanefnd fékk frá Nýja Kaupþingi fyrir söluna til
Margeirs. – DV.is.
Undarleg eyðsla
Leiðari
Þegar neyðarlög voru sett á Íslandi síðasta haust vegna hruns efna-hagslífsins datt fæstum í hug að ein afleiðinganna yrði stórfelld fjölgun
ríkisstyrktra listamanna. En það er engu að
síður raunin. Ríkisstjórnin mun fjölga lista-
mönnum um minnst 33 til að berjast gegn
efnahagskreppunni.
Listamönnum er margt til lista lagt, en það
verður að teljast ólíklegt að fjölgun þeirra
muni gera annað en að veita fólki skemmt-
un og aðra andlega upplifun, í það minnsta
þeim sem reynast hafa smekk fyrir listinni.
Fjölgun listamanna um þrjá tugi kemur á
sama tíma og ríkisstjórnin hefur nánast lýst
yfir margra ára neyðarástandi og því muni
fólkið í landinu fá að þola að ríkið taki meira
af tekjum þess. „Tekjur ríkissjóðs eru eitt-
hvað rúmlega 400 milljarðar, útgjöldin 550.
Þetta er nú ekkert smá gat,“ sagði Steingrím-
ur J. Sigfússon fjármálaráðherra þegar hann
réttlætti yfirvofandi skattahækkanir.
Steingrímur J. segir það vera réttlátt að
hækka skatta á þá tekjuhærri til að koma
til móts við þá sem eiga í erfiðleikum. Fæst-
ir amast yfir því að borga skatta til að hjálpa
nauðstöddum í þjóðfélaginu. Hins vegar er
fólkið í landinu ósammála um hvort það vilji
borga fyrir starfsemi tiltekinna listamanna.
Það má líta á það sem ranglæti að hirða fé af
fólki til að borga list sem fólkið hefur mögu-
lega engan áhuga á.
Ef rökin fyrir því að auka útgjöld til lista-
mannalauna eru að það sé betra að fólk
stundi listir á launum en að það sé atvinnu-
laust á launum er illa komið fyrir okkur. Því
þessi rök gilda um hvað sem er. Ríkið gæti til
dæmis borgað fólki fyrir að leika atvinnu-
lausa á götum úti, í eins konar gjörninga-
list. Ferðamenn myndu heillast og jafnvel
koma aftur til að sjá þessa miklu menningu.
Og leikrænir tilburðir hinna atvinnulausu
gjörningalistamanna myndu jafnt kæta fólk
sem vekja það til umhugsunar um stöðu
efnahagsmála á djúpum andlegum nótum.
Fjölgun listamanna á tímum efnahags-
hruns ber vott um ábyrgðarleysi í fjármál-
um sem varpar skugga efasemda á margt
gott sem ríkisstjórnin gerir. Einhverjir munu
þurfa að borga þessi listamannalaun. Þessir
einhverjir eru fólkið í landinu.
Jón trausti reynisson ritstJóri skrifar. Fjölgun listamanna á tímum efnahagshruns ber vott um ábyrgðarleysi í fjármálum.
bókstafLega
spurningin
„Nei, það er allt of valdalítið embætti fyrir
Geir,“ svaraði Geir Ólafsson, stórsöngv-
ari, þegar hann var spurður að því hvort
hann gæti hugsað sér að bjóða sig fram í
embætti forseta íslands. dv sagði frá því í
gær að ástþór magnússon
hefði hringt í geir um
síðustu helgi til að fá hann í
framboð fyrir lýðræðis-
hreyfinguna. geir sagðist
þá þakklátur fyrir traustið
en að hann tæki
sönginn fram yfir
stjórnmálin og
væri ekki á
leiðinni í
pólitík.
Myndirðu íhuga
forsetafraMboð?