Dagblaðið Vísir - DV - 23.09.2011, Qupperneq 28

28 | Viðtal 23.–25. september 2011 Helgarblað
A
llir sem hafa elsk-
að skilja þessa botn-
lausu þrá og þá erf-
iðleika sem ástinni
fylgja. Þetta eru ást-
arljóð sem eru ort til kvenna
og eiga vel við í dag og þótt
ég syngi ekki til kvenna svona
yfirleitt þá töluðu þau beint til
mín. Það er þessi undirliggj-
andi harmur sem er afskap-
lega fallegur og sammannleg-
ur,“ segir Felix Bergsson um
ljóð Páls Ólafssonar, en Felix er
að senda frá sér plötuna Þögul
nóttin sem byggð er á ljóðum
Páls.
Þótt Felix hafi verið viðloð-
andi tónlist frá barnæsku og
hafi sungið inn á rúmlega 40
plötur þá er platan Þögul nótt-
in hans fyrsta sólóplata sem,
að hans sögn, átti að vera kom-
in út fyrir löngu.
„Stundum er ágætt að hlut-
irnir bíði og nái að gerjast.
Tónlist hefur alltaf verið grun-
nelementið í mér og nú hef ég
náð nauðsynlegum þroska og
fundið leiðina sem mig lang-
ar til að fara með þessa plötu.
Þegar ég datt niður á ljóð Páls
fann ég beina tengingu sem
ég gat ekki hlaupið frá. Ég hef
verið að skoða og kynnast sögu
þjóðarinnar á 19. öld en Páll er
fæddur á þeirri öld. Þetta var
alveg stórmerkilegur tími, erf-
iður en um leið var margt að
kvikna og margt að gerast.“
Hörður Torfa fyrirmynd
Felix Bergsson hefur stað-
ið á sviði allt frá barnæsku.
Hans fyrsta stóra hlutverk var
í barnaleikritinu Krukkuborg
sem sýnt var í Þjóðleikhúsinu
árið 1979 þegar hann var tólf
ára.
„Þessi plata tengist mjög
mínum listamannsferli und-
anfarin 30 ár. Ég fékk með mér
fólk sem ég hef verið að vinna
með í gegnum tíðina og litið
upp til. Það eru til dæmis Hörð-
ur Torfason, sem er mikil fyrir-
mynd í mínu lífi, Hróðmar Ingi
Sigurbjörnsson, sem samdi
tónlistina í Krukkuborg, Magn-
ús Þór Sigmundsson, sem ég
hef alltaf litið gríðarlega upp
til, og svo Jón Ólafsson, sem er
lykilmaður á þessari plötu. Jón
er kær vinur minn og við höf-
um unnið saman á hverju ein-
asta ári síðustu 20 ár og því var
eðlilegt og organískt að leita
til hans þegar verkefnið komst
loks á koppinn.“
Óvenjulegur leikari
Felix hefur verið áberandi í ís-
lensku listalífi síðustu áratug-
ina sem söngvari, leikari, rit-
höfundur, leikhússtjóri og
fjölmiðlamaður. Það er því
alltaf nóg að gera hjá honum
enda er Felix yfirleitt búinn að
skipuleggja sig mörg ár fram í
tímann.
„Í leikhúsinu var ég óvenju-
legur að því leyti að þegar ég
byrjaði að vinna þá hafði ég
aldrei áhuga á fastráðningu.
Ég hef alltaf verið þannig.
Þetta er eitthvert óþol. Ég vil
ekki festa mig heldur verð að
vera hreyfanlegur. Ætli þetta sé
ekki stjórnsemin? En svona vil
ég hafa hlutina og þetta hefur
reynst mér vel.
Hins vegar hefur verið svo
gaman að vinna við þessa
plötu í sumar að ég hef oft leitt
hugann að því hvort ég ætti
kannski að leggja allt annað til
hliðar og einbeita mér að því
að vera tónlistarmaður. Leik-
húsið togar þó alltaf í mig og
það gera fjölmiðlarnir líka.
Bæði sjónvarp og útvarp. En
vinnan við plötuna hefur verið
ákveðin hvíld. Eins kjánalega
og það hljómar.“
Stjórnsemin eykst
Felix var ungur ákveðinn í
að leggja leiklist fyrir sig og
stefndi til útlanda þegar hann
kláraði stúdentspróf frá Verzl-
unarskóla Íslands.
„Queen Margaret Univer-
sity College í Skotlandi varð
fyrir valinu sem var prýðileg-
ur skóli. Þar, eins og annars
staðar, fer það eftir því hversu
mikið þú leggur í námið hversu
mikið þú færð út úr því. Ég var
einbeittur og ákveðinn í að
þetta væri það sem ætti fyrir
mér að liggja.
Þarna hafði ég verið í Greif-
unum í tæp tvö ár og hafði
skapað mér nafn hér heima
og fannst nauðsynlegt að hvíla
landsmenn á mér og eins að
hvíla mig á Íslandi. Ég vildi líka
finna mína eigin leið sem hef-
ur líklega eitthvað með stjórn-
semina að gera,“ segir hann
og bætir aðspurður við að
þessi tíðrædda stjórnsemi hafi
aðeins aukist með aldrinum.
„Maður vill svolítið vera
með alla þræði í hendi sér,“
segir hann brosandi en bætir
svo við: „Ég held samt að ég sé
ágætur í samvinnu þegar hún
er komin í gang og mér líkar
gríðalega vel að vinna með
góðu fólki. Ég hef svo mikla
ánægju af því að kynnast fólki
en að sama skapi á ég erf-
itt með að binda mig ákveðn-
um aðilum. Ég vil frekar vinna
með mörgum. Þótt ég komi oft
aftur að þeim sem ég hef unnið
með áður sný ég mér oft og tíð-
um að þeim næstu. Þetta er svo
skemmtilegur bransi og ég hef
verið heppinn í gegnum tíð-
ina með samstarfsaðila, sem
er algjör lykill að velgengni. Ég
nefni bara sem dæmi dr.
Gunna og svo hina dásamlegu
Margréti Blöndal sem hefur
verið minn nánasti samstarfs-
maður undanfarin tvö ár.“
Treystir sjálfum sér best
Felix segir þessa þörf fyrir að
halda sjálfur um stjórnartaum-
ana ekki snúast um fullkomn-
unaráráttu. „Ég held að full-
komnunaráráttan sé ekki mjög
rík í mér. Ég hef alveg verið til-
búinn til að leggja verk mín
fyrir fólk án þess að vera end-
anlega kominn á lokapunkt.
En kannski treysti ég bara sjálf-
um mér best til að klára þá
hluti sem ég er að setja fram,“
segir hann og bætir við að
þetta sjálfstæði hafi allavega
einu sinni komið honum í koll.
„Þegar við Kolbrún Hall-
dórsdóttir rákum saman leik-
hópinn Á senunni gat ég átt í
erfiðleikum með að sleppa tak-
inu. Þetta var til dæmis raunin
þegar við settum upp söng-
leikinn Kabarett árið 2005. Þá
lét ég hlutina ganga of langt og
upplifði svefnlausar nætur þar
sem ég hafði allan heiminn á
herðum mér. Þessi reynsla var
ákveðin vakning. Ég lenti í slysi
á þessum tíma, sleit krossband
á hjóli, en hætti samt aldrei og
kom aldrei verkefnum yfir á
aðra. Þetta var gífurlega stórt
fjárhagslegt dæmi og að lokum
var ég alveg búinn á því. Þetta
var bara allt of mikið. Nú hef
ég lært að smærri og viðráðan-
legri verkefni henta mér betur.
Eins og vinnan með Gunna að
barnaefninu, þar sem við erum
bara við tveir og okkar hæfi-
leikar og verkefnið stendur og
fellur með því.“
Á móti Idol-væðingu
Felix varð þjóðþekktur á einni
nóttu þegar hljómsveit hans,
Greifarnir, unnu Músíktil-
raunirnar árið 1986. Líf popp-
stjörnunnar hentaði honum
ekki og Felix yfirgaf Greifana
rúmu ári seinna.
„Greifarnir áttu ekki vel við
mig. Þetta var gríðarlega mikil
vinna og mikil fjarvera að
heiman. Böllin voru líka löng
og erfið fyrir röddina og þessi
bransi fullnægði mér á engan
máta listrænt séð,“ segir hann
og bætir við að það hafi verið
gott að uppgötva það strax til
að geta stigið af vagninum og
snúið sér að næsta verkefni.
Hann segir mikið djamm hafa
fylgt hljómsveitinni og hún
hafi orðið gríðarleg fræg og
vinsæl á stuttum tíma.
„Þarna var ég 19 ára og
náði engan veginn að höndla
þessa athygli. Frægðin steig
mér til höfuðs og ég var örugg-
lega óþolandi á þessum tíma
– ákaflega sjálfhverfur – sem
var kannski eðlilegt miðað við
hvað þetta gerðist óvænt. Eft-
ir á að hyggja hefði ég verið
til í að þetta hefði tekið lengri
tíma en eftir að við unnum
Músíktilraunirnar var ekki aft-
ur snúið. Þessi keppni var Idol
þessa tíma.
Ég er mjög á móti þessari
Idol-væðingu í samfélaginu.
Ef ungt fólk heldur að það sé
nóg að syngja lag í sjónvarpi
og að þá sé björninn unninn
þá er það mikill misskilningur.
Ég er mikill talsmaður mennt-
unar og þess að fólk taki sér
tíma og vinni í rólegheitunum
og án þess að hafa kastljósið
stöðugt á sér. Enda hefur það
komið í ljós að þeir sem hafa
unnið þessar hæfileikakeppn-
ir hafa lent í vandræðum því
þeir hafa ekki kunnað á at-
hyglina og frægðina.
Ég átti mjög skemmtilegt
samtal um daginn við tvær
manneskjur sem hafa náð
langt í tónlistarbransanum.
Þær voru að tala um einhvern
sem hafði unnið svona keppni
og hvað þær hefðu verið til í
að fá þetta tækifæri. Ég spurði
hvort þær heyrðu vitleysuna
í sér? Þær hefðu náð svona
langt af því að þær fengu ekki
þetta tækifæri. Vinsældir og
raunveruleg velgengni verða
aðeins til með vinnu og aft-
ur vinnu. Það er mín skoðun
allavega.“
Greip allt sem bauðst
Felix segist samt skilja krakka
sem velji að reyna fyrir sér í
þessum keppnum. „Auðvi-
tað langar alla í fixið strax, að
verða frægur. Ég er sannfærð-
ur um að ég hefði ekki hik-
að við að fara í prufur ef þær
hefðu verið til staðar þegar ég
var í Versló. Það á allt að ganga
svo hratt. Ég stökk inn í hljóm-
sveitina þegar færið gafst og
greip öll þau tækifæri sem
mér buðust,“ segir hann og
bætir við hann hafi ekki orðið
vandfýsinn á verkefni fyrr en á
allra síðustu árum.
„Síðustu fimm árin hef ég
vandað mig betur við að velja
enda hefði ég ekki getað kom-
ist yfir allt sem hefur verið í
boði. Hér áður fyrr tók ég að
mér alls kyns verkefni, sjón-
varpsþætti og leiksýningar,
sem ég hefði aldrei átt að taka
að mér, af ótta við að næsta
djobb kæmi ekki.“
Styður börnin í einu og öllu
Felix og eiginmaður hans,
stjórnmálafræðingurinn Bald-
ur Þórhallsson, eiga tvö börn,
Guðmund og Álfrúnu Perlu,
sem bæði eru um tvítugt. Fel-
ix óttast ekki að þau feti í hans
spor í listalífinu heldur styður
þau í því sem þau taka sér fyrir
hendur.
„Sonur okkar er í Háskóla
Íslands, er virkur í Stúdenta-
leikhúsinu og stefnir á leik-
listarnám. Dóttir okkar er í
Menntaskólanum í Reykjavík
og ætlar að öllum líkindum
ekki í leiklist. En hún gæti það
ef hún vildi. Eins og hann. Ég
segi bara eins og vinkona mín:
Hvers vegna ætti ég að stoppa
þau ef þau vilja fara inn í
þennan bransa þegar þetta
hefur verið það skemmtileg-
asta sem ég hef gert? Þau gera
bara það sem þau vilja og ég
styð þau. Það er alveg hægt að
lifa góðu lífi innan listageirans
á Íslandi en þetta líf er ekkert
Idol.“
Besti vinur og sálufélagi
Felix kynntist Baldri árið 1996
í Samtökunum ‘78 þegar Bald-
ur var að feta sig þangað inn.
Báðir hafa þeir verið áberandi
en hvor í sínum geiranum og
aðspurður segist Felix gera
sér grein fyrir því að þeir séu
ákveðin fyrirmynd fyrir unga
samkynhneigða karlmenn.
„Ef einhverjir horfa til okkar
þá er það mjög gleðilegt en það
er samt ekki það sem við hugs-
um um á hverjum degi. Ég er
mjög stoltur af Baldri og því
sem hann stendur fyrir og ég
styð hann mjög í sinni vinnu og
pælingum. Ég er oft sammála
honum en ekki alltaf. Hann er
gríðarlega góður málafylgju-
maður. Mjög rökfastur og er
yfirleitt búinn að hugsa það
sem hann ætlar að segja fyrir
fram. Mér finnst honum tak-
ast að byggja sitt mál á sterkum
rökum og hann er alltaf búinn
að vinna sína heimavinnu þeg-
ar hann ræðir málin á opin-
berum vettvangi.
Við notum hvor annan til
að ræða vinnuna og þar af
leiðandi er hann orðinn sér-
fræðingur í ljóðum Páls Ólafs-
sonar,“ segir hann og brosir og
heldur svo alvarlegur áfram:
„Baldur er minn besti vinur
og minn sálufélagi. Það er bara
nákvæmlega þannig. Eflaust
vildu margir vera fluga á vegg
þegar við sitjum með kaffiboll-
ann á morgnana og nöldrum
yfir blöðunum en það tuð er
betur geymt við eldhúsborðið
en í opinberri umræðu,“ segir
hann brosandi.
Fjölskyldurnar bjuggu
saman
Aðspurður viðurkennir Felix
að hafa fallið fyrir Baldri við
fyrstu sýn. „Það er þetta sem
ástarljóð Páls Ólafs lýsa –
þessi einstaka tilfinning. Ég
vissi það strax. Það var eitt-
hvað í augunum og innrætinu
sem dró mig strax að honum
og hefur bara styrkst í gegnum
Felix Bergsson er að gefa út sína fyrstu
sólóplötu en platan byggir á ástarljóðum
sem hann segist einfaldlega ekki hafa
getað hlaupið frá. Felix sagði Indíönu Ásu
Hreinsdóttur frá fjölbreyttum listamanns-
ferlinum, poppbransanum sem átti ekki við
hann, lífinu með eiginmanninum sem er
einnig hans besti vinur og sálufélagi og því
hvernig fjölskyldur þeirra hafi átt sér sam-
eiginlega sögu á 19. öld.
Ástin og þráin
enn til staðar
Ástfangnir Felix kolféll fyrir Baldri við fyrstu sýn. Hann segir ástina bara
hafa styrkst í gegnum árin.
„Auðvitað
langar alla í
fixið strax, að verða
frægur. Ég er sann-
færður um að ég
hefði ekki hikað við
að fara í prufur ef
þær hefðu verið til
staðar þegar ég var í
Versló. Það á allt að
ganga svo hratt.