Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.2013, Side 11

Ræðan fjallar fyrst og fremst
um það að tengjast Allah í gegnum
hans mesta sköpunarverk, náttúr-
una. „Eina leiðin til að skynja Allah
er í gegnum sköpunarverk hans, eða
innra með okkur.
Friðsælasti staðurinn til þess að
skynja Allah er náttúran sjálf,“ segir
hann og bendir á að með því að fara
út í sveit sé hægt að losna við stress-
ið í borginni og gleyma vandræðum
sínum og vandræðum sem mað-
ur er með í huganum, stríð og aðrar
þjáningar mannsins.
Eftir um tuttugu mínútna erindi
beinir hann tali sínu að börnunum
og mikilvægi þess að kynna trúna
fyrir þeim. Aðeins þannig sé hægt
að tryggja öryggi þeirra, þegar veru-
lega á reynir muni trúin hjálpa þeim
að takast á við vandamál en ekki að-
eins menntun þeirra eða peningar.
Krjúpa fyrir Guði
„Ég ætla ekki að hafa þetta langt í
dag,“ segir Ólafur og lokum og stígur
niður úr pontu. Seinna viðurkennir
Ólafur í samtali við blaðamann að
hann vilji helst ekki leiða bæna-
stundina því honum finnist hann
ekki hafa nægilega þekkingu og
tungumálakunnáttu til þess. „Ég
er ekki samtalshæfur í arabísku en
ég les kóraninn og skil þessi hug-
tök,“ útskýrir hann. „Þeim finnst það
kostur að ég sé Íslendingur og mér
er sagt að ég hafi nógu mikla þekk-
ingu til þess að gera þetta. Þannig að
ég reyni bara að tala um það sem ég
veit.“
Muezzinn hefur söng sinn á ný
og mennirnir standa upp, raða sér
upp á gólfinu sem er þakið grænum
mottum með mynd af mosku, öxl í
öxl og mynda tvær raðir fyrir aftan
Ólaf sem leiðir bænina.
Hann lyftir upp höndum og seg-
ir Allahu Akbar, og þeir allir á eft-
ir. Þá leggja þeir hendur að brjósti
sér og fara með fyrsta kafla Kórans-
ins á arabísku, lyfta aftur upp hönd-
um og endurtaka sönginn Allahu
Akbar, allir saman. Allir sem einn
beygja sig niður þar sem þeir standa
og reisa sig síðan aftur við áður en
þeir fara niður á hnén og krjúpa á
bæn þannig að þeir leggja ennið að
jörðu.
Vanalega er þetta endurtekið
fjórum sinnum en á föstudögum er
það aðeins gert tvisvar, þar sem þá
er skylda að mæta í mosku og reynt
er að hafa bænina stutta svo menn
þurfi ekki að vera lengur frá vinnu
en þörf krefur. Það eru þó nokkrir
sem bæta hinum tveimur skiptun-
um við, annaðhvort fyrir eða eftir
bænastundina.
Eldar fyrir einstæðinga
Þegar athöfninni er lokið sitja
nokkrir eftir og skiptast á kveðjum.
Á einu borði liggja fjölmörg eintök
af Kóraninum sem félagið fékk ný-
verið sent frá Sádi-Arabíu, en slík-
ar sendingar eru yfirfarnar áður en
þeim er dreift til félagsmanna. Í hill-
um eru einnig raðir bóka með gyllt-
um bryddingum, þar eru Kóraninn
og alls konar helgirit eða „tabsír“
eins og það kallast, ritskýringar og
frásagnir af spámanninum í tuttugu
bindum.
Aðrir ganga fram í eldhús og setj-
ast þar í sófa, annaðhvort til þess
að spjalla eða snæða. Ein konan í
hópnum hefur borið kjúklingarétt
á borð fyrir þá sem vilja. Hún kem-
ur frá Egyptalandi og hefur lagt það
í vana sinn að elda fyrir mennina í
moskunni því hún veit að sumir
þeirra eru einstæðingar og búa við
bág kjör hér á landi.
Annars tíðkast það einnig
að koma með mat í moskuna ef
erfiðleikar steðja að fjölskyldu, veik-
indi eða annað, í von um að beðið sé
fyrir henni. En það á ekki við í þessu
tilviki.
Á meðan þeir sitja hér að snæð-
ingi, ungur maður frá Marokkó, sem
hefur verið ár á Íslandi en er strax
farinn að tala tungumálið, annar frá
Jórdaníu, sem hefur verið hér í fimm
ár og talar íslensku reiprennandi,
ásamt félögum, sínum situr formað-
ur félagins við lítið borð í miðju her-
berginu og lærir arabísku af kokkin-
um.
Vinur hans er að fara að giftast
egypskri konu og vill læra að ávarpa
fjölskyldu hennar á frummálinu og
þarf því að læra að skála á arabísku
og annað slíkt, sem er ekki gefið að
íslenskir múslimar kunni þó að þeir
geti lesið sig í gegnum Kóraninn á
arab ísku.
Hjarta safnaðarins
Einn úr hópnum kveður. „Sjáumst
við ekki í kvöld?“ spyr formaðurinn.
Þeir koma gjarna saman í mosk-
unni á kvöldin til þess að spjalla,
spila borðtennis eða borða saman.
Eins og Ólafur bendir á er moskan
ekki aðeins bænahús múslima held-
ur er hún einnig samkomustaður
og hjarta safnaðarins. „Fólk hefur
frjálsar hendur varðandi það hvern-
ig það nýtir moskuna.“
Gagnrýnin snýst að verulegu leyti
um það að moskan geti auðveld-
lega orðið að rót hins illa ef múslim-
ar safnast þar saman eftirlitslausir,
segir hann og tekur undir það að
auðvitað geti það alls staðar gerst að
moska sé misnotuð. Hann bendir
einnig á að hér á landi séu illdeilur
ekki liðnar í samfélagi múslima og ef
einhver komi fram með vafasamar
hugmyndir séu þær þaggaður niður
undir eins. „Kjarninn í starfseminni
eru miðaldra karlmenn sem vilja
lifa í sátt og samlyndi við aðra. Við
höldum mikið upp á það hvað það
er friðsamlegt og gott að vera á Ís-
landi og bendum á að þannig viljum
við hafa það.
Moskan er mikilvæg til þess því
þar getum við haft taum á strákum
sem gætu orðið fyrir áhrifum af ein-
hverju bulli. Fyrir okkur er islam lífs-
stíll og trúarbrögð en ekki pólitík.“
Flestir eru farnir og við lát-
um þetta verða lokaorðin í dag.
Blaðamaður tekur niður slæðuna,
hengir hana á fatastand frammi og
kveður. n
Á bæn með múslimum Á Íslandi
Fréttir 11Mánudagur 9. september 2013
n Mikilvægasta bæn vikunnar n Um 30 karlar koma saman n Konurnar afsíðis n Formaðurinn vill rjúfa aðskilnaðinn n Moskan mikilvægur samkomustaður
Múslimar á Íslandi
Leiðir bænina Ólafur Halldórsson er fyrsti Íslendingurinn sem leiðir bænastund múslima
hér á landi. Ræðan fór fram á íslensku, ensku og arabísku og fjallaði um það hvernig hægt er
að tengjast Allah með öðrum hætti í náttúruunni.
„Við höldum mik-
ið upp á það hvað
það er friðsamlegt og
gott að vera á Íslandi og
bendum á að þannig vilj-
um við hafa það.
Á
Íslandi eru tvö skráð trúfé-
lög múslima á Íslandi, Fé-
lag múslima á Íslandi og
Menningarsetur múslima
á Íslandi. Bæði félögin eru skip-
uð súnní-múslimum, sem eru um
90 prósent múslima heimsins, en
skipta má upp í marga ólíka hópa.
Líkt og kristni, búddismi, hindú-
ismi og fleiri trúarbrögð er islam
ekki einsleit trúarbrögð. Sía-
múslimar eru stærsti hópur þeirra
sem eru ekki súnní-múslimar, en
ekki er vitað til þess að þeir séu
starfandi hér á landi.
Eitt óskráð trúfélag múslima
erstarfandi á landi en það er fá-
mennt félag amadía-múslima,
sem telja að annar spámaður hafi
komið fram á eftir Múhammeð og
áréttað orð hans.
Félag múslima á Íslandi var
formlega stofnað árið 1997 en
rætur þess má rekja aftur til ársins
1984 þegar fámennur hópur
múslima hér á landi fór að koma
saman til bænahalds í aðstöðu
sem hópurinn kom sér upp.
Árið 2008 varð klofningur í fé-
laginu sem varð til þess að allstór
hópur fór út úr því og stofnaði
Menningarsetur múslima á Ís-
landi. Ástæðan fyrir klofningnum
var margþætt en múslimar á Ís-
landi eru af ýmsum þjóðernum.
Í nágrannalöndum eru trúfé-
lög múslima mörg og mótuð af
bakgrunni þeirra sem þar starfa.
Það er ekki sjálfgefið að múslim-
ar sem koma frá einu landi eigi
samleið með múslimum frá öðru
landi þar sem menningaráherslur
eru aðrar og jafnvel túlkun þeirra
á trúnni.
Félag múslima á Íslandi vill
hins vegar starfa í svipuðum anda
og Þjóðkirkjan, þar sem allir eru
velkomnir og hafa jafnan rétt.
Félag múslima á Íslandi legg-
ur einnig áherslu á sjálfstæði sitt
gagnvart öðrum trúarhópum á
meðan Menningarsetur múslima
myndaði tengsl við erlenda aðila,
meðal annars samtök í Svíþjóð
sem hafa tengsl við Sádi-Arabíu
og fjármögnuðu kaup á Ýmishús-
inu árið 2012. Þar hefur Menn-
ingarsetrið komið sér upp mosku.
Það eru því tvær starfandi moskur
á Íslandi í dag.
Í Félagi múslima á Íslandi er
enginn starfandi imam heldur er
sá sem hefur mesta reynslu hverju
sinni fenginn til þess að leiða
bænastund. Menningarsetrið
hefur hins vegar fengið imam frá
Egyptalandi sem hefur masters-
gráðu í íslamskri guðfræði frá ein-
um elsta háskóla Egyptalands. n