Dagblaðið Vísir - DV - 20.09.2013, Blaðsíða 28

36 Fólk 20.–22. september 2013 Helgarblað
G
unnar Þórðarson er íklædd­
ur teinóttum ullarfrakka og
með trefilinn þétt bund­
inn við hálsinn. Hann veður
haustlaufin inn á Hótel Sögu
við Hagatorg í Vesturbænum. Þang­
að er hann kominn í stutt spjall.
Hann er með leiðindakvefpest og
hálfslappur en það liggur vel á hon­
um. Gunnar er ávallt ljúfur í viðmóti.
Að sögn vina og félaga reiðist hann
sjaldan, en þegar hann reiðist, þá er
ástæða til.
Það liggur straumur af eldri
mönnum inn á Hótel Sögu, þeir
skunda framhjá okkur sem sitjum
í kaffistofunni. Þeir eru á leiðinni í
hádegishlaðborðið. Margir þekkja
Gunnar og stöðva um stund til að
óska honum til hamingju. „Til ham­
ingju með allt saman,“ segir einn
þeirra. Þeir eru allir að óska honum
til hamingju af hinum ýmsu ástæð­
um. En meðal annars með óperuna
sem hann frumflutti í Skálholti fyrir
nokkrum vikum og uppskar lof fyrir.
Hann segist taka þessu öllu með
stóískri ró.
Taka lagið á 50 ára afmæli
Framundan er stórafmæli. Þó ekki
hans eigið. Hljómar eiga fimmtíu ára
afmæli og upp á það verður haldið
í Hörpu þann 5. október næstkom­
andi í tilefni þess að hálf öld er liðin
frá því að hin ástæla hljómsveit
Hljómar kom fram á sínu fyrsta balli í
Krossinum í Keflavík.
Á tónleikunum verða flutt öll
bestu lög Hljóma en fram koma með­
al annarra Stefán Hilmarsson, Unn­
steinn Manuel Stefánsson, Valdi­
mar Guðmundsson og Ágústa Eva
Erlendsdóttir. Gunnar útilokar þó
ekki að gömlu hljómsveitarmeðlim­
irnir skelli sér upp á svið og rifji upp
gamla takta. „Við komum nú ekki
mikið við sögu en við tökum kannski
eins og eitt lag.“
Gerði upp æskuheimilið
Sjálfur er hann orðinn sextíu og átta
ára. „Ég er orðinn skráður,“ segir
hann og hlær og vísar í að hann sé
orðinn fullgildur eldri borgari sem
megi þiggja lífeyri. Hann er þó hvergi
hættur í bransanum og síst hættur að
spila á tónleikum. Það er við hæfi að
rifja upp bernskuna.
Gunnar hefur haldið tryggð við
æskuslóðirnar. Hann er fæddur í
Hólmavík þar sem hann sleit barns­
skónum og hefur gert æskuheimili
sitt þar upp.
„Ég bjó í Hólmavík þangað til
ég var átta ára, þó fór pabbi suður á
flugvöll að vinna. Hann byggði hús
í Keflavík og þar var ég þangað til
ég varð 23 ára. Þá flutti ég til Reykja­
víkur. Ég á mjög ljúfar minningar úr
æsku og tengi sterkt við Hólmavík.“
Hann er næst elstur í sjö systkina
hópi og segist hafa leiðst í skóla. „Ég
var bara svona fjörugur strákur. Ég
var ekkert sérstakur í skóla. Leiddist
en var sæmilegur, svona þolanlegur,“
segir hann og glottir. „Ég gat ekki fest
mig við þetta. Hugurinn var alltaf
annars staðar.
Ég fór samt lítið aftur til Hólma­
víkur fyrr en ég var orðinn fullorðinn.
Ég kom þar við um aldamótin og
þótti þá leitt að sjá að gamla húsið
okkar var í mikilli niðurníðslu. Það
var eiginlega að hruni komið. Mig
langaði til að gera það upp og skellti
Gunnar Þórðarson er einn ástsælasti tónlist-
armaður þjóðarinnar en jafnframt sá hógværasti.
Hann er stundum kallaður afi poppsins en á efri
árum hefur hann heillast æ meira af klassískri
tónlist. Á dögunum frumflutti hann óperu í Skál-
holtskirkju og gestir sátu tárvotir af hrifningu undir
flutningnum. Hann er nýkvæntur konunni sem hann
elskar og segist aldrei munu þreytast á músíkinni.
„Hún
spurði
mig og ég
sagði já
Nýkvæntur
hinni einu sönnu
Kristjana Guðbrandsdóttir
kristjana@dv.is
Viðtal