Dagblaðið Vísir - DV - 21.11.2008, Side 13

föstudagur 21. nóvember 2008 13Helgarblað
„ÞEIR NÁÐU AÐ BEYGJA OKKUR ÖLL“
Það er allt öðruvísi,“ segir Sævar og
máli sínu til staðfestingar segir hann
að sér finnist óþægilegt að vera full-
ur.
Erla hefur unnið mikið með sjálfa
sig og farið í gegnum sporakerfið til
að vinna á sinni fíkn. „Við köllum
þetta reyndar allt saman alkóhól-
isma. Þetta eru bara misjafnar útgáf-
ur af honum. Þegar reynt er að skil-
greina alkóhólisma er stundum sett
fram þessi spurning: Ef þú horfir á
líf þitt í dag, er það eins og þú hefðir
helst kosið?“ spyr hún vinalega.
Sævar viðurkennir að mögulega sé
það ekki alveg svo: „Ég hefði kannski
viljað hafa það svolítið öðruvísi,“ segir
hann og telur Guðmundar- og Geir-
finnsmálin hafa rænt sig valinu að
einhverju leyti. Sævar hefst nú við í
Gistiskýlinu í Þingholtsstræti. Hann
er nýkominn frá Danmörku og stefnir
á að fara þangað sem allra fyrst aftur.
Hann hefur verið í miklum sam-
skiptum við félagsmálayfirvöld þar
í landi en hefur mestmegnis búið
í skýlum fyrir heimilislausa. Sævar
bindur enn vonir við að dönsk yfir-
völd muni í hans nafni beita sér fyr-
ir endurupptöku málanna þannig að
hann öðlist uppreisn æru.
Nautasteik í hvert mál
Þó lífið hafi leitt Sævar og Erlu hvort
í sína áttina ná þau saman þegar þau
ræða gamla tíma. Stuttu áður en Guð-
mundar- og Geirfinnsmálin voru til
rannsóknar voru þau handtekin fyrir
póstsvik sem þau höfðu framið.
„Ég og Erla áttum nóg af pening-
um,“ segir Sævar brosandi og lítur til
fortíðar. Þau voru rétt að nálgast tví-
tugt og gátu leyft sér ýmsan munað.
Erla hlær. „Það er nú frjálslega
farið með staðreyndir. En jú, það má
kannski segja það.“
Sævar rifjar upp þegar hann fór
reglulega til útlanda og smyglaði
hassi til landsins. „Þegar fimm þús-
und króna seðlarnir voru búnir fór ég
bara aftur út,“ segir hann.
Erla er á öðru máli. „Ég sá nú ekki
mikið af þessum peningum fyrir
hassið. Fimm þúsund kallarnir voru
frá póstsvikamálinu. Ég átti nælons-
lopp sem var keyptur í Hagkaupum
í gamla daga. Hann hékk alltaf inn í
skáp og við settum fimm þúsund kall-
ana í vasana á honum. Síðan þegar
okkur vantaði pening fórum við bara
í vasana á náttsloppnum,“ segir hún
um vafasamar minningar. „Honum
datt einu sinni í hug að gera tilraun
og vildi prófa að borða bara nauta-
steik í nokkrar vikur. Við náðum þá í
fimm þúsund kalla, fórum í kjötbúð-
ina og keyptum nautasteik.“
Sævar segir það hafa augljósar af-
leiðingar að borða nautasteik daglega
í margar vikur. „Við urðum ofboðslega
löt og þreytt. Það tekur svo mikla orku
frá líkamanum að brjóta niður kjöt.
Enda borða ég lítið kjöt. Sérstaklega
þegar ég er að drekka,“ segir Sævar.
Erla spyr hann kankvís: „Því þá nýtist
áfengið ekki eins vel?“ Sævar brosir:
„Nei. Þetta voru skemmtilegir tímar.
En þeir koma aftan að manni.“
Ætlar á bókasafn
Nýlega kom bókin Erla, góða Erla út
þar sem Erla birtir uppgjör sitt við
fortíðina. Hún dregur eintak upp úr
töskunni. „Ég kom með þessa handa
þér,“ segir hún og réttir Sævari bók-
ina. Hann tekur þakklátur á móti.
„Gerðir þú það? Takk fyrir.“
Henni er umhugað um að hann
lesi örugglega bókina. „Lestu ekki
ennþá?,“ spyr hún umhyggjusöm.
Sævar segist lítið lesa en sannarlega
ætla að lesa þessa bók. „Þú verður að
árita hana,“ segir Sævar og réttir Erlu
aftur bókina sem hún skrifar í kveðju-
orð.
Hann býst þó við að lesturinn
reyni á. „Það verður svolítið erfitt. Ég
hef reynt að ýta þessu frá mér í seinni
tið. Það reyndi svo mikið á þegar ég
reyndi að fá málið tekið upp á nýtt,“
segir hann en Sævar fékk sér lög-
mann til þess að láta taka málið upp
að nýju árið 1986 en án árangurs.
Hann bendir á að á netinu sé mikið
af upplýsingum um málið en hann
hafi ekki lesið það nærri allt. „Ég hef
heldur ekki viljað lesa mikið um þetta
mál. En þetta mun alltaf hvíla á þjóð-
inni.“
Erla tekur undir með honum og
segir það óréttlæti sem þau voru
beitt í Guðmundar- og Geirfinns-
málinu enn hvíla þungt á þjóð-
arsálinni, auk þeirrar óvissu sem
það skapar að málið sé enn óupp-
lýst.
Erla þarf að rjúka á fund og
þau kveðjast innilega. Sævar hef-
ur ekki mikið fyrir stafni dags dag-
lega en hann er handviss um hvað
hann ætlar að gera þennan dag-
inn. „Ég ætla að fara á bókasafn og
lesa bókina. En núna ætla ég út að
reykja,“ segir hann og kveður.
„Ég átti nælonslopp
sem var keyptur í Hag-
kaupum í gamla daga.
Hann hékk alltaf inni
í skáp og við settum
fimm þúsund kallana í
vasana á honum“
Tilfinningavinna erla bolladóttir man eftir
því að hafa heyrt í fótahlekkjum þegar hann
gekk framhjá klefanum hennar í síðumúla-
fangelsinu. Hún hefur unnið mikið með sjálfa
sig og horfir bjartsýn til framtíðar.
Ekki alkóhólisti sævar Ciesielski segist vera
drykkjumaður en ekki alkóhólisti. Honum þykir leitt
hversu lítið hann hefur sinnt barnabörnum sínum.