Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.2008, Blaðsíða 3

miðvikudagur 26. nóvember 2008 3Fréttir
MogganuM hótað úr innsta hring
staðfest við greinarhöfund þá fram-
vindu mála sem Matthías lýsir. Fram
kemur í dagbókarfærslu Matthíasar
þennan dag að stjórn Árvakurs hefði
viljað ræða við ritstjórana „vegna
umbrota í pólitík – og þá einkum
vegna Landsbankamálsins og Sverr-
is Hermannssonar. Allerfiður fund-
ur í fyrstu og gagnrýnt hve Sverrir
hefði verið orðljótur í greinum sínum
í Morgunblaðinu og aðsópsmikill á
síðum þess. Munum skrifa Reykjavík-
urbréf á sunnudag þar sem afstaða
blaðsins verður skýrð, þ.á m. afstað-
an til fiskveiðistjórnunar og kvóta.
Fundurinn batnaði eftir því sem á
leið, en við Styrmir reyndum að verja
ritstjórnarstefnu blaðsins. Held okk-
ur hafi tekizt það allbærilega, a.m.k.
lauk fundinum eftir tvo tíma í ásætt-
anlegu andrúmslofti. Við reynum svo
að siðbæta Sverri á síðum blaðsins!!“
Aðferð valdsmannsins
Í miðjum klíðum berast boð til Styrm-
is inn á fundinn um áríðandi símtal.
Matthías segir svo frá í dagbókar-
færslu sinni:
„Nefndaskipunin í Auðlinda-
nefndina var með þeim hætti, að það
komu áríðandi skilaboð inn á fyrr-
nefndan fund og Styrmir beðinn um
að fara í símann. Það var þá Jóhannes
Nordal sem átti við hann það brýna
erindi, hvort hann mundi taka sæti í
nefndinni undir sinni forystu. Davíð
hefði gert tillögu þess efnis. Styrmir
kom inn og sagði okkur frá erindinu,
spurði hvort við værum samþykk
því að hann tæki sæti í nefndinni
og fann ég strax að hann var
sjálfur á því.
Allir voru á einu máli
um að það væri sterkt fyrir
Morgunblaðið að ritstjóri þess væri
beðinn um að vera í þessari mikil-
vægu nefnd eftir öll þau skrif sem
orðið hafa um málið af okkar hálfu.
Síðan hélt fundurinn áfram en
nokkru síðar var aftur hringt og
Styrmir beðinn um að koma í áríð-
andi símtal. Það var þá Davíð Odds-
son. Styrmir sagði honum að hann
tæki sæti í nefndinni og þannig var
málið útkljáð.“
Nærtækasta skýringin á því að
ritstjórarnir voru kallaðir fyrir stjórn
Árvakurs þennan dag eru hótanir frá
hæstráðendum Sjálfstæðisflokksins
en þær birtast með skýrum hætti í
óundirritaða bréfinu.
„Hann hyggst endurheimta æru
sína og stolt,“ skrifar Matthías um
Sverri vin sinn og skólabróður í dag-
bókarfærslu. Davíð, Finnur Ingólfs-
son viðskiptaráðherra og önnur fórn-
arlömb Sverris höfðu fulla ástæðu til
þess að ætla að ritstjórarnir héldu
hlífiskildi yfir Sverri og leyfðu hon-
um að komast upp með það sem í
þeirra huga taldist níð og ærumeið-
ingar. Dagbókarfærslur Matthíasar
bera með sér að Sverrir hafði nokkra
samúð ritstjóranna og naut umburð-
arlyndis þeirra þótt þeir hafi ef til vill
reynt að milda orðaval í greinarskrif-
um hans. Hvernig svo sem því var
raunverulega varið er augljóst að á
umræddum fundi var eigenda- og
flokksvaldi beitt með hótunum, umb-
un eða tyftun, til þess að hafa áhrif á
ritstjórnarstefnu Morgunblaðsins.
Rógur rakinn til
flokksforystunnar
Styrmir var í afar óþægilegri stöðu
gagnvart stjórn Árvakurs og forystu
Sjálfstæðisflokksins þegar Sverr-
ir Hermannsson átti í hlut. Davíð
Oddsson hafði horn í síðu hans og
tortryggði hann vegna vinfengis við
Jón Baldvin Hannibalsson. Auk þess
hafði Morgunblaðið talað ákaft fyrir
auðlindagjaldi í sjávarútvegi sem var
þyrnir í augum LÍÚ og flokksins.
Styrmir segir sjálfur að bornar hafi
verið út sögur um miklar skuldir sín-
ar og þær hafi komið úr innsta hring
Sjálfstæðisflokksins. Samkvæmt sög-
unum áttu þær að hafa numið að
minnsta kosti 80 milljónum króna
um miðjan síðasta áratug. Svo rammt
kvað að þessum söguburði að í byrj-
un árs 1997 sá Styrmir sig til knúinn
að hafa samband við Davíð Odds-
son forsætisráðherra og spyrja hverju
sætti. Honum þótti svínslega að sér
vegið, ekki aðeins af Davíð, heldur
einnig mönnum eins og Birni Bjarna-
syni og öðrum málsmetandi mönn-
um í flokksforystunni.
Sverrir Hermannsson segir að svo
langt hafi aðförin að Styrmi gengið
að Kjartan Gunnarsson, þá banka-
ráðsmaður í Landsbankanum, hafi
komið á sinn fund og beðið hann
sem flokksbróður – ekki sem banka-
stjóra – að gjaldfella skuldir Styrm-
is í bankanum. Þessari bón kveðst
Sverrir hafa neitað staðfastlega; slíkt
gæti hann aldrei gert, ekki einu sinni
verstu óvinum sínum.
Í kjölfar þess að Styrmir setti sig í
samband við Davíð áttu þeir margra
klukkustunda langan fund um mál-
ið. Vopnahlé virðist hafa komist á eða
þar til ofangreind Sverrismál risu í
tengslum við Landsbankafárið 1998.
„Vinirnir“ Styrmir og Kjartan
Styrmir sagði blaðamanni fyrir
tveimur árum að skuldirnar væru
raunverulegar en hann áskildi sér
rétt til að glíma við þær eins og hver
annar maður og án íhlutunar eða
hótana.
Ekki er vitað til þess að skuldir
Styrmis hafi verið fluttar úr
Landsbankanum, en sem
kunnugt er hefur Björg-
ólfur Guðmundsson,
aðaleigandi Landsbank-
ans, jafnframt verið að-
aleigandi Árvakurs
undanfarin ár. Kjart-
an Gunnarsson sat
enn í bankaráðinu
í byrjun október
síðastliðins þegar
Landsbankinn féll
í bankahruninu
mikla.
Í ljósi þess sem
hér er rakið er at-
hyglisvert að Kjart-
an og Styrmir Gunn-
arsson gáfu báðir út
yfirlýsingar um náin
fjölskyldubönd og vin-
áttu þegar upp-
víst varð að
þeir
höfðu sameiginlega lagt á ráðin um
Baugsmálið á ritstjórnarskrifstofu
Morgunblaðsins. Um það má lesa
í Fréttablaðinu og Morgunblaðinu
síðla í september 2005 þegar svo-
nefndir Jónínutölvupóstar
voru birtir á síðum
Fréttablaðsins.
Styrmir Gunnarsson fyrrverandi
ritstjóri Morgunblaðsins ritstjórar
morgunblaðsins sættu hótunum úr
innsta hring Sjálfstæðisflokksins létu
þeir ekki að vilja davíðs.
MYND STEFÁN KARLSSON
Sverrir Hermannsson við lá að ritstjórar
morgunblaðsins yrðu að gjalda dýru verði fyrir
umburðarlyndi sitt gagnvart skrifum Sverris í blaðið.
MYND GUNNAR GUNNARSSON