Lögmannablaðið - 01.09.2005, Síða 20

20 3 / 2 0 0 5
Af Merði lögmanni
Merði finnst hann vera gamall þegar hann sér ungu lögmennina sem hann þekkir
hvorki haus né sporð á, finnst hann vera litinn hornauga og verður var við fliss hjá unga
fólkinu þegar hann er nálægt. Því fannst Merði í vor að kominn væri tími til að skipta um
starfsvettvang.
Hæstaréttarlögmaðurinn Mörður taldi víst að stofnanir og ríkisfyrirtæki myndu bítast
um hann, slíkur væri fengurinn. En það var öðru nær. Fram fyrir hann voru teknir miklu
yngri lögfræðingar, sumir hverjir með litla sem enga starfsreynslu og voru í besta falli
með héraréttindi. Skýringin var sú að þeir væru með meiri menntun en Mörður. Höfðu
tekið einhverja kúrsa í endurmenntun Háskólans eða setið í skandinavískum háskólum og
þruglað eitthvað um mannréttindi eða Evrópurétt.
„Fuss og svei, hvaða andskotans lögfræðimenntun er þetta,“ hugsaði Mörður. Í huga
Marðar er þetta ekkert annað en skandinavísk félagsfræði.
Mörður ákvað þó að afla sér frekari menntunar enda afskaplega þreyttur á
lögmannsstörfum. Þoldi illa fólkið sem vildi fara í gallamál vegna þess að blöndunartækin
í baðinu virkuðu ekki sem skyldi og langaði mest að kyrkja með eigin hendi sakborninga
sem hann var að verja. Skráði Mörður sig því í Háskólann og fyrir valinu varð kynjafræði
og einhver réttindadella tengd þeim. Taldi að slík félagsfræði yrðu mikils metin innan
fárra missera og þar sem fáir karlmenn væru með slíka menntun gæfi það Merði forskot í
atvinnuumsóknum. Hann gæti jafnvel orðið prófessor við lagadeild út á landi, þar hafi
ekki einu sinni þurft lögfræðipróf til að verða prófessor, félagsfræði dygði vel. Virðist
jafnvel vera talið æskilegra að fastráðnir kennarar hefðu sem minnst komið nálægt
lögfræði.
Eftir meira en tuttugu ára fjarveru frá námi mætti Mörður því glaður í skólann í
haust. Að vísu mætti Mörður strax fjandsamlegu augnaráði enda eini karlinn í tímunum.
Hafði Mörður á tilfinningunni að hann væri aðskotadýr sem væri að auki hættulegt. Þá
áttaði Mörður sig strax á því að þarna var ekki um nein kynjafræði að ræða heldur
kvennafræði sem var skiljanlegt því allir kennarar voru konur sem og allir nemendur
nema Mörður. Merði fannst hann vera kominn í leshring um pólitíska rétthugsun ekki
ólíkum marxiska leshringnum sem hann var í á menntaskólaárunum fyrir meira en 30
árum síðan. Harðlífissvipurinn og reiðin skein úr hverju andliti. Það var allt körlum að
kenna. Merði og hans líkum var kennt um átraskanir kvenna, útlitsdýrkun og aðra ímynd
kvenna sem ekki var æskilegt. Mörður viðurkenndi að mjög feitar konur kveiktu ekki hjá
honum losta en að hann gæti ekkert gert að því. Svona væri þetta bara.
Merði varð á að halda því fram að fjölmiðlar sem fjölluðu um útlit kvenna og
tískuheimurinn hefðu ekkert með venjulega karla að gera. Þessu væru öllu stýrt af konum