Málfregnir - 01.12.2004, Síða 11

Ritað er ey þegar au er í stofni orðsins eða í skyldum orðum eða sú ritvenja er föst af öðrum
ástæðum.
dreyma sbr. draumur
eygja sbr. auga
keypti sbr. kaupa
teygja sbr. taug
eyra
Gaeta verður að y í viðtengingarhætti þátíðar.
nafnháttur viðtengingarháttur nútíðar viðtengingarháttur þátíðar
binda þótt ég bindi þótt ég byndi (sbr. bundum)
brjóta þótt ég brjóti þótt ég bryti (sbr. brutum)
búa þótt ég búi þótt ég byggi (sbr. bjuggum)
finna þótt ég finni þótt ég fyndi (sbr. fundum)
fljúga þótt ég fljúgi þótt ég flygi (sbr. flugum)
hrinda þótt ég hrindi þótt ég hryndi (sbr. hrundum)
kljúfa þótt ég kljúfi þótt ég klyfi (sbr. klufum)
spinna þótt ég spinni þótt ég spynni (sbr. spunnum)
springa þótt ég springi þótt ég spryngi (sbr. sprungum)
stinga þótt ég stingi þótt ég styngi (sbr. stungum)
valda þótt ég valdi þótt ég ylli (sbr. ollum)
vinda þótt ég vindi þótt ég yndi (sbr. undum)
vinna þótt ég vinni þótt ég ynni (sbr. unnum)
III. B Frávik
Hafa þarf í huga nokkur veigamikil frávik frá þeirri aðalreglu að miða rithátt við stofn orða.
Stafirnir d, ð og t(t) falla niður á undan s eða st i viðskeytum og sagnendingum.
hefur birst (birt+st)
það bregst (bregð+st)
hefur breyst (breytt+st)
hefur enst (ent+st)
hefur gleymst (gleymt+st)
það helst (held+st)
helvískur (helvít+sk+ur)
hefur hist (hitt+st) nyrstur (nyrð+st+ur)
þú hraust (hraut+ st) hefur sest (sett+st)
isfirskur (ísfirð+sk+ur) það stenst (stend+st)
hefur komist (komið+st) stystur (stytt+st+ur)
þú leist (leit+st) veisla (veit+sl+a)
hann lést (lét+st) verslun (verð+sl+un)
hefur lést (létt+st) hefur virst (virt+st)
Stafurinn d fellur þó ekki niður á undan s ef ð heyrist í framburði.
áníðsla eyðsla hefur neyðst
breiðsla háðskur hefur reiðst
hefur dáðst hefur náðst æðstur
Athuga ber að eftirfarandi orð hafa ekki ð í stofni:
hæstur
lægstur
stærstur
Miðmyndarendingin st fellur niöur á eftir (s)st í germynd.
bíllinn hefur fest (festast)
þú hélst óbreyttur (haldast)
fólkið hefur hresst (hressast)
þau hafa kysst (kyssast)
málið hefur leyst (leysast)
flíkin hefur lýst (lýsast)
þú skarst í andliti (skerast)