Málfregnir - 01.12.2004, Qupperneq 12

Stafirnir ð og dfalla niður á undan t í viðskeyti eða endingu.
blítt (blíð+t) hefur synt (synd+t)
hart (harð+t) vont (vond+t)
kalt (kald+t) yrti (yrð+t+i)
Stafurinn k fellur niður á eftir / þegar viðskeytið sk fer á eftir.
Ritað er þrátt fyrir k í
afrískur Afríka
austurrískur Austurríki
bandarískur Bandaríki
bolviskur Bolungarvík
dóminískur Dóminíka
grindvískur Grindavík
grískur Grikkir
húsvískur Húsavík
jamaískur Jamaika
keflvískur Keflavík
klínískur klíník
kostarískur Kostaríka
mósambískur Mósambík
njarðvískur Njarðvík
pólitískur pólitík
reykvískur Reykjavík
Athuga að ritað er eitt g í þátíðarmyndum sagnanna leggja og hyggja
(vegna uppruna, sbr. lag og hugur).
ég lagði þótt ég iegði
þú lagðir þótt þú legðir
hann lagði þótt hann legði
við lögðum þótt við legðum
þið lögðuð þótt þið legðuð
þeir lögðu þótt þeir legðu
er lagður
hefur lagt
ég hugði þótt ég hygði
þú hugðir þótt þú hygðir
hann hugði þótt hann hygði
við hugðum þótt við hygðum
þið hugðuð þótt þið hygðuð
þeir hugðu þótt þeir hygðu
Boðháttur þeirra er hins vegar ritaður með gg:
legg! leggðu! leggið þið!
hygg! hyggðu! hyggið þið!
Athuga rithátt eftirfarandi orða:
fyrr • kyrr • þurr • verr (athuga þó no. ver)
fram • um • en (athuga þó enn í merkingunni enn þá)