Skírnir - 01.01.1943, Side 192

190
Ritfregnir
Skírnir
oft og finna nýtt og nýtt í við hvern lestur, ein þeirra bóka, sem
menn lesa sér til sálubóta.
Rit, sem menn lesa sér til sálubóta, hafa lifsgildi, og það lífs-
gildi getur verið fólgið í því, að þau hjálpi lesandanum til að skilja
sjálfan sig og til að meta sjálfan sig réttilega. Saga þjóðar manns-
ins á að hjálpa honum i því efni. Hann metur sjálfan sig eftir mati
sínu á þjóð sinni. Þegar Sigurður Nordal dvaldi á hinu mikla
menntasetri, Oxford, með menntamönnum víðs vegar að, fann
hann að íslenzká „smáþjóðin var ekki einungis úti á Islandi. Ég
bar hana með mér, hún var hluti af mér og ég af henni“. Spurn-
ingin um gildi þjóðernis vors hlýtur einkum að verða áleitin, þegar
staðið er andspænis erlendum þjóðum, og mest verður hún knýj-
andi fyrir þá, sem eru af fámennri þjóð, sem ekki getur talið sér
til gildis fjöimenni, hernaðarafrek, auðlegð eða stórvirki í tækni
eða annað slíkt, sem hinar svonefndu stórþjóðir eru vanar að stæra
sig af. Saga þjóðarinnar svarar þeirri spurningu. Pæstir geta lesið
það svar sjálfir út úr gögnum hennar. Það er hlutverk sagnfræð-
inganna og aðrir verða að sækja svarið til þeirra, og því er starf
þeirra svo ábyrgðarmikið. Oss íslendingum er það meira áríðandi
nú um stundir en flestum öðrum að fá þessari spurningu svarað.
Sigurður Nordal hefir ekki svarað henni til fullnustu enn þá. Hann
hefir enn sem komið er aðeins birt fyrsta hlutann af Islendinga-
sögu sinni. Ég veit, að margir bíða með óþreyju eftir framhaldinu.
En svo langt sem svar hans nú nær, þá er það á þá leið, að hverj-
um Islendingi má vera styrkur að því í viðleitninni til að meta og
virða sjálfan sig og þjóð sína. Ó. L.
ISnsaga íslands. Ritstjóri GuSm. Finnbogason. I.-II. Útgefandi
Iðnaðarmannafélagið í Reykjavík. MCMXLIII.
Iðnaðarmannafélagið í Reykjavík ákvað að minnast 75 ára af-
mælis síns með því að gangast fyrir þvi að rituð yrði saga iðnaðar-
ins hér á landi frá upphafi vega til vorra daga og gefa ritið út.
Réði félagið Guðmund Finnbogason til þess að hafa ritstjórn
verksins með höndum og er ritið nú komið út, tvö stór bindi.
Ritar Guðmundur Hannesson kaflann um húsagerð, Þorsteinn
Konráðsson um klyfjareiðskap, Þorkell Jóhannesson um járngerð
og um ullariðnað, Jón Vestdal um brennisteinsnám, Helgi H. Ei-
ríksson um silfurbergsnám, Björn Kristjánsson um kalknám, Guð-
brandur Jónsson um ölgerð, Gísli Þorkelsson um skinnaverkun,
Inga Lárusdóttir um vefnað, prjón og saum, Hallbjörn Halldórsson
um prentlist, Matthías Þórðarson um málmsmíði fyrr á tímum, en
sjálfur skrifar ritstjórinn um skipasmíðar, húsgagnasmíðar, íláta-
smíðar, söðlasmíði, saltgerð, brauðgerð, litun, dráttlist og hand-
ritaskraut, bókband og skurðlist, síðustu greinina ásamt Ríkarði