Vestfirska fréttablaðið - 13.09.1978, Síða 2
2
Utgefandi og abyrgðarmaöur:
Árni Sigurðsson
Blaðamaður: Stefán Jóhann Stefánsson
Prentun: Prentstofan ísrún hf., Isafirði
í dag er efni Vestfirska fréttablaðsins
að verulegu leyti helgað Fjórðungsþingi
Vestfirðinga, sem haldið var í Króksfjarð-
arnesi 2. og 3. sept. sl. Umræður og
ályktanir Fjórðungsþings spegla að veru-
legu leyti skoðanir og viðhorf vestfirskra
sveitarstjórnarmanna til hinna ýmsu
framfaramála, sem barist er fyrir í þessum
landshluta.
Einnig er þar hvað Ijósast að greina
hin ýmsu vandamál, sem eru einkennandi
fyrir Vestfirði og þá jafnvel einnig aðra
dreifbýla landshluta.
Eitt af því sem á góma bar að þessu
sinni, var svokallaður auðlindaskattur.
Kristján Friðriksson, iðnrekandi hefur á
undanförnum árum kynnt hugmyndir sín-
ar um þennan skatt, sem hann vill að
lagður verði á útgerðina, í því formi, að
greitt verði fyrir leyfi til fiskveiða.Veiðileyfi
verði seld á uppboði, og verði takmörkuð
við 40 þúsund tonna veiðiflota. Telur
Kristján, að með þessu móti verði hægt
að ná meiri hagkvæmni í útgerð. Draga
úr sókn, og ná upp meiri afla á hverja
sóknareiningu. Samkvæmt tillögum Krist-
jáns yrðu þá veiðarnar takmarkaðar á
ýmsan annan hátt en með því að tak-
marka fjölda fiskiskipa. Til dæmis er í
hugmyndum hans gert ráð fyrir að tog-
veiðar verði alfarið bannaðar á svæðinu
frá Straumnesi og austur um, að Eystra-
Horni.
Nú er það kannske ekki óeðlilegt, að
menn, sem framleiða fatnað, eða kannski
smjörlíki, suður í Reykjavík vilji bæta sinn
Auðlindaskattur —
Undarleg
skammsýni
efnahagsspekúlanta
hag. Ég fæ þó ekki séð, að rétt sé, að það
gerist á kostnað þeirra aðila, sem stunda
hina hefðbundnu undirstöðuatvinnuvegi,
útgerð og fiskvinnslu.Fyrir okkur Vestfirð-
inga er það einmitt það, sem gerast
myndi, ef auðlindaskatturinn yrði að
veruleika. Skipastóll okkar er það vel
nýttur við fiskveiðarnar, og árangur veið-
anna svo góður, að framkvæmd þessa
skipulags, sem Kristján Friðriksson boðar
myndi einungis hafa það í för með sér, að
afli Vestfirðinga myndi dragast saman, og
aukinn kostnaður legðist á útgerðina.
Það er undarleg skammsýni efnahags-
spekúlanta að á meðan útgerðin er ríkis-
styrkt í nágrannalöndunum,. hjá helstu
keppinautum okkar á fisksölumörkuðum
þeim er okkur hafa reynst traustastir, og
á sama tíma og Bandaríkjamenn eru að
gera stórt átak í að þróa fiskveiðar sínar,
sem óhjákvæmilega mun hafa það í för
með sér, að erfiðara verður um sölu á
íslenskum fiskafurðum á markaði þar í
landi, að þá skuli rísa hugmyndir um að
þrengja kosti þeirra aðila hér á landi, sem
þennan atvinnurekstur stunda.
Ég fæ ekki séð, svo dæmi sé tekið, að
það myndi auka neitt arðsemi útgerðar-
innar á Vestfjörðum, ef Guðbjörginni,
Gylli og Bessa yrði lagt, Ásgeir, Grétar og
Jóhann færu að vinna á Vefstofu Guð-
rúnar en á aðra togara okkar yrði
lagður auðlindaskattur og þeir látnir
greiða svo sem eins og einn milljarð fyrir
það eitt að fá leyfi til að stunda togveiðar
fyrir Suður- og Vesturlandi.
Það er staðreynd sem ekki verður
framhjá litið, að útgerð og fiskvinnsla eru
þær framleiðslugreinar, sem að lang-
mestu leyti standa undir gjaldeyrisöflun
íslendinga. Það er einnig flestum Ijóst, að
það er engan veginn æskilegt að byggja
svo til eingöngu á þessum frumgreinum.
Innlendan iðnað annan en fiskiðnað þarf
vissulega að efla. En það má engan
veginn gerast á kostnað útgerðar og
fiskvinnslu. Erfiðleikar eru þar nógir
framundan.
SKEMMTILEGT OG LIFANDI
AUKASTARF — GÓÐ VINNUAÐSTAÐA
VESTFIRSKA FRÉTTABLAÐIÐ
ÓSKAR AÐ RÁÐA KARL
EÐA KONU TIL FRÉTTASKRIFA
Um er að ræða V*
úr starfi. Vinnutími
og vinnutilhögun
eftir samkomulagi.
Upplýsingar veitir
Árni Sigurðsson
í síma 3223 og 3100
Bolvíkingar
Gjalddagar eftirstöðva útsvara og
aðstöðugjalda eru 1. ágúst, 1. sept-
ember, 1. október, 1. nóvember og 1.
desember.
Þeir sem eigi hafa gert skil að gjald-
föllnum greiðslum til Bæjarsjóðs Bol-
ungarvíkur eru hvattir til að gera það
sem fyrst.
Lögtaksúrskurður fyrir gjöldum
þessum var uppkveðinn 30. ágúst síð-
ast liðinn.
Bolungarvík 4. september 1978
Bæjargjaldkeri.
V
O— Landbúnaður og
ir gjaldskrárnefnd símans
og Halldór E. Sigurðsson,
ráðherra Pósts og síma. Ut
úr þessari athugun kom
það, að við næstu gjald-
skrárbreytingu var varið
100 millj. króna, til þess að
jafna greiðslubyrði milli
landshluta, miðað við
Reykjavíkursvæðið. Kom
sú breyting m.a. fram í
því, að mjög umtalsverð
lækkun varð á símtölum
milli ísafjarðar, Súðavíkur,
Bolungarvíkur, Suðureyr-
ar, Flateyrar og Þingeyrar,
og einnig milli Patreks-
fjarðar, Tálknafjarðar og
Bíldudals. Sagði Jóhann
að áfram yrði haldið að
vinna úr gögnum, til á-
framhaldandi sóknar í þá
átt að fá frekari lagfæring-
ar á gjaldskrá símans.
Um þetta sagði Jóhann
að lokum: „ég held að á
mun byggjast á, eru harla
fróðlegar og munu leiða í
ljós, að það sem haldið
hefur verið fram um mis-
jafnan greiðsluþunga af
símaþjónustunni eftir
landshlutum hefur síður
en svo verið ýkt. Vænti ég
þess að stjórnendur sima-
þjónustunnar geti tekið
undir það með okkur hin-
um, þar á meðal nýr síma-
málaráðherra, en á skiln-
þessu stigi málsins, sé hægt
að fullyrða, að tölur þær,
sem málflutningur okkar
Stjórnarkjör
ingi hans mun velta mikið
í þessu máli.“
Formaður stjórnar
Fjórðungssambands Vest-
firðinga var kjörinn Ólafur
Kristjánsson, Bolungarvík.
Aðrir í stjórn voru kjörnir
þeir Guðmundur H. Ing-
ólfsson, Isafirði, Gunnar R.
Pétursson, Patreksfirði,
Karl E. Loftsson, Hólma-
vík og Þórður Jónsson,
Látrum.
Á blaðsíðu 8 verð-
ur gripið niður í kafla úr
skýrslu Jóhanns T. Bjarna-
sonar, og birtar nokkrar af
ályktunum Fjórðungs-
þingsins.