Frjáls Palestína - 01.06.2007, Blaðsíða 6

6 FRJÁLS PALESTÍNA
Eftir
Uri
Avnery
Að undanförnu hefur spurning brotist um í höfði mínu og haldið fyrir mér
vöku: Hvað fékk unga Palestínumanninn,
sem braut inn í Kibbutz Metzer, til að
miða vopninu sínu á móður með tvö börn
og drepa þau?
Í stríði drepur maður ekki börn. Það
er eðlislægt grundvallaratriði meðal
fólks, óháð þjóð og menningu. Jafnvel
Palestínumaður sem vill hefna fyrir þau
hundruð barna sem Ísraelsher hefur
drepið, ætti ekki að taka hefnd sína út á
barni. Það siðferðislögmál er ekki til, sem
segir „barn fyrir barn“.
Fólkið sem gerir þetta er ekki þekkt
sem brjálaðir morðingjar með með-
fæddan blóðþorsta. Þeim er lýst í
nánast öllum viðtölum sem ósk öp eðli-
leg um einstaklingum sem hneigjast
ekki til ofbeldis. Margir þeirra eru ekki
öfga trúarmenn. Sirkhan Sirkhan, mað-
urinn sem framdi ódæðið í Kibbutz
Metzer, tilheyrði reyndar Fatah-
hreyf ing unni, sem er veraldleg.
Þess ar manneskjur koma af öllum
þjóð fé lags stig um, sumar úr fátækum
fjölskyldum sem lifa við hungurmörk, en
aðrar koma úr millistéttafjölskyldum, eru
háskólanemar, menntafólk. Erfðaefni
þeirra er ekkert öðruvísi en okkar.
Hvað er það þá sem fær fólk til að fremja
þessi verk? Hvað fær aðra Palestínu-
menn til að réttlæta þau?
Til að þola við er nauðsynlegt að skilja,
og það þýðir ekki að maður réttlæti.
Ekkert í veröldinni getur réttlætt að
Palestínumaður skjóti barn í fangi móður
sinnar, rétt eins og ekkert getur réttlætt
Ísraela sem varpar sprengju á hús þar
sem barn sefur í rúminu sínu. Eins og
hebreska skáldið Bialik reit fyrir hundrað
árum, eftir Kishinev-ofsókninirnar:
„Jafn vel Sat an hefur ekki enn hugsað
upp hefnd fyrir blóð lítils barns.“
Drepið leiðtoga hreyfinganna þeirra.
Rústið heimilum fjölskyldnanna þeirra og
sendið ættingja þeirra í útlegð. En, eins
ótrúlegt og það kann að virðast, hafa
þessar aðferðir þveröfug áhrif. Eftir að
risavaxin jarðýta hersins jafnar „innviði
hryðjuverkastarfseminnar“ við jörðu,
og rúst ar, drepur og rífur allt upp með
rót um sem verður á vegi hennar, eru
nýir „innviðir“ komnir á laggirnar innan
fárra daga. Samkvæmt skjölum hersins
sjálfs hafa komu meira en fimmtíu að-
varanir á dag, vegna aðsteðjandi hættu,
meðan á nýlegri hernaðaraðgerð stóð,
sem kennd var við „Varnarskjöld“.
Ástæð una fyrir þessu má draga saman í
einu orði: Heift.
Án skiln ings er ómögulegt að takast á við
vandann. Yfirmenn hersins hafa einfalda
lausn: Skjóta, skjóta drepa. Drepið árás-
ar mennina. Drepið yfirmenn þeirra.
Hefnd barns