Morgunblaðið - 18.07.2015, Blaðsíða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. JÚLÍ 2015
✝ Jakob TraustiSkúlason fædd-
ist 23. mars 1933 í
Reykjavík. Trausti
varð bráðkvaddur á
heimili sínu hinn 11.
júlí 2015.
Foreldrar hans
voru Skúli Sveins-
son vélstjóri og
Hallfríður Ásgeirs-
dóttir. Börn þeirra
eru: Ásgeir Bjarni,
f. 1926, d. 1926, Ásgeir, f. 1927,
d. 1997, Svavar, f. 1928, El-
ínborg, f. 1930, d. 1935, Trausti,
Ellert, f. 1935, d. 2014, og Guð-
rún, f. 1937.
Trausti kvæntist eftirlifandi
konu sinni Guðríði Kristjáns-
dóttur, f. 16.10. 1933, hinn 28.
nóv. 1954. Hún er einkabarn
hjónanna Kristjáns Kristjáns-
sonar og Kristínar Sigrúnar Sig-
urðardóttur.
Börn þeirra eru: Kristín Sig-
urbjörg, f. 1954. Maður hennar
er Hallgrímur Sigurðsson f.
1954. Börn þeirra eru Þórhildur
Heba, f. 1975. Eiginmaður henn-
ar er Per Ole, börn þeirra eru
Jónas Valbjörn og Kristín Katla.
Norma Valdís, f. 1977, sonur
1989. Eiginmaður Eyrúnar er
Jón Grétar. Maki Elvu er Georg
Óskarsson, f. 1962. Dóttir þeirra
er Elísabet Alda, f. 2004.
Trausti sleit barnsskónum í
Viðey þar sem hann bjó ásamt
fjölskyldu sinni til ársins 1941.
Þaðan fluttu þau til Njarðvíkur.
Trausti gekk í Reykholtsskóla
frá 1948-51. Þar kynntist hann
Guðríði, eftirlifandi eiginkonu
sinni. Trausti stundaði sjóinn eft-
ir gagnfræðaprófið og gerði út
bát, Gulltopp, ásamt Svavari
bróður sínum. Trausti og Guð-
ríður hófu búskap í Skógarnesi
árið 1954. Framan af bjuggu þau
félagsbúi með foreldrum Guð-
ríðar. Trausti og Guðríður
stunduðu hefðbundinn búskap í
Skógarnesi alla tíð. Eftir því sem
árin liðu jókst áhugi hans á hest-
um og á efri árum átti hesta-
mennskan hug hans allan. Fyrir
nokkrum árum festu Trausti og
Guðríður kaup á íbúð í Borg-
arnesi þar sem þau dvöldu á vet-
urna. Þar tóku hjónin virkan þátt
í félagslífi eldri borgara. Trausti
kaus þó að verja sumrunum í
Skógarnesi þar sem hann undi
sér best og var iðinn við að leiða
ferðamenn á hestum um fjörurn-
ar og sýna þeim svæðið. .
Útförin fer fram í dag, 18. júlí,
kl. 13 frá Borgarneskirkju. Jarð-
sett verður í Miklaholti.
hennar er Hall-
grímur Hrafn, eig-
inmaður Normu er
Sigurjón. Börn
þeirra eru Kári
Steinn, Jónas Jökull
og Þórey Sif. Gísli
Kristján, f. 1955, d.
2014. Hann var
kvæntur Sigríði G.
Ólafsdóttur, f. 1956.
Börn þeirra eru
Svanhildur Heiða, f.
1976, sonur hennar er Sigurður
Stefán. Eiginmaður Svanhildar
er Michael. Börn þeirra eru Óð-
inn Kristjón og Ísak Logi.
Trausti, f. 1978, eiginkona hans
er Kristín. Börn þeirra eru Aron
Fannar, Gísli Kristján og Karen
Júlía. Bergrós, f. 1988. Maki
hennar er Halldór Á. Ágústsson.
Hallfríður, f. 1959. Maður henn-
ar er Sigurþór Ólafsson, f. 1959.
Börn þeirra eru Ólafur Unnar, f.
1984. Maki hans er Ásdís. Börn
þeirra eru Alexander Máni og
Sigurþór Nökkvi. Kristín Ósk, f.
1986. Sonur hennar er Sölvi
Snær. Maki Kristínar er Mikael
Tamar. Börn þeirra eru Adrían
Elí og Indía Lind. Elva, f. 1968.
Dóttir hennar er Eyrún Gyða, f.
Í dag er sorgardagur í fjöl-
skyldunni þegar tengdafaðir
minn hann Trausti er borinn til
grafar. Trausta kynntist ég fyrir
rúmum 40 árum og tókst strax
með okkur góð vinátta sem hef-
ur haldist alla tíð síðan. Trausti
var af kynslóð sem er að hverfa,
kynslóð sem vandist á nægju-
semi, orðheldni, almenna ráð-
deild og heiðarleika. Svoleiðis
fólk greiddi skuldir sínar og
skipti ekki um kennitölur. Karl-
ar af þessari kynslóð eru yfir-
leitt það sem ég kalla „snæra-
karla“ í mjög jákvæðri
merkingu. Þetta eru menn sem
láta sér yfirleitt nægja það sem
þeir eiga og halda því við lengi.
Viðgerðir eru gerðar og notast
við varahluti við höndina.
Trausti var einstaklega laginn
með snæri og spýtur, það var
mikið bilað ef ekki var hægt að
redda sér með því. Svo var karl-
inn snillingur í að vinna hluti
einn, sem oft þarf að gera í
sveitinni ef ekki eru því fleiri í
heimili. Girðingarstaura setti
hann bara niður með smátrak-
tor. Batt snæri í gegnum felg-
una og yfir dekkið, krækti
staurnum í bandið og keyrði
staurinn niður með traktornum.
Einhvern tímann missti hann kú
í skurð og átti erfitt með að ná
henni upp. Þá var smíðuð krana-
bóma á þrítengið á traktornum
og kýrin hífð upp. Þetta er trú-
lega eina tilfellið af kranabómu
á traktor á Íslandi og annað
dæmi um útsjónarsemina.
Trausti var sérstakur maður að
mörgu leyti með einstakt jafn-
aðargeð, aldrei á 40 árum sá ég
hann skipta skapi. Hann var oft
kátur en aldrei reiður. Ekki í
eitt skipti heyrði ég hann tala
illa um nokkurn mann, þvert á
móti ef hann heyrði illa talað um
einhvern þá tók hann alltaf upp
hanskann fyrir viðkomandi, dró
fram jákvæða punkta og mildaði
umræðuna. Að búa í Löngu-
fjörum, besta reiðvegi landsins,
varð til að glæða áhuga hans á
hestamennsku. Trausti hefur
ræktað reiðhesta um langt ára-
bil og átti alla tíð gæðingshesta,
það var alltaf jafn falleg sjón að
sjá bóndann ríða um fjörurnar.
Glæsilegan knapa á fjörugum
glæsilegum gæðingum en bónd-
inn var náttúrutalent þegar kom
að reiðmennsku, hann og hest-
urinn voru alltaf eins og ein vera
í algjörri samstillingu. Trausti
reið gjarnan út með hópum
fólks um fjörurnar og margir
valinkunnir hestamenn hafa lýst
því að hjá þeim væri sumarið
ekki komið fyrr en riðið hefði
verið um Löngufjörur með
Trausta bónda. Með Trausta er
genginn ákaflega góður maður
sem bar nafn með rentu. Maður
sem bar virðingu og hlýhug fyr-
ir öllu fólki, jafnt fullorðnum
sem börnum. Elskaði umhverfi
sitt og lifði í sátt við allt og alla.
Dagfarsprúður og notalegur
höfðingi sem stafaði hlýju af
alla tíð. Fjölskyldan hefur misst
sinn glæsilegasta fulltrúa en
eftir lifir minningin um mann
sem var okkur öllum falleg og
lærdómsrík fyrirmynd. Vonandi
berum við gæfu til að miðla
okkar afkomendum af því sem
við lærðum af Trausta, takist
okkur það þá er framtíðin björt.
Bóndinn er trúlega kominn á
bak og farinn í reiðtúr í sólar-
landinu. Megi hann vaka yfir
okkur öllum. Guð blessi minn-
ingu Trausta.
Hallgrímur.
Elsku besti afi minn. Ég kveð
þig með miklum ekka og sorg í
hjarta. En gleðst þó yfir þeim
árum sem við höfum átt saman.
Mér finnst verst að hugsa til
þess að þú fáir ekki að gæða þér
á grænmetinu sem vex nú dátt í
gróðurhúsinu sem þú hannaðir
snilldarlega og hjálpaðir mér að
byggja nú í vor. Gróðurhúsið
sem er búið til úr efnivið sem
fannst hér í Skógarnesi, eins og
flest annað sem þú hefur byggt,
elsku afi minn. Ég gæddi mér á
einni radísu úti í móa þér til
heiðurs.
Þér vil ég þakka fyrir allt það
góða sem þú hefur gert fyrir
mig í gegnum árin, allt sem þú
hefur kennt mér, allt sem þú
hefur hjálpað mér að skapa og
fyrir að leyfa mér að gera hlut-
ina eins og ég hef viljað hafa þá,
þrátt fyrir að þú vissir að það
myndi svo á endanum ekkert
endilega ganga upp. Ég hef sko
aldeilis lært af því. Nú þarf ég
bara að fara að læra alla þessa
undarlegu hnúta sem þú hefur
hnýtt í gegnum árin, ég er strax
byrjuð að fara í gegnum böndin
hér á bænum. Næsta skref er
að læra hvernig á að reka niður
girðingarstaura með skóflunni á
traktornum, gefðu okkur þrjú
ár og þá verðum við komin með
þetta á hreint, en auðvitað sest
ég ekki undir stýri á traktorn-
um, Nonni minn sér að sjálf-
sögðu um það.
Ég veit að þú hefur það gott
þar sem þú ert með gæðingnum
þínum, honum Grána gamla, og
ég veit líka að þú munt vaka yf-
ir okkur og ömmu sem talaði
um það nú í vikunni að hann afi
minn hefði ekki verið eðlilega
sætur, það var líka alveg rétt
hjá henni.
Ég held hann ríða úr hlaðinu best
sem harmar engir svæfa;
hamingjan fylgir honum á hest,
heldur í tauminn gæfa.
(Jón Arason.)
Eyrún Gyða
Gunnlaugsdóttir.
Frá því ég man eftir mér hef-
ur tilheyrt sumrinu að fara
a.m.k. eina ferð í Skógarnes.
Hjá mömmu hófst sumarið ekki
fyrr en við náðum að komast í
nokkur svartbaksegg og spjall
yfir kaffibolla við eldhúsborðið
hjá Trausta og Guggu frænku.
Ég á óteljandi minningar frá
Skógarnesi, t.d. af okkur systk-
inunum uppi í kvistherbergi
með tístandi, unguð egg, falin
undir kodda, á meðan mamma
og pabbi sátu í hrókasamræðum
við óðalsbændurna yfir kaffi-
bolla og jafnvel einhverri brjóst-
birtu við eldhúsborðið. Og af
fjósinu og fjárhúsunum og búinu
úti í móa og gersemunum sem
hafið skolaði á land og endalaus-
um ævintýrum, enda hlakkaði
ég alltaf jafn mikið til að koma í
Skógarnes. Börnin mín þekkja
heldur ekki annað en þessar ár-
legu ferðir og hlakka alltaf mik-
ið til að fara en við pabbi höfum
haldið í hefðina þótt nú vanti
mömmu við eldhúsborðið.
Síðustu ferðina í Skógarnes
fórum við pabbi og krakkarnir í
lok júní og áttum yndislegan
dag í fjörunni í dásamlegu veðri
og settumst svo að sjálfsögðu
við eldhúsborðið hjá Guggu og
Trausta á eftir, yfir kaffibolla og
kaffibrauði. Trausti var þá kom-
inn í reiðgallann þar sem hann
hafði lofað vinahjónum að ríða
um fjörurnar þetta kvöldið.
Hann var svo yndislegur að lofa
mér að koma með þeim og að
þetta var hreint ólýsanleg ferð í
ævintýralega góðu veðri. Þannig
er síðasta minning mín um
Trausta: Á hestbaki í Skógar-
nesfjöru. Og fyrir hana er ég
endalaust þakklát.
Elsku Gugga og fjölskyldan
öll, mínar innilegustu samúðar-
kveðjur til ykkar allra. Ég veit
að mamma hefur tekið vel á
móti honum þarna hinum megin
en Skógarnesið verður aldrei
samt án hans og enn fjölgar
auðu stólunum við eldhúsborðið.
Ykkar,
Arnrún Eysteinsdóttir.
Hér sit ég vafin inn í ullar-
teppi sem afi minn gaf mér. Ég
veit ekki hvort yljar mér meira,
teppið eða minningar um gæða-
stundir sem ég fékk að njóta
með honum. Þær eru hver ann-
arri hlýrri, innilegri og dýrmæt-
ari.
Afi hafði þessa einstöku nær-
veru og var undantekningalaust
gott að vera í kringum hann.
Það var einlæga glottið í augum
hans sem fékk mann til að brosa
og líða vel.
Þessi merkilegi bóndi var
með hjarta úr gulli. Hann átti
það nú til að vera glettinn og
smáhrekkjóttur við okkur
barnabörnin en á sama tíma var
hann jafningi okkar. Ég gleymi
aldrei brosinu hans afa og hlát-
urinn bergmálar ennþá í huga
mér.
Sögustundirnar með honum
eru ómetanlegar. Það varð ein-
faldlega ekki komist hjá því að
hlusta á sögurnar af innlifun
þegar glottið í augunum hans
margfaldaðist og hann ljómaði
allur á meðan hann sagði þær.
Hann afi átti engan sinn líka.
Hraustur, kraftmikill og mynd-
arlegur bóndi, hlýr, skemmtileg-
ur og góður afi, brosmildur, ein-
lægur og mikill karakter.
Það eru sannkölluð forrétt-
indi að eiga allar þessar minn-
ingar um þig, elsku afi, og mun
ég varðveita þær eins og gull
um ókomna tíð. Ég er viss um
að nú heldur þú áfram í útreið-
artúrinn.
Elsku amma mín og fjölskyld-
an öll, megi styrkurinn leiða
okkur í gegnum erfiða tíma.
Góða ferð, afi minn.
Bergrós Gísladóttir.
Trausti Skúlason
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Vönduð og persónuleg
þjónusta
Sími: 551 7080 & 691 0919
ATHÖFNÚTFARAÞJÓNUSTA - athofn@athofn.is - www.athofn.is
Inger Steinsson
IngerRósÓlafsdóttir
Elskulega dóttir okkar, eiginkona, móðir,
tengdamóðir, amma, systir og mágkona,
KATRÍN TÓMASDÓTTIR
kennari,
Laxatungu 11,
Mosfellsbæ,
lést á Landspítalanum 12. júlí. Útförin fer fram frá
Grafarvogskirkju þriðjudaginn 21. júlí kl. 15. Blóm og kransar
afþakkaðir. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Samtök
sykursjúkra.
.
Tómas Lárusson, Hrafnhildur Ágústsdóttir,
Páll Kristjánsson,
Fannar Pálsson, Agnes Ágústsdóttir,
Bylgja Pálsdóttir, Sæmundur Örn Kjærnested,
Ágúst Tómasson, Elísabet Ingvarsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BIRGIR SIGURBJARTSSON
málarameistari,
Holtastíg 22,
Bolungarvík,
lést í Sjúkraskýli Bolungarvíkur síðastliðinn þriðjudag, 14. júlí.
Útför hans fer fram í Hólskirkju laugardaginn 25. júlí kl. 14.
.
Helga Svandís Helgadóttir,
Helgi Birgisson, Kristín Una Sæmundsdóttir,
Lilja Hálfdánsdóttir,
Óðinn Birgisson, Hjördís Geirsdóttir,
Finnbjörn Birgisson, Linda Björk Harðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGURBJÖRG VIGFÚSDÓTTIR,
Miðvangi 23,
Hafnarfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi
sunnudaginn 12. júlí 2015.
Útför hennar fer fram frá Víðistaðakirkju mánudaginn
20. júlí kl. 13.
.
Torfi Kr. Kristinsson, Helga Eyberg Ketilsdóttir,
Sigurður Kristinsson,
Ingileif Kristinsdóttir, Sigurður Þórir Eggertsson,
Hallgerður Kristinsdóttir, Símon Már Ólafsson,
Vigfús Kristinsson,
Kristinn Kristinsson, Stefanía Vilhjálmsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og tengdadóttir,
GUÐBJÖRG RÓSANTS
STEFÁNSDÓTTIR,
Dissa,
Stífluseli 1,
Reykjavík,
andaðist á líknardeildinni í Kópavogi þriðjudaginn 14. júlí.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju miðvikudaginn
22. júlí kl. 15.
.
Hanna Dóra Magnúsdóttir, Trausti Sigurðsson,
Ólafur Stefán Magnússon, Anna Rúnarsdóttir,
Helgi Magnússon, Geirlaug D. Oddsdóttir,
Skúli Magnússon,
Aðalheiður Dóra Magnúsdóttir
og barnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og vinur,
SNORRI GUÐMUNDSSON,
Fjarðarseli 7,
109 Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans
aðfaranótt 14. júlí. Útför hans fer fram frá Seljakirkju
fimmtudaginn 23. júlí kl. 13. Þeim sem vilja minnast hans er
bent á Karitas eða líknardeild Landspítalans.
.
Lilja Jónsdóttir,
Jón Þór Andrésson, Erla Erlendsdóttir,
Guðmundur Snorrason, Kristín Sigurðardóttir,
Elsa Þórdís Snorradóttir, Halldór Örn Sigurjónsson
og barnabörn.