Skólavarðan - 01.09.2005, Blaðsíða 15

15
SKÓLAVARÐAN 6.TBL. 5. ÁRG. 2005
Jónsson félagsmenn FG og SÍ og sagði
meðal annars: „Ágætu félagsmenn – þið
eruð hetjur. Samstaðan sem þið sýnið er
einstök og ég er stoltur af því að vera hluti
af forystu svona hóps.“
„Svo lendum við í því,“ segir Ólafur,
„eftir alla þessa vinnu og fórnir, að fá á
okkur lög. Það má líkja því við að vera í bíl
á fullri ferð og lenda beint á steinvegg. Allt
í einu stopparðu. Þegar menn eru búnir
að vera í miklum átökum í langan tíma
þá heimta þeir árangur. Svo fá þeir á sig
lög - en takmarkaðan árangur. Auðvitað
vonuðum við að til þessa kæmi ekki. Það
kom enda berlega í ljós í mótmælum á
Austurvelli í kjölfarið hvaða hug félags-
menn báru til þessara aðgerða.“
Gerðardómur eða samningar
Eftir lagasetninguna var samningsaðilum
gefinn tiltekinn frestur til að ná saman. Ef
það tækist ekki beið grunnskólakennara
ekkert nema gerðardómur og úrskurður
hans. „Annaðhvort var að fara í gerðardóm
eða semja,“ segir Ólafur. „Þetta er eins og
að bjóða manni að slá sig í höfuðið með
hamri eða steini. Hvort tveggja er sárt
en þú velur það sem þú heldur að skaði
þig minna. Sá kosturinn sem var „minna
vondur“ varð fyrir valinu. En þetta voru
samt ekki alvondir kjarasamningar. Til
dæmis var kennsluskyldan lækkuð úr 28
tímum í 26 og breyting varð á skilgreiningu
verkstjórnarþáttar samningsins, það er 9,14
tímunum. Yngstu kennararnir hækkuðu
mest í launum en þetta voru meðal annars
atriði sem við settum á oddinn í samnin-
gunum.“
Ólafur telur að þjóðinni hafi blöskrað
þeir afarkostir sem kennurum voru settir.
„Í skoðanakönnun áður en dró til verkfalls
var fólk spurt hvað því fyndist eðlilegt að
einstaklingur með þriggja ára háskóla-
menntun að baki hefði í laun í upphafi
starfs. Niðurstaðan var um 250 þúsund
krónur í meðallaun. Þegar kennarar sjálfir
voru spurðir nefndu þeir um tíu þúsund
krónum lægri upphæð. Ég held að mjög
margir séu sammála um það, hvort sem
það er afleiðing af verkfallinu eða ekki, að
kennarastarfið þarf að vera betur borgað.
Þetta er starf sem við viljum og eigum að
borga vel fyrir. Það eru nægir peningar
í samfélaginu eins og sést á hagnaði
bankanna og ýmissa stórfyrirtækja.
Sveitarfélögin einfaldlega kusu að semja
ekki.“
Skýldu sér bak við Launanefndina
Ólafur segist telja að sum sveitarfélög
hafi skýlt sér á bak við Launanefnd
sveitarfélaga í samningaferlinu. „Það
var sama við hvaða pólitíkus var talað,
svarið var alltaf „sorrí, ég má ekki gera
neitt fyrir Launanefndinni.“ Auðvitað
eru til sveitarfélög sem vilja forgangsraða
á annan hátt, til dæmis má benda á
Garðabæ sem hefur sýnt mikið frumkvæði
í sinni menntastefnu. Ég þykist viss um
að fleiri sveitarfélög vilja setja skólann
ofarlega í forgang.“
Árangurstengd laun eru hins vegar
flókin lausn, að mati Ólafs. „Þessi
umræða hefur komið upp, hvort bestu
kennararnir eigi ekki skilið hæstu launin.
En hvaða kennari er bestur? Skóli er
ekki framleiðslufyrirtæki sem framleiðir
mælanlega vöru. Einkunnir segja lítið um
árangur í skólastarfi. Er þetta spurning
um framfarir nemenda á milli ára? Hvaða
þætti á að leggja til grundvallar? Þar sem
ég hef sjálfur gert mest gagn sem kennari
er í kennslu barna sem eiga erfitt með að
læra og fengu lágar einkunnir en tóku
góðum framförum. Á ég þá að fá hærri
eða lægri laun en næsti maður? Þetta er
mál sem kennarar þurfa að skoða vel og
taka til umræðu.“
Málið leyst
Ýmsar leiðir hafa verið farnar í kjarabaráttu
grunnskólakennara undanfarin ár, allt
frá því að samningsaðilar sitji saman
KYNNING FORYSTUMANNA
„Þetta er starf sem við viljum og eigum að borga vel fyrir,“ segir Ólafur Loftsson um kennarastarfið.