Skólavarðan - 01.03.2006, Qupperneq 8

8
SKÓLAVARÐAN 2.TBL. 6. ÁRG. 2006
Reykvískir grunnskólakennarar fjöl-
menntu á ráðstefnuna Skóli á nýrri
öld þann 1. mars sl. Aðalfyrirlesari
var dr. Carol Ann Tomlinson, próf-
essor við Virginíuháskóla og höfundur
margra bóka um einstaklingsmiðað
nám og kennsluhætti. Erindi hennar,
Differentiated Instruction; What is
it, Why does it matter, How does it
look, fjallaði um einstaklingsmiðað
nám, framkvæmd þess og námsmat.
Skólavarðan náði tali af þessum eftir-
sótta fyrirlesara og fræðakonu að
afl oknum fl utningi erindis og spurði
hana meðal annars hvernig skólastjórn-
endur gætu stutt kennara í því að koma
á einstaklingsmiðuðu námi.
„Í fyrsta lagi er mikilvægt að minna á að
kennarar eru líka námsmenn,“ segir Carol
Ann, „og ég tel að við getum öll lært að
kenna af meiri „elegans“ en við gerum
í augnablikinu, meira segja þau bestu
okkar. Ein af ástæðunum fyrir því að fólk
heldur áfram í kennslu er svigrúmið til að
þroskast. Kennarar eru námsmenn í hjarta
sér. Þeir tala máli menntunar og eru sjálfi r
reiðubúnir til að stunda nám og mennta sig.
Ég er ekki að segja að hver einasti kennari
geti orðið á heimsmælikvarða en hver og
einn getur orðið miklu betri. Ef það gerist
ímyndaðu þér þá hvað það myndi breyta
miklu,“ segir Carol Ann og heldur ótrauð
áfram: „Við fáum til okkar börn í slæmu
ástandi. Þá höfum við um tvennt að velja.
Við getum annaðhvort skilað þeim af
okkur í sama slæma ásigkomulaginu eða
snúið óheillaferlinu við. Það sama gildir
um kennara. Ég hef kynnst kennurum sem
voru ekki vandanum vaxnir en urðu mjög
öfl ugir eftir að þeir fengu leiðsögn og
hvatningu. Ég trúi á kennara og ég trúi á
að mennirnir geti breyst.
Hvað varðar hlutverk stjórnandans, þá
verður hann að hafa sýn. Sýn sem felur
í sér hvað það merkir að gera hlutina
betur. Til eru rannsóknir sem renna
stoðum undir þetta. Þegar kennarar hafa
tvo kosti og annar er mun auðveldari og
þægilegri í framkvæmd, en hinn felur
í sér æðra markmið þá velja kennarar
„æðri“ kostinn. Ég held að fl est okkar
séu reiðubúin að taka svolitla áhættu,
fórna einhverju og leggja aðeins harðar
að okkur ef við sjáum fram á að það muni
breyta miklu til hins betra fyrir einhvern
einstakling. Eitt hlutverk stjórnandans er
því að hjálpa okkur að þróa sýn á hvers
vegna við erum að gera þetta en ekki hitt.
Ekki bara segja okkur að gera það heldur
láta okkur sjá tilgang með því, skilja að
það skipti nemendur máli og prófa það í
starfi til að kanna hvaða áhrif það hefur.
Í öðru lagi þarf stjórnandinn að styðja
og hvetja. Það er hægt að gera á ýmsa
lund. Til dæmis skólastjórinn sem segir
við kennara: „Ég hef tekið eftir að þú ert
að prófa nýja hluti og vil að þú vitir að
ég kann að meta það.“ Það skiptir okkur
máli að fólk taki eftir því sem við erum að
gera. Og skólastjórinn sem segir: „Nú ætla
ég að fi nna tíma fyrir þig svo að þú getir
unnið með samkennurum þínum að þessu
verkefni.“ Eða: „Ef þig vantar eitthvað sem
styður þig í þessu sem þú ert að gera, láttu
mig þá vita og ég reyni að útvega það.“
Í þriðja lagi ber stjórnandanum að
sjá til þess að kennarar fái gagnlega og
innihaldsríka símenntun. Að þeir læri
hluti sem þeir kunna ekki fyrir. Ég ræddi
við skólastjóra í morgun og eitt af því sem
ég nefndi var að þeir skilgreini þarfi r og
styrkleika hvers kennara og móti kerfi sem
hjálpa þeim sem einstaklingum að þroska
sig í starfi . Í stað þess að eitt skuli yfi r alla
ganga. Ef við hugsum okkur skólastjórann
sem fyrirmynd kennarans og kennarann
sem fyrirmynd nemandans þá felur það í
sér að skólastjórinn leggi mat á styrkleika
hvers kennara fyrirfram. Spyrji hann út í
hvað hann telji að hann hafi helst fram
að færa, hvers hann þarfnist mest til að
styðja sig í starfi og hvað hann langi mest
Þegar ég loka dyrunum
er valdið mitt
VIÐTAL
Oft er það svo að símenntun er í boði en tenging úr
fræðslu í starf er lítil eða engin. Ég fer á fund og hlusta
á það sem einhver predikar yfir mér en ef það er engin
sérstök ástæða fyrir mig til að reyna að nota það sem
ég heyri í kennslunni þá læt ég það bara ógert.
Carol Ann Tomlinson