Skólavarðan - 01.06.2008, Blaðsíða 21
21
SKÓLAVARÐAN 4.TBL. 8. ÁRG. 2008
Sveitamannaskólinn
Dóra: Kennaraskólinn var valkostur ungmenna sem höfðu
áhuga á bóknámi en ekki aðstöðu til að ráðast í langskólanám.
Meðan piltar og Reykvíkingar sóttu fremur í menntaskóla var
meira um stúlkur og sveitafólk í Kennaraskólanum.
Bergur: Hann var stundum kallaður Sveitamannaskólinn.
Svona á kennarinn að vera
Bergur: En hvað segja börnin sjálf? Hvernig finnst þeim góður kennari eiga að
vera? Við fengum nokkur börn til að setja sína skoðun á blað.
Dóra (4. bekkur): Vera ekki strangur nema í neyð, gefa okkur frjálst annan hvern
dag, hafa mörg þemu, og gefa manninum sínum ástarljóð.
Bergur (4. bekkur): Kennarinn á að vera í góðu skapi, það er að segja, ef
krakkarnir myndu einhvern tímann hlýða. Hann á að hrósa þeim sem mest. Og
taka öllu jákvæðu. Ef það væri um það bil 21 krakki í bekknum á hann að sýna
þeim öllum sömu athygli. Ekki halda upp á einhvern einn. Ef einhver krakki er í
ógeðslega vondu skapi á að leyfa honum að fara í krók og hvíla sig.
Dóra (5. bekkur): Ef ég væri kennari þá mundi ég láta alla sitja beint og ekki
liggja á tveimur stólum – og ekki láta fólk nota annan stól til að setja fæturna á.
Ég myndi láta alla lesa á kvöldin í staðinn fyrir að horfa á sjónvarpið.
Ég myndi ekki láta neinn vera með húfur eða hettur inni.
Myndarlegir karlmenn
Dóra: Alveg einkennandi hvað karlkennararnir höfðu
almennt fágaða framkomu og voru myndarlegir!
Bergur: Voru þeir myndarlegri heldurðu?
Dóra: Ég veit það ekki. Þeir voru náttúrulega færri.
Freysteinn og Vilborg
Bergur: Annað merkt ljóðskáld sem mikið
hefur komið að skólamálum og kennslu
er Vilborg Dagbjartsdóttir, en hún var
nemandi Freysteins. Hún segir um kynni
sín af honum:
Dóra: Aldrei get ég nógsamlega þakkað
Freysteini fyrir það góða uppeldi sem hann
veitti mér og þá föðurlegu umhyggju sem
hann ætíð sýndi mér. Eitt sinn kallaði hann
mig á skrifstofuna og sagði: „Þú átt hérna
smá peningaupphæð”. Ég varð steinhissa.
„Ja, þetta er styrkur sem ég vissi um
og sótti um hann fyrir þig.” Þannig var
Freysteinn.
ALdARAFMæLI KHí OG FRæÐSLULAGA