Fréttablaðið - 03.09.2016, Page 12

Fréttablaðið - 03.09.2016, Page 12
Útgáfufélag: 365 miðlar ehf. Stjórnarformaður: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir forStjóri: Sævar Freyr Þráinsson Útgefandi og aðalritStjóri: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is aðStoðarritStjórar: Andri Ólafsson andri@frettabladid.is, Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSn 1670-3871 fréttaBlaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is ÞróunarStjóri: Tinni Sveinsson tinni@365.is helgarBlað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is menning: Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is lífið: Gyða Lóa Ólafsdóttir gydaloa@frettabladid.is ljóSmyndir: Vilhelm Gunnarsson villi@365.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is ÚtlitShönnun: Silja Ástþórsdóttir siljaa@frettabladid.is Gunnar Mín skoðun Logi Bergmann Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is Nú eru flestir flokkar að koma sér í gírinn fyrir kosningar og orðið nokkuð ljóst að það verður kosið. Framboðslistar koma fram og allt að verða klárt. Meirihlutinn er örugglega voða fínt fólk sem hefur miklar hugsjónir og allt. En mig langar samt að bera fram eina ósk: Eigum við að reyna að fækka kallaköllunum? Ég held að kallakallarnir séu ein helsta mein- semdin í íslenskum stjórnmálum. Þeir eru ástæðan fyrir því að þingstörfin líta stundum út eins og illa skipulagt barnaafmæli, þrátt fyrir að alltaf séu pólitíkusar að tala um samvinnu-, samráðs- eða sam- talsstjórnmál. Hver man ekki eftir stjórnmálamanninum sem montaði sig af því að hafa verið á móti öllum til- lögum andstæðinga sinna? Jafnvel þótt hann væri oft sammála þeim. Bannað að taka rökum Segjum að flokkur A leggi fram mál. Flokkar B og C mótmæla og vilja fara aðra leið. Það er mjög ólíklegt að A gefi sig, því reynslan sýnir að ef svo fer munu flokkar B og C hrósa sigri og gera lítið úr A fyrir að hafa breytt málinu. Þá sjaldan þetta gerist er hægt að bóka að einhver sérfræðingurinn úr B eða C mætir og lýsir því yfir að „A hafi nú verið beygður til að gefast upp í þessu máli“. Hvursu klikkað er það að gera lítið úr einhverjum fyrir að taka rökum? Rökum sem maður hefur sjálfur haldið fram! Það er ekki erfitt að þekkja kallakallana. Þeir ganga glottandi úr pontu með sitt síðasta orð og úr svipnum má lesa: Djöfull tók ég hann! Ekkert mál er of lítið og þeir eru til í að taka slag um hluti sem engu máli skipta, snúa útúr og leggja fólki orð í munn. Stjórnmál lúta sömu lögmálum og flest annað; sá sem öskrar hæst fær mesta athyglina. Einn flokkur setti reyndar á stefnuskrá sína fyrir síðustu kosn- ingar að fara gegn þessari öskurapastemningu en því miður virðist ekki hafa verið stemning fyrir honum. Þeir eru alls staðar Kallakallar eru ekki bundnir við flokka. Þeir eru til í öllum flokkum og eru hluti stjórnmála sem gera það að verkum að það er alltof lítið traust og alltof sjaldan sátt, því ekkert jafnast á við átök og erjur. Reyndar eru þeir sérstaklega glaðir um þessar mundir. Flugvallar- málið er himnasending fyrir þá. Í því hafa kallakallar um allt land náð að halda jól, áramót og afmæli. Það er líka svo frábært dæmi um umræðu þar sem ekki er hlustað á rök andstæðinganna, heldur verður bara háværari og háværari þar til enginn man um hvað hún snerist eða hvernig hún byrjaði. Þessi manngerð er tortryggin, frek, þrjósk og hörundsár og er held ég ein helsta ástæða þess að við vorum í köldu stríði löngu eftir að megnið af heim- inum var komið langt yfir stofuhita. Enginn vildi gefa eftir til að þurfa ekki að sitja undir háðsglósum and- stæðinga sinna. Alltaf var hægt að þrasa aðeins lengur. En það er merkilegt að þetta breytist ekki hraðar. Endurnýjunin á þingi hefur verið ótrúleg. Líklega verða varla fleiri en tíu þingmenn á næsta þingi sem voru þar fyrir tíu árum. Það þætti frekar illa rekið fyrirtæki þar sem afföllin væru jafn mikil og menn hafa sennilega kallað á mannauðsstjóra fyrir minni sakir. Hvernig ætli það sé til dæmis að vera í vinnu þar sem vinnufélagar manns lýsa því reglulega yfir að það komi ekki til greina að starfa með manni þegar mætt verður til vinnu eftir frí? Það virðast flestir á því að ástandið í stjórnmálun- um sé ekkert sérstakt. Kannski hefur þetta alltaf verið svona, en það er ekkert sem segir að hlutum megi ekki breyta og fólk geti ekki gert betur. Þannig að hér er pæling: Eruð þið til í að hætta að vera svona miklir kallakallar? Kallakallarnir Peningarnir sem lagðir hafa verið í fyrirtækið Plain Vanilla, eina helstu vonarstjörnu á leikjatölvumarkaði, hafa ekki farið til spillis. Þó að milljarða hlutafé sé í óvissu og fáeinir vel upplýstir fjárfestar sitji hugsanlega eftir með sárt ennið mun þekking og reynsla starfsfólksins lifa. Fyrirtækið er dýrmætur skóli, sem erfitt er að meta til fjár. „Gott dæmi um það í sprota- og nýsköpunarbixi er að í hvert skipti sem þau eyðileggjast verða ekki eftir rústir af verksmiðju, heldur verður eftir fólk sem kann eitthvað og því gengur betur næst,“ sagði Hilmar Veigar Péturs- son, forstjóri leikjaframleiðandans CCP, á nýsköpunar- þingi fyrir fáum árum. Ástæða er til að rifja upp orð þessa farsæla forstjóra nú þegar Plain Vanilla þarf að loka starfsemi sinni hér í Reykjavík í bili vegna þess að sjónvarpsstöðin NBC hætti við gerð sjónvarpsþátta, sem áttu að byggjast á Quis-up tölvuleiknum. Starfsfólkinu, tuttugu manns, hefur verið sagt upp með lögmætum þriggja mánaða uppsagnar- fresti. Þorsteinn B. Friðriksson, stofnandi Plain Vanilla, fer ekki leynt með vonbrigði sín vegna ákvörðunar NBC. Hann viðurkennir að fyrirtæki hans hafi lagt of mörg egg í eina körfu. En um leið bendir hann á að hér á landi er skortur á tæknimenntuðu fólki og því ólíklegt að hæfi- leikaríkt starfsfólkið þurfi lengi að sitja auðum höndum. Á nýsköpunarþingi rifjaði Hilmar Veigar Pétursson upp svokallað OZ ævintýri. Stórfé tapaðist þegar OZ sigldi í strand. En Hilmar Veigar benti eftirminnilega á að OZ skildi eftir sig gífurleg verðmæti – reynslu og hugvit, sem síðar síaðist smátt og smátt út í atvinnulífið. Hann tilgreindi 30 fyrirtæki, sem beint tengdust OZ. Auk sjálfs óskabarnsins CCP eru þeirra á meðal nokkur af þekktustu nöfnum atvinnulífsins, með hundruð ef ekki þúsundir starfsmanna. Við þekkjum hliðstæður. Frumherjar í íslenskri kvik- myndagerð hafa mátt þola misjafna daga. Friðrik Þór, Hrafn Gunnlaugsson, Kristín Jóhannesdóttir, Ágúst Guð- mundsson og Þráinn Bertelsson hafa ekki safnað í digra sjóði þrátt fyrir gifturíkan feril. En þau hafa lagt grunninn að blómlegri atvinnugrein. Færnin í kvikmyndagerð hefur orðið til smátt og smátt á æ fleiri sviðum kvik- myndanna. Nýjast er, að vart telst til tíðinda lengur að íslenskir leikarar fá hlutverk í erlendum kvikmyndum. Ekki má gleyma stórum sigrum Baltasars Kormáks. Öll eiga þau frumherjunum mikið að þakka. Samkvæmt opinberum tölum voru ársverk í sjón- varps- og kvikmyndaiðnaði 1.300 fyrir tveimur árum. Síðan hefur þeim fjölgað þrátt fyrir gífurlega harða alþjóðlega samkeppni. Til viðbótar hefur erlent kvik- myndagerðarfólk streymt hingað til lands undanfarin ár, flutt með sér þekkingu og reynslu. Fróðlegt verður að fylgjast með Þorsteini B. Friðriks- syni og metnaðarfullu starfsfólki Plain Vanilla næstu misserin. Engin ástæða er til að ætla annað en að kenn- ingar CCP forstjórans um „sprota- og nýsköpunarbixið“ eigi við um þau. Gangi þeim allt í haginn. Dýrmætur skóli Þó að millj- arða hlutafé sé í óvissu og fáeinir vel upplýstir fjárfestar sitji hugsanlega eftir með sárt ennið mun þekking og reynsla starfs- fólksins lifa. 3 . s e p t e m b e r 2 0 1 6 L A U G A r D A G U r12 s k o ð U n ∙ F r É t t A b L A ð i ð SKOÐUN 0 3 -0 9 -2 0 1 6 0 4 :1 4 F B 1 0 4 s _ P 1 0 0 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 9 3 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 0 5 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 1 2 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 A 7 4 -2 7 0 C 1 A 7 4 -2 5 D 0 1 A 7 4 -2 4 9 4 1 A 7 4 -2 3 5 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 5 A F B 1 0 4 s _ 2 _ 9 _ 2 0 1 6 C M Y K
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.