Víkurfréttir - 15.01.1987, Blaðsíða 14

Fimmtudagur 15. janúar 1987
VÍKUR-fréttir
Auglýsing
um tillögu að breyttu
miðbæjardeiliskipulagi
í Keflavík
Samkvæmt 17. grein skipulagslaga no.
19/1964 er lýst eftir athugasemdum við til-
lögu að breyttu miðbæjarskipulagi í Kefla-
vík.
Skipulagssvæðið afmarkast að sunnan-
verðu af Tjarnargötu, að vestan af Kirkju-
vegi. Að norðan af Norðfjörðsgötu og að
austanverðu af sjónum. Tillagan liggur
frammi á skrifstofu byggingafulltrúa, Hafn-
argötu 32, Keflavík, frá 10. desember 1986
til 21. janúar 1987.
Athugasemdum við tillöguna skal skila til
byggingafulltrúa Keflavíkur eigi síðaren 7.
febrúar 1987, og skulu þær vera skriflegar.
Þeir sem ekki gera athugasemdir innan til-
skilins frests, teljast samþykkir tillögunni.
Keflavík, 8. desember 1986.
Byggingafulltrúinn í Keflavík
Á námskciðinu hjá fiskiðnaðarfólkinu, sem stendur yfir þessa dagana í húsi Verkaiýðs- og sjómanna-
félags Keflavíkur og nágrennis
„Fiskur er matvara
- en ekki slor
áú
„Það er grætilegt að
menn á besta aldri skuli
ekki fást til að vinna í frysti-
húsunum lengur, vegna
lélegra launa. I dag eru
karlmennirnir sem starfa í
húsunum ýmist börn eða
gamalmenni“, sagði Hlíf
Pálsdóttir, verkstjóri í
Hraðfrystihúsi Keflavíkur,
i b®ði
MEIRAEN
ÓBRE/H MIÐA/E^
glæsilegir vinningar
——■ „ haqnada.vonogsíðasten
^úkdómaogslys.se-nÞ'' _
ÞAÐTARAR
í samtali við Víkur-fréttir.
Hlíf er þessa dagana ásamt
fleiri leiðbeinendum með
námskeið fyrir starfsfólk
frystihúsanna á Suðurnesj-
um, í húsi Verkalýðs- og
sjómannafélags Keflavíkur
og nágrennis. Víkur-fréttir
litu inn í tíma hjá Hlíf með
starfsfólki Sjöstjörnunnar
og R. A. Pétursson úr Njarð-
vík, og Hraðfrystihúsi
Keflavíkur, í sl. viku.
Hlíf er frá Suðureyri við
Súgandafjörð og flutti til
Keflavíkur árið 1974 ogfór
að vinna í frystihúsi. „Síðan
hef ég haft ódrepandi
áhuga á þessu máli‘„ sagði
Hlíf, sem lauk námi frá
Fiskiðnaðarskólanum að
loknu 2ja ára námi 1984.
Hún starfaði sem yfirmats-
maður í sumar og kynnti
sér fiskiðnaðinn víðsvegar
um landið. „Reiknað er
með að um 150 manns, að-
allega konur, verði á
þessum námskeiðum. Þeim
er skipt niður í 10 mismun-
andi þætti og er farið yfir
hvern þátt á 4 tímum. Þetta
verða því 40 stundir, eða ein
vika, sem fólk fær fræðslu
um hina ýmsu þætti
fiskvinnslunnar. Þessari
fræðslu sem fólk fær hér
verður síðan fylgt eftir með
2ja vikna verklegri kennslu
í þeim húsum sem fólk er
starfandi við. Meiningin er
að nýta tímann eins vel og
hægt er þessa daga sem eng-
inn fiskur berst að landi“.
Það hefur komið fram á
námskeiðunum hjá Hlíf, að
starfsfólk í frystihúsum
hefur fengið litla sem enga
tilsögn í starfi. „Viðkvæðið
hjá forráðamönnum hefur
verið, þið eigið að kunna
þetta“, sagði kona á nám-
skeiðinu, og fleiri tóku í
sama streng. Hlíf sagði að
mikill hraði og hávaði
spillti fyrir einbeitingu hjá
fólki og yfirleitt hefðu verk-
stjórarnir það mikið á sinni
könnu að þeim gæfist ekki
nægilegur tími til að sinna
einstaka starfsfólki. Ekki
væri heldur nægilegur
gaumur gefinn, hverjar af-
leiðingar röng vinnubrögð
hefðu.
„Viðhorfin gagnvart
fiskiðnaðinum eru að breyt-
ast til batnaðar sem betur
fer og fólk er farið að skilja
að fiskur er matvara en ekki
slor. Það er samt miður
hversu störf í fiskiðnaði eru
almennt ekki virt og það er
eins og sumt fólk skammist
sín fyrir að vinna í fiski. Við
Hlíf Pálsdóttir
verðum að bera virðingu
fyrir starfi okkar, ef við
gerum það ekki, þá er ekki
von til að aðrir geri það“.
Hlíf sagði að reynt væri
að vinna eins mikið og hægt
væri í neytendapakkning-
ar, en því miður vildi oft
brenna við að þegar togar-
ar kæmu í land eftir 8 til 10
daga útivist, þá væri afli
fyrstu dagana kominn á
ystu nöf. í þeim tilfellum
væru dagmerkingar mikið
þarfaþing, en oft væri tals-
verður misbrestur á að þær
væru eins og skyldi.
Saltfiskverkun bar á
góma og taldi Hlíf að best
verkaði saltfiskur sem hún
hefði séð væri frá Olafsfirði.
Hún kom þar við á sl. sumri
í kynnisferðum sínum um
landið. „Þar er talsvert um
að menn stundi heimilis-
fiskiðnað og fannst mér
ákaflega athyglisverð
vönduð vinnubrögð
þessara manna og hve annt
þeim þótti um framleiðslu
sína“.
Hlíf var spurð að lokum
hvers hún vænti af nám-
skeiðinu, og ekki stóð á
svarinu: „Hæfara og ánægð-
ara starfsfólk“.