Morgunblaðið - 08.12.2015, Blaðsíða 38

38 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. DESEMBER 2015
Frá
morgni
líkama
og sál
fyrir alla
fjölskylduna í
þínu
hverfi t i l kvölds
Sími: 411 5000 • www.itr.is
Fyrir
líkama
Laugarnar í Reykjavík
AF JÖTNUM
Orri Páll Ormarsson
orri@mbl.is
Er ekki eitthvað stórkostlegafallegt við það að málm-urinn, þetta alræmda oln-
bogabarn tónlistarinnar, hafi fengið
inni í húsum séra Friðriks á Hlíðar-
enda? Annað árið í röð var upp-
skeruhátíð senunnar á höfuðborg-
arsvæðinu, Rokkjötnar, haldin í
Valshöllinni og svei mér ef andi séra
Friðriks sveif ekki yfir vötnum. „Þér
munuð með fögnuði vatni ausa úr
lindum hjálpræðisins,“ var hann
vanur að segja og umburðarlyndi,
manngæska og samstaða eru eins og
allir vita óvíða meiri en í málm-
heimum – enda þótt það sé ekki
endilega undir kristilegum for-
merkjum. Á Rokkjötnum, rétt eins
og Eistnaflugi, er stranglega bannað
að vera fáviti. Og svei mér ef klerkur
hefði ekki fallið vel inn í hópinn á
laugardaginn, þó ekki nema væri
fyrir myndarlegt skeggið.
Mig bar að garði um kvöldmat
en þá höfðu fjórar sveitir þegar troð-
ið upp, Meistarar dauðans, með sinn
tólf ára gamla trumbuslagara, gömlu
brýnin í Bootlegs, Muck og Kont-
inuum. Hitti að minnsta kosti þrjá
menn sem gerðu góðan róm að fram-
göngu síðastnefndu sveitarinnar
sem maður þarf bersýnilega að gefa
betri gaum við tækifæri.
The Vintage Caravan var fyrst
á svið um kvöldið, hljómsveit sem ég
hef hlustað töluvert á en aldrei séð
áður á sviði. Sem er skammarlegt.
Bráðungir og leiftrandi músíkalskir
piltar sem þegar hafa sent frá sér
þrjár plötur og túrað grimmt um álf-
una. Skyldi engan undra, efnið
þeirra er einstaklega tónleikavænt
og leikgleðin var heldur betur í fyr-
irrúmi á Rokkjötnum. Man varla eft-
ir að hafa séð glaðari mann á sviði en
Alexander bassaleikara. Það smitaði
fljótt út frá sér fram í salinn.
Menn hafa keppst við að skil-
greina tónlist The Vintage Caravan,
ýmist kallað hana sýrurokk, blús-
rokk eða hart rokk en merkimiðinn
er auðvitað algjört aukaatriði. Gott
rokk er gott rokk. Piltarnir eru aug-
ljóslega undir sterkum áhrifum frá
klassísku rokki áttunda áratugarins
Ausið úr lindum hjálpræðis
Morgunblaðið/Styrmir Kári
Fámáll Troy Sanders, bassaleikari og einn þriggja forsöngvara Mastodon. Proggkóngarnir að vestan keyrðu prógrammið í gegn af miklum djöfulmóð.
og þéttara tríó er líklega vandfundið
í þessu landi.
The Vintage Caravan lék lög af
nýjustu plötu sinni, Arrival, sem
Nuclear Blast gaf út fyrr á þessu ári,
í bland við eldra efni og enduðu með
látum á Expand Your Mind af Vo-
yage sem þeir kölluðu í léttu tómi
„Spandex of the Mind“. Skemmti-
lega súr pæling.
  
Sólstafir tóku upp þráðinn,annað rokkband með hug-myndafræðilegar rætur í for-
tíðinni en innilegan tilgang í samtím-
anum. Alltaf jafnyndislegt að svífa
með þeim eitursvölu höfðingjum og
ekki verra að ná þeim í hverjum
mánuði á sviði hér í fásinninu. Hef
litlu við umsögn mína frá útgáfu-
tónleikunum um daginn að bæta.
Hrökk að vísu einu sinni í kút; þegar
„æði“ rann á Sæþór sem færði sig
alla leið yfir á hinn væng sviðsins.
Rólegur, gamli!
Ég hef áður trúað lesendum
þessa blaðs fyrir því að ég næ engu
sambandi við Dimmu. Það hefur
ekkert breyst. Það er kúnst að stíga
» „Þarna ertu!“ segirhann sigri hrósandi
og bendir út í salinn.
„Þið hin eruð öll að
ljúga!“
Sveittir Tónleikagestir voru vel með á nótunum og stemningin prýðileg.
Silja Björk Huldudóttir
silja@mbl.is
„Tónleikarnir verða ekki með jóla-
legu yfirbragði, en engu að síður há-
tíðlegir,“ segir Andri Björn Róberts-
son bass-barítónsöngvari um söng
sinn á hádegistónleikum Íslensku
óperunnar í Norðurljósasal Hörpu,
tónleikum sem nefnast Kúnstpása
og áttu að vera í dag kl. 12.15 en hef-
ur vegna veðurs verið frestað þar til
á sama tíma á morgun. Með honum
leikur píanóleikarinn Janet Haney.
„Við munum flytja blöndu af óp-
eruaríum eftir Händel, Mozart og
Bellini ásamt einu söngleikjalagi eft-
ir Frederick Loewe úr Camelot,“
segir Andri Björn sem mun meðal
annars syngja aríur úr Brúðkaupi
Fígarós og Don Giovanni eftir Moz-
art, Orlando eftir Händel og Svefn-
genglinum eftir Bellini.
Aðspurður segist Andri Björn að-
eins hafa sungið Fígaró á sviði af
ofangreindum aríum. „Maður getur
lesið sér endalaust til um óperur og
hlutverkin, en kynnist persónunum
best af eigin raun, það er við að
syngja hlutverkið á sviði,“ segir
hann og viðurkennir að það geti ver-
ið vandasamt á tónleikum að stökkva
á milli aría og mismunandi verka.
„Mér finnst samt nauðsynlegt að
bjóða upp á góða fjölbreytni á tón-
leikum og flytja glaðlegar aríur í
bland við dramatískar. Einnig finnst
mér gott að hafa hægar aríur í bland
við hraðari svo fólk sofni ekki,“ segir
Andri Björn kíminn og tekur fram
að hann taki því þó alls ekki illa þótt
áheyrendur dotti. „Ég sofna sjálfur
stundum á tónleikum. Ég hef alltaf
sagt að það séu meðmæli með tón-
leikum ef fólki líður það vel að það
getur slappað af og lygnt aftur aug-
unum.“
Gott að koma heim um jólin
Á sínum yngri árum söng Andri
Björn í kórum Langholtskirkju und-
ir stjórn Jóns Stefánssonar og því
var honum ljúft að þiggja boð um að
syngja einsöng á Jólasöngvum Kórs
Langholtskirkju dagana 18., 19. og
20. desember. „Af gömlum vana
syng ég „Jólin alls staðar“, „Fögur
er foldin“ og „Hljóða nótt“ auk þess
sem ég syng „Konungana þrjá“ eftir
Cornelius. Einnig syngjum við
Með hátíðlegu
yfirbragði
 Andri Björn Róbertsson syngur á
hádegistónleikum í Hörpu á morgun