Víkurfréttir - 29.10.1999, Blaðsíða 12

Sudurnesjafólk ísveitasælu!
TEXTI OG MYNDIR:
MARTA EIRÍKSDÓTTIR
Lanobráður draumur konunnar
og framleiddu báta
Þau eru nýbúin að
selja fyrirtækið.
Suma dreymir um að hverfa frá
bæjarlíflnu og flytja upp í sveit.
Vakna við fjölbreyttan fuglasöng á
morgnana og finna mykjulyktina í
loftinu. Það jafnast heldur ekkert á
við rónna og kyrrðina í sveitinni.
Fáir láta þessa sveitadrauma rætast
en þeir sem það gera vilja helst ekki
snúa aftur í þéttbýlið.
Marta Eiríksdóttir
lagði land undirfót og leitaði uppi
Suðurnesjafólk sem kaus að flytja í
sveitina. í næstu þremurtölublöðum
helgarblaðs VF geta lesendur
blaðsins slegist í för með Mörtu
og forvitnast um Suðurnesjafólk upp
til sveita.
Rakel Benjamínsdóttir og
Andrés Eyjólfsson fóm rúnt upp
í sveit á föstudegi og kíktu á
sveitabæ í leiðinni. Þeim leist
svo vel á búið að þau keyptu það
á mánudeginum. Síðan enr liðin
fjögur ár. Þau höfðu verið að spá
í búskap Iengi. Rakel var sérstak-
lega veik fyrir sveitinni. Andrés
hefur fengist við ýmislegt í
gegnum tíðina. Þau segja það
kúvendingu í orðsins fyllstu
merkingu því nú umgangast þau
kýr á hverjum degi.
Þau kunnu ekkert í byrjun og
urðu að læra allt frá grunni.
Þegar þau tóku við búinu um
haust þá var allt klárt fyrir
veturinn. Rakel var bóndinn til
að byrja með. Andrés var helgar-
bóndi fyrsta veturinn. Annars
ráku þau Plastverk í Sandgerði
Oðalsbændur í
Landssveit
I dag er búskap-
urinn hjá þeim
l'rekar slór í snið-
um. Þau eru koniiu
nieð 35 kýr. 100 |l
nautgripi eða
meira, þ.e. ludda. raj
kvígur og kállá. Þau v-f
eru með 12 hesta, 40
íslenskar víkinga-
hænur og svo 100
kindur. Já, það er sko gdc
nóg af dýrum hjá þeim
hjónum.
Andrési finnst það for-
réttindi að vera bóndi. „Þegar
maður hefur gaman af dýrum og