Víkurfréttir - 29.10.1999, Page 17

BARA I HELGARBLAÐIVF
sjúkraflutningsmennina að kom-
ast á staðinn. Þá man ég að það
kom maður með teppi og breiddi
yfir mig allan, hélt mig
augljóslega dauðann. Ég þurfti
að hafa mikið fyrir því að ýta því
af mér,“ sagði Vignir.
Gífurlegt blóötap og
miklir áverkar
Vignir og Eyjólfur voru fluttur,
með þyrlu Landhelgisgæslunnar,
frá sjúkrahúsinu á Akranesi á
Borgarspítalann þar sem skurð-
læknamir Brynjólfur Jónsson og
Jón Níelsson ásamt æðaskurð-
lækninum Gunnari
Gunnlaugssyni,
framkvæmdu aðgerðir á honum
alla nóttina. í vottorði Brynjólfs,
skurðlæknis, þann 11. júlí 1996
segir orðrétt. „Hann var augljós-
lega mikið slasaður með opin
brot á fótlegg og lærlegg vinstra
megin. Hann var með meðvitund
en blæddi mjög mikið úr
sárunum." Skömmu seinna f
sama vottorði segir orðrétt
„Skera þurfti inn í nárann til þess
að stöðva blóðrás meðan leitað
var eftir blæðandi æðum. Öll
sárin á kálfum, læri og nára vom
skilin eftir opin. Vigni blæddi
gífurlega og fékk hann sam-
tals 74 einingar (37 lítra innskot
blm.jaf blóði fyrstu nóttina.“
Andlega erfitt að geta
ekki gert neitt sjálfur
„Ég var u.þ.b. viku á gjörgæslu,
rúmliggjandi í mánuð og flmm
mánuði samtals á sjúkrahúsi,
stöðugt í aðgerðum og á lyfjum.
Fyrsta mánuðinn var ég sem
lamaður og varð eitt flakandi
legusár á öllum stöðum sem
snertu dýnuna. Eðlilega lfkam-
lega starfssemi gat ég aðeins
framkvæmt með aðstoð hjúkrun-
arfólksins. Það var bæði líkam-
lega erfitt og andlega að geta
ekki gert neitt sjálfur."
Áfallahjálpin
og þroskinn
„Áfallahjálpin á sjúkrahúsinu
hjálpaði mér mikið. Ég get stutt
fólk án þess að taka vandamál
þess inn á mig. Ég get gefið ífá
mér vegna þess hve ég trúi mikið
á sjálfan mig. Mér fínnst mér ég
hafa fuila stjóm á lífi mínu, vil
láta gott af mér leiða og
finnst hrein-
Lá gpafkypp me
fóflnn undip bakinu
hælinn undip höfðinu
skilda
m t n
skila einhverju til lífsins - sem
ákváð að leyfa mér að halda
áfram þessu lífi. Ég held ég sé
aðeins eldri en árin 23 segja til
um.“
Grensásdeildin bæöi
dásamleg og hræöileg
„Það var stórt framfaraskref að
vera fluttur á endurhæfingadeild-
ina, Grensásdeildinni. Þar tók
við ströng og kvalarfull endur-
hæfing innan um frábært starfs-
fólk og aðra sjúklinga, marga
hvetja í enn verri aðstöðu en ég.
Eitt það sáraukafyllsta sem ég
upplifði var að reyna að standa
upp og reyna að ganga að nýju.
Gífurlegur sársauki, æpandi sárs-
auki. Það tók gríðarlangan tíma
bara að geta staðið upp án þess
að vilja æpa og gráta af sárs-
auka.“
FRAMHALD
í NÆSTU OPNU