Víkurfréttir - 29.10.1999, Qupperneq 18

Vettvangur umferðarslyssins i
sjúkrabifreið komin til að sækja Vigni og félaga hans en þeir voru fluttir með
sjúkrabíl til Akraness þar sem þyrla tók við þeim og flutti til Reykjavfkur
sjúkrahúsinu fór ég og lauk bók-
lega þættinum í húsasmíðinni
við FS, með þá vitneskju á bak-
inu að ég myndi aldrei geta gert
iðnina að ævistarfi . Alla mína
æsku var ég mjög virkur, vann í
fiski , fór á grásleppu með
frænda mínum norður á Mel-
rakkasléttu, vann í sveit , í slát-
urhúsi og við rækjuvinnslu á
Kópaskeri og fiskvinnslu með
skólagöngunni. Áhugamálin
voru skotfimi og skíðaiðkun sem
ég stundaði eftir mætti og þvæld-
ist t.d. með hólkinn á rjúpna-
veiðar um allar trissur. Skóla-
vistina borgaði ég með því að
vinna í fiski eftir skóla og á
kvöldin. Þegar ég kom úr
endurhæfingunni gerði ég mér
ljóst að líf mitt yrði aldrei eins,
ekki minnsti möguleiki."
Svört skýrsla á
framtíöina
í dag er Vignir 23 ára gamall pil-
tur sem veit ekki hvert skal
haldið í lífinu en hefur haldið
sterkasta vopninu, viljanum. „Ég
er mjög bjartsýnn á framtíðina,
með ákveðnar hugmyndir og
viljann til að hrinda þeim í
framkvæmd. Eins og hver annar
á ég þó stundum í erfiðleikum
með að sjá björtu hliðarnar á
lífinu og fyllist reiði og eftirsjár,
sérstaklega þegar ég les niður-
stöður lækna á framtíðarhorfum
mínum.“
í vottorði áðumefnds Brynjólfs
Jónssonar segir t.a.m. orðrétt
,íg tel að síðar á ævinni jafnvel
innan fimm ára þurfi að koma tii
einhverra aðgerða á tám og rist
vegna afleiðinga blóðrásartrufl-
unarinnar. Hugsanlega þarf einn-
ig að lagfæra ör í nára og á
lærum síðar“ og aðeins síðar ,£g
tel ólíklegt að Vignir geti
nokkum tíma unnið erfiðisvinnu
sem t.d. er fólgin í langvarandi
stöðum, miklu álagi við gang
eða burð og fleira. Eg tel tölu-
verðar líkur á að slitgigt sæki í
hné, ökkla og ristarliði og jafnvel
hné síðar á ævinni."
VÍS og Olíufélagiö hf.
fyrir Héraösdóm
Reykjavíkur
Að grunnendurhæfingunni
lokinni fór Vignir hefðbundna
leiðir til að kanna bótaréttindi sín
og mögulega örorku. Núna, rúm-
lega 5 árum eftir slysið, er
málssókn hans á hendur VÍS og
Olíufélaginu hf. á leið fyrir dóm.
,íg hafði litlar áhyggjur af þessu
í upphafi, einbeitti mér að því að
komast aftur í lifenda tölu. Síðan
hefur mikið vatn runnið til sjáv-
ar, ég hef farið margsinnis í
miska- og örorkumat. Fyrsta
matið var 45% miski, sem ég
enn veit ekki alveg hvað er, og
45% örorka. Ég var ekkert
sérstaklega ánægður með það
mat og stórbrá þvf næstum sex
mánuðum síðar þegar VÍS hafn-
aði matinu. Síðasta matið hljóm-
ar upp á 40% miska og 60%
örorku og verður barist um það
fyrir rétti. VÍS gerði mér tilboð
sem mér fannst hlægilegt og mér
því nauðugur einn kostur að
stefna þeim fyrir dóm ásamt
Olíufélaginu, tjónvaldurinn var
starfsmaður þeirra, á fyrirtækis-
Bireiðin sem ók í
veg fyrir mólor-
hjólVignis
skemmdist mikiö
við áreksturinn eins
og sést á þessari
Ijósmynd lögregl-
unnar í Borgarnesi
af vettvangi.
Sökudólgurinn
missti prófiö
Ökumaður bifreiðarinar sem ók í
veg fyrir þá félaga missti ökurét-
tindin í eitt ár.
„Ég hef ósköp lítið tjónvaldinn
að segja. Hann var dæmdur í
þriggja ára skilorðsbundið fang-
elsi fyrir gáleysislegan akstur,
borgaði sekt upp á einhverja
þúsundkalla og missti skírteinið í
eitt ár. Mín greiðsla felst í skertri
hreyfigetu og sjálfsímynd, skert-
um starfs- og frístundarmögu-
leikum og æviáskrift að sterkum
verkjalyfjum. Kannski ekki
alveg jafnt skipt en ég viss um
að hvorugur vildi vera í sporum
hins.“
Átján ára meö
óráöna framtíð
Vignir var átján ára þegar slysið
gerðist, mikill útivistar- og
vinnuþjarkur ásamt því að
stunda nám í húsasmíði við
Fjölbrautaskóla Suðurnesja.
„Þegar ég útskrifaðist af