Fréttatíminn - 09.07.2016, Qupperneq 18

18 | FRÉTTATÍMINN | Laugardagur 9. júlí 2016
Ertu hrædd um hann?
„Ekki í dag en þegar hann var
yngri var ég ótrúlega stressuð. Mér
fannst ég alltaf þurfa að hafa hann
nálægt mér. Ég vildi verja hann
og passa upp á að ekkert kæmi
fyrir hann. Nú er hann ellefu ára
og færari um að sjá um sig sjálfur.
Ég hef samt stundum áhyggjur af
honum þegar við erum í nýjum
aðstæðum. Þá finnst mér betra að
vita nákvæmlega hvar hann er.“
Spilar á sjarmann
„Garðar er með litningagalla og það
þýðir að hann var lengur að læra
suma hluti eins og að byrja að labba
og tala. Hann talar ágætlega skýrt
í dag og ég skil vel hvað hann segir
þó sumir geti átt erfitt með það.
Hann er líka með mikið skap í báð-
ar áttir. Hann getur orðið ofsalega
glaður að sjá mig þó það sé stutt
síðan við sáumst síðast. Hann get-
ur fagnað mér eins og ég veit ekki
hvað. Svo getur hann orðið jafn fúll
og pirraður og hann verður glaður.
Þegar hann fer á það stig er best að
láta hann vera og leyfa honum að
jafna sig. Eða mér finnst það best,
ég veit ekki með mömmu og pabba.
Hann er rosalega misjafn í skapinu
og það er best að ég fari frá þegar
hann er eitthvað pirraður því hann
gæti farið að lemja til mín ef ég er of
mikið utan í honum. Þetta eru bara
svona systkinasamskipti.“
Spilar hann með hvað þú elskar
hann og dýrkar mikið?
„Já, já, elskan mín. Hann getur
verið svo fyndinn og notað sjar-
mann til að fá mig til að gera það
sem hann vill. Hann getur auð-
veldlega platað mig til að gefa sér ís
eða bara hvað sem honum dettur
í hug.“
Elskar endurtekningar
Hún segir Garðar einstaklega
rútínufastan og helst vilja gera hluti
sem hann hefur gert áður. „Það
er ábyggilega einhver einhverfa í
honum eða eitthvað. Ef hann fer
eitthvert í heimsókn og fær kannski
eitthvað að borða þar, þá verður
hann að fá það sama ef hann kem-
ur þangað aftur. Hann er líka bú-
inn að búa til ákveðna rútínu áður
en hann fer að sofa á kvöldin. Þá
á að vera keppni, allir á heimilinu
eiga að standa í röð, svo telur hann
einn, tveir, oog, og þá hlaupum við
af stað upp í rúm. Hann verður að
vera fyrstur, ef hann er ekki fyrstur
þarf að endurtaka leikinn. Svo
hendir hann sér á rúmið og finnst
þetta alltaf jafn skemmtilegt. Hann
getur sagt sama brandarann aftur
og aftur. Hann horfir á uppáhalds
bíómyndirnar sínar aftur og aftur.
Hann horfir á jólasveinana allan
ársins hring. Ef eitthvað er fyndið
í eitt skipti, þá er það endurtek-
ið endalaust. Það verður auðvitað
mjög þreytandi fyrir okkur hin.
Stundum þarf ég að segja, Garðar
nú er komið nóg, og þá segir hann
nei, og vill meira. Hann gefst upp
ef maður ítrekar það við hann og
hættir að veita honum athygli,“
segir hún og hlær.
Verða fatlaðir fyrir fordómum á
Íslandi?
„Já, já, ég er ekkert mikið að
pæla í því en ég upplifi það oft.
Þegar hann var lítill, og það var
Arngunnur kannast
alveg við að fatlaðir
einstaklingar verði
fyrir fordómum
á Íslandi. „Þegar
hann var lítill, og
það var verið að
leita að dagmömmu
fyrir hann, þá var
enginn sem vildi
taka hann, nema
ein og hún vildi
rukka tvöfalt.“
Þó það krefjist
þolinmæði að eiga
fatlað systkini og
skilnings á að-
stæðum þess, hef
ég grætt svo mikið
á því. Óteljandi
gleðistundir og
ævintýri sem hafa
verið svo gefandi.
Að eiga fatlað
systkini er alls
ekki eitthvað sem
þarf að hræðast.
„Ég held ég sé stóra ástin í lífi hans.“