Fréttatíminn - 17.12.2016, Qupperneq 34

34 | FRÉTTATÍMINN | Laugardagur 17. desember 2016
Það allra besta í
jólabókaflóðinu
Í aðdraganda jóla kemur á hverju ári út mikið magn bóka á Íslandi
og getur verið erfitt fyrir að fólk að hafa yfirsýn yfir útgáfuna.
Fréttatíminn fékk nokkra álitsgjafa til að velja fimm bókatitla úr
jólabókaflóðinu sem þau telja sérstaklega áhugaverða.
Ingi F. Vilhjálmsson
ingi@frettatiminn.is
Sofðu ást mín, eft­
ir Andra Snæ. Hún
er einlæg, dimm
og björt og fjallar
um stóra og litla
heiminn, Ísland
og kynslóðina sem
eldist. Þetta eru
smásögur í sam­
felldu samhengi.
Persónuleg bók og Andri skoðar
nærheiminn meir en áður. Ég gef
þessari bók fimmtíu lóuegg.
Svo eru afbragðs ljóðajól. Ljóð
muna rödd eftir Sigurð Pálsson. Ylj­
andi og sönn, yfirfull af einstökum
myndum og sækir á hugann lengi
eftir lestur. Bókin er langt og djúpt
ferðalag í kjarnann. Það er mikil
jarðtenging í ljóðunum, en líka hátt
flug eins og Sigurði er einum lagið.
Nýjasta ljóðabók Guðrúnar Hann­
esdóttur, Skin, stendur svo sannar­
lega undir væntingum. Hún er
fáguð og nákvæm og skilaboðin
tær í víða samhenginu. Mér finnst
alltaf tilhlökkunarefni þegar Guð­
rún sendir frá sér ljóðabók. Hún
á mikilvægt erindi við lesandann.
Ljóðið læðist oftast hljóðlega í jóla­
fárinu, en finnur sína.
Kött Grá Pé og Perurnar í íbúðinni
minni. Hann er óvæntur, djúpur,
bjartur og myrkur. Ég heyrði upp­
lestur úr bókinni á dögunum. Al­
deilis magnaður texti sem hreyfir
við manni. Nýstárleg og fersk rödd
í fjölbreyttum ljóðakórnum.
Elsku Drauma mín eftir Vigdísi
Grímsdóttur. Saga Sigríðar Hall­
dórsdóttur Laxness. Þarna hræra
spennandi manneskjur saman í
potti. Vigdís hefur sterka og list­
ræna sögumannsrödd og Sigríður
er sjálf mikill sagnameistari. Mér
finnst báðar þessar konur hafa er­
indi sem mig langar að heyra og
velta fyrir mér yfir konfektkassa.
Kristín Helga Gunnarsdóttir rithöfundur
Bjarni Harðarson bóksali
Ú t s ý n i ð ú r
fílabeinsturnin-
um eftir Hrafn
Jónsson.: Pistla­
safn Hrafns Jóns­
sonar. Samfélags­
leg ádeila hans,
satíran, er mann­
leg, viðkvæm og
tengjanleg. Ég hef
nú lesið fyrstu fimm og hlegið upp­
hátt í hverjum einasta. Þetta er bók
sem ég hef ákveðið að klára ekki í
einum rykk en eiga þess í stað, eins
lengi og mögulegt er, pistil inni til
að minna mig á oft og tíðum fárán­
leikann í háalvarlegum og drama­
tískum kringumstæðum og stjórn­
málaaðstæðum okkar Íslendinga.
Af ljóði ertu komin eftir Steinunni
Sigurðardóttur. Uppáhalds ljóð mitt
í bókinni byrjar á setningunum: „Af
því að ekkert gerist um leið og það
gerist, er lífið samsett úr andartök­
um sem við missum af“. Tilfinn­
ingaþrungnar heimspekilegar hug­
leiðingar Steinunnar eru eitthvað
sem heillar mig ávallt í skrifum
hennar. Ljóðin fjalla einhvern veg­
inn alltaf um eitthvað miklu stærra
og miklu meira en hana sjálfa – eins
konar heimspekileg lögmál tilfinn­
inganna.
Líkhamur eftir Vilborgu Bjarka­
dóttur. Örsögur eru form sem heill­
ar mig mjög. Ég las þetta örsagna­
safn fyrir stuttu og hugsa enn um
það. Í nokkrum setningum skoðar
höfundur hvernig líkaminn mót­
ar skynjanir okkar, tilfinningar og
minningar. Sögurnar ná að draga
fram mynd af aðstæðum sem við
könnumst við, tilfinningum sem
við öll þekkjum og gott er að láta
minna sig á.
Að heiman eftir Arngunni Árna­
dóttur. Ég hef aðeins heyrt góða
hluti af þessu verki og því ákveðið
að veita því alla mína athygli í
jólafríinu. Ég veit í raun ekkert
við hverju má búast en lýsingin
„einstök kynslóðarsaga frá Íslandi
ferðamennsku og eftirhruns“ gerir
mig spennta.
Uppljómanir & Árstíð í helvíti
eftir Arthur Rimbaud í þýðingu
Sigurðar Pálssonar og Sölva Björns
Sigurðssonar. Ég hef enn ekki kynnt
mér ljóðlist Rimbauds en verið dol­
fallin af dullarfullu lífi hans sem tók
því miður enda of fljótt. En ég er
spennt að byrja Rimbaud tímabil­
ið á helstu ljóðaverkum hans í þýð­
ingu Sigurðar Pálssonar og Sölva
Björns Sigurðssonar.
Anna Gyða Sigurgísladóttir útvarpskona
Bókin Sá sem flýr
undan dýri eftir
Jón Daníelsson á að
vera skyldulesning
allra sem fylgjast
með þjóðfélags­
málum á Íslandi.
Bókin dregur hin
svokölluðu Geir­
finnsmál saman
og jafnframt fram að íslenskt rétt­
arkerfi stenst illa skoðun. Þegar
saman eru borin dómskjöl og upp­
lýsingar um hluti eins og færð og
veður þá daga sem meintir glæpir
eiga að hafa átt sér stað hrynur mál­
ið allt eins og spilaborg.

Um miðja 20. öld kom út bókin
Saga smábýlis eftir Hákon á Borg­
um við Hornafjörð. Nú hafa afkom­
endur Hákonar endurútgefið þetta
merka rit ásamt öðrum skrifum
afans á Borgum sem legið höfðu í
handritum. Merk lesning og þörf
því hugsjón Hákonar um fegurð og
hamingju í hinu smáa á alltaf er­
indi, sérstaklega við Íslendinga.

Land míns föður eftir Wibke Bru­
hns er afar forvitnileg nálgun á
20. aldar sögu Evrópu þar sem við
kynnumst stríðsrekstri Þjóðverja
frá sjónarhorni þeirra sjálfra, sögu
þeirra og arfleifð. Höfundurinn er
dóttir SS foringja sem gerði ásamt
fleiri uppreisn gegn Hitler og var
tekinn af lífi 1944.

Af íslenskum skáldsögum sem við
í Bókaútgáfunni Sæmundi erum
ekki að gefa út verð ég að nefna
Fórnarleika eftir Álfrúnu Gunn­
laugsdóttur. Álfrún er einn af okk­
ar snjöllustu höfundum og leikur
sér lipurlega að því í þessari bók að
segja sögu harms og fórna.
Önnur skáldsaga sem hreif mig
er bók Guðrúnar Evu Mínervu­
dóttur, Skegg Raspútíns. Ég er yf­
irleitt ekki mjög ginnkeyptur fyr­
ir sjálfsævisögulegum skáldsögum
en hér tekst höfundi mjög vel að
segja sögu sem tengist hennar eig­
in ævi og eigin upplifunum án þess
að týnast í smásmugulegum nafla­
skoðunum. Skemmtilega skrifaður
texti og athyglisverðar pælingar
um fjölmenningarsamfélag í mín­
um gamla fæðingarbæ, Hveragerði.