Lystræninginn - 01.05.1979, Síða 13

Við verðum að ná í sjúkrabíl strax, sagði forsetinn,
hvar er síminn.
Róninn vissi það og annar þeirra fór inn til stelpunn-
ar, sem húkti þar í felum, og bað hana hringja þegar í
stað í sjúkrabíl. Guðmundur hafi orðið fyrir slysi. Hún
hringdi og meðan þeir biðu bílsins stumruðu þeir yfir
Guðmundi forsetinn og róninn og reyndu að halda
blóðrásinni í skefjum. Loks kom sjúkrabíllinn. Stúlkan
fékk þeim kaffi öllum þrem og þeir tóku tal saman við
borðið frammi við dyrnar.
Er þeir höfðu setið um stund og rifjað upp gömul
kynni forsetinn og róninn og borið saman bækur sínar
um áhugamálin, var hringt. Stúlkan svaraði og kom
síðan fram og sagði að þeir hefðu hringt frá slysavarð-
stofunni. Það vantaði nefbroddinn. Þeir vildu helst fá
hann, ef hægt væri og græða hann við.
Þeir risu allir á fætur og tóku til við að leita að nef-
broddinum. Bílstjórinn Ieitaði í kjallaratröppunum, ef
ske kynni að hann leyndist þar, en forsetinn og róninn
skriðu á fjórum fótum um gólfið fyrir innan afgreiðslu-
borðið og finkembdu með höndunum. Ekki fundu þeir
broddinn. Hvar skyldi hann hafa lent, sögðu þeir og
potuðu í hverja rifu og grandskoðuðu hvert korn sem
fyrir þeim varð.
Hérna er hann, hérna er hann, hrópaði stúlkan. Þeir
risu á fætur og hún sýndi þeim hvar broddurinn lá í
miðri rjómatertunni.
Hvernig eigum við að koma honum, spurði róninn
Eyjólfur.
Það er nú það, sagði forsetinn. Ætli þeir sæki hann
ekki, annars skjótum við honum.
Þeir báðu stúlkuna að hringja og segja nefbroddinn
fundinn og hvort þeir geti sótt hann. Það var gert, en
næst þegar þú kemur á Mokkakaffi skaltu veita athygli
örinu á nefi Guðmundar, það sést enn vel.
Gallerí Langbrók
býður upp ó ýmsar
tegundir listiðnaðar og
myndlistar svo sem:
Keramik/ vefnað/ tauþrykk í metravöru og úr-
val af handþrykktum púöum.
Ýmiskonar fatnað og aðra sérunna muni.
Einnig er að finna í Galleríinu gott úrval af
grafík eftir þekkta myndlistarmenn.
opið mánudaga- föstudaga kl. 1-6.
Gollerí Longbrók
Vitastíg 12
13