Norðurslóð - 16.12.1980, Blaðsíða 2

NORÐURSLÓÐ
Útgefendur og ábyrgðarmenn:
Hjörtur E. Þórarinsson, Tjörn, Svarfaöardal
Jóhann Antonsson, Dalvik
Afgreiðsla og innheimta: Sigriður Hafstað, Tjörn
Ljósmyndari: Rögnvaldur Sk. Friðbjörnsson
Prentun: Prentsmiðia Björns Jónssonar
Frá okkar manni íAfríku
Atvinnumálin
- Hvað er framundan?
Það verður ekki með sanni
sagt, að fólk í þessu byggðarlagi
þ.e. Dalvík og nágrenni, hafi
ekki haft næg verk að vinna á
undanförnum árum. Sá vöxtur
og hagsæld, sem hér hefur orðið
og hvacvetna blasir við í bygg-
ingum og búnaði manna, ber
þess ótvírætt vitni að menn hafa
ekki setið með hendur i vösum
þessi árin.
Það fer ekki milli mála, að
undirstaðan undir uppbygging-
unni hér er útgerðin og fisk-
vinnslan, sem á henni byggist.
Án þess að annað sé vanmetið
má fuliyrða, að rekstur togskipa
Útgerðarfélags Dalvíkinga, sem
varð tvítug á síðasta ári, og
rekstur frystihúss ÚKE, sem er
miklu eldra fyrirtæki, hafi haft
úrslitaþýðingu i þessu efni, enda
fer um hendur þessara aðila um
70% af öllum fiski, sem til
Dalvíkur bérst. Það eru ekki
ýkjur þótt sagt sé, að þessi
fyrirtæki hafi siglt af miklu
öryggi og áfallalaust um úfinn
sjó íslensks efnahagslífs undan-
genginna áratuga.
Auk þessa er hér skylt að
minna á vaxandi gengi smærri
útgerðaraðila, sem verka eiginn
afla og eru rekin af dugnaði og
miklum myndarskap.
Þetta ásamt landbúnaðinum
er og hefur verið grunnatvinnu-
vegur byggðarlagsins frá alda
öðli og verður það án efa
framvegis. Önnur atvinnustarf-
semi er að langmestu leyti byggð
á þessari undirstöðu svo sem
byggingariðnaður allur og þjón-
ustustörf.
Þrátt fyrir þá björtu mynd,
sem hér er dregin upp, verður að
segjast, að það liggur alls ekki í
augum uppi við hvað það fólk á
að starfa, sem kemur á vinnu-
markaðinn hér á næstu árum, ef
það á að haldast í heimabyggð. í
landbúnaði erengin nýatvinnu-
tækifæri að sjá í bráð, nema að
hins stórmyndadega. minkabús
á Böggvistöðum og fóðurgerð-
arinnar þar. Fiskveiðar má
heldur ekki auka um sinn og
vandséð hvernig fiskvinnsla á að
geta tekið við meiri mannafla.
Það er enginn vafi á þvi að nú
er þörf á meiri hugkvæmni og
meira framtaki til að finna og
takast á við ný verkefni á sviði
smáiðnaðar í þessu byggðarlagi.
Þar hafa sumir gert miklu betur
en Dalvíkingar.
Nú er í gangi mikil umræða
um norðlenska iðnaðarupp-
byggingu. Þar er m.a. á dagskrá
stofn-og staðsetning orkufreks
iðnaðar í sambandi við stór-
aukna raforkuframleiðslu. Svo
er talið, að bestskilyrði séu fyrir
slíkt hér í Eyjafirði. Á þessa
kosti verða menn að horfa
fordómalaust, svo að notuð séu
orð núverandi iðnaðarráðherra.
Það auðveldar málið, að nú eru
flestir orðnir sammála um, að
slíkur iðnaður geti og eigi að
vera í okkar eigin höndum.
Ennfremur að mengunarmál i
því sambandi eru nú fullkom-
lega viðráðanlcg og verða aldrei
látin þróast með þeim hætti sem
varð í Straumsvík.
En hvernig má hugsanleg
stóriðja hafa áhrif á atvinnumái
okkar byggðarlags önnur en
þau helst að draga frá okkur
mannafla inn með firði? Þannig,
ef til vill, aðekki þyki aðlaðandi,
að setja stóriðjuver niður nærri
þéttu byggðinni við fjarðarbotn-
inn, heldur fremur norðar með
vesturströndinni. Þá ætti ekkert
að vera því til fyrirstöðu, að fólk
búsett á Dalvík eða jafnvel í
Svarfaðardal sækti vinnu sína
heimanað frá sér á þann stað,
rétt eins og Akurnesingar fjöl-
menna til vinnu dag hvern inn
að Grundartanga.
í þessu sambandi kann þaðað
hafa afgerandi þýðingu, að á
næstu 3-5 árum verður lokið
lagningu fyrsta flokks hrað-
vísu í. loðdýrarækt. Þar eru brautar frá Dalvík, um nýja brú
ónotaðir miklir möguleikar á Svarfaðardalsá og allar götur
sem m.a. byggjast á nærveru til Akureyrar. H. E. Þ.
Norðurslóð fer víða. Áskrifandi í
Afríku sendi lesendabréf á dög-
unum. Baldvin Gíslason skip-
stjóri sem er Svarfdælskar ættar,
sonur Sigríðar Baldvinsdóttur
(Siggu Bald), vinnur á vegum
„aðstðar íslands við þróunar-
löndin“ og býr í Mombasa
Kenya. Baldvin var skipstjóri á
Arnarborg sumarið'1978 og bjó
þá með fjöldkyldu sinni á Hamri.
í bréfinu kemur Baldvin víða
við, og birtum við hér hluta af því:
Eg þakka kærlega fyrir blaðið
það er mjög gaman að fá það
hingað á suðurslóð, sérstaklega
finnst mér gaman að sjá frétt-
irnar úr heimabyggðinni, en þær
eru í fullu gildi hér sunnan
miðbaugs. Sem sagt blaðið er
lesið upp til agna af allri
fjölskyldunni.
Eftir að við yfirgáfum Dalvík
(Hamar við Dalvík) í ágúst 1978
lá leiðin til Kenya, en hér er ég
við kennslu og þjálfun sjó-
manna og er jafnframt skip-
stjóri á 122 tonna skuttogara
sem er n.k. rannsóknarskip í
eigu Kenyastjórnar. Aðstoð Is-
lands við þróunarlöndin kostar
þessa hjálparstarfsemi sem var
sú fyrsta sem nefndin réðist í
sjálfstætt.
Starfið hefur gengið vel og eru
margir af sjómönnum búnir að
læra margt t.d. í netaviðgerðum
og uppsetningum, ásamt al-
mennri sjómennsku, einnig læra
þeir siglingafræði hjá mér heima
í stofu, og í s.l. mánuði fékk
sá fyrsti stýrimannaréttindi eftir
að hafa gengist undir próf hjá
viðkomandi yfirvöldum.
Nú er hér sumar með 30-36
gráðu hita svo fátt minnir okkur
á jól og snjó heima á Fróni,
nema þá helst kötturinn okkar
hún Snjólaug snjókoma eða
Snjóka eins og hún er kölluð.
Garðurinn er í fullum blóma svo
ekki þarf nema að húkka sér
appelsínur úr næsta tré eða þá
kókoshnetu úr næsta pálmatré.
I hömd faranú okkarfjórðujólí
hitabeltinu (3ju í Kenya og ein í
Bréfritari ásamt innfæddum að störfum sínum.
N.Yemen) svo þesar aðstæður
eru farnar að venjast all vel. Við
reynum auðvitað að halda okk-
ar jólasiðum að heiman t.d.
borðum við íslenskt hangikjöt
og harðfisk á jólunum en
auðvitað er hugurinn aldrei
meira heima hjá ættingjum og
vinum en einmitt þá. Allavega
verður ekki skroppið í heimsókn
til frændfólksins á Dalvík á
jóladag eins og svo oft áður fyrr.
En þessar breyttu aðstæður við
jólahaldið bjóða auðvitað upp á
margskonar möguleika, ekki er
ósennilegt að farið verði á
baðströnd á aðfangadag og
jólabaðið tekið í 25 gráðu
heitum sjónum, einnig er ráð-
gert að við förum í ferð upp í
einn af þjóðgörðum Kenya og
eyðum deginum þar með ljónum
og þúsundum annarra villidýra í
sínu raunverulega umhverfi.
Betra er að ekki springi á bílnum
inni í görðunum því aldrei er að
vita hvar næsta ljón leynist.
I síðustu viku héldu hindúar
upp á sín jól og stuttu þar á
undan múhameðstrúarmenn
einnig og jafnframt uppá ára-
mót, en nú voru það reyndar
aldamót því samkvæmt þeirra
tímatali er árið 1600 nú hafið.
Mikið er um dýrðir hjá þessu
fólki við þesskonar hátíðir. Af
þessu sést að í hönd fara þriðju
jólin á þessu eina ári þó auðvitað
séum við ekki þátttakendur í
þeim öllum heldur aðeins áhorf-
endur.
Skíðaparadís í Böggvisstaðaíjalli
í haust hefur Skíðafélag Dal-
víkur verið að byggja nýtt hús
við diskalyftuna. Húsið varð
fokhelt í nóvember og nú er
langt komið að innrétta aðstöðu
fyrir tímatökutæki sem Lions-
klúbbur Dalvíkur var svo rausn
arlegur að gefa Skíðafélaginu
síðastliðið vor. Húsið verður
einnig notað fyrir aðstöðu til
viðgerða og viðhalds á-diska-
lyftunni. Seinna er svo hugsan-
legt að þarna verði innréttuð
aðstaða þar sem fólk getur
komið inn, sest niður og borðað
nesti.
í sumar voru svo lagðir
kaplar um fjallið út frá húsinu,
sem tímatökutækin verðatengd
við, og verður þá hægt að taka
tíma á mótum upp á 1 /100 úr
sek. í vetur mun Skíðafélagið
verða með starfsemi líka því
sem verið hefur. Viðar Garð-
arsson mun sjá um þjálfun
þeirra sem lengst eru komnir í
skíðaíþróttinni. En nú er hér á
Dalvík ungt skíðafólk sem
undanfarna vetur hefur verið í
fremstu röð á millihéraðamót-
um í alpagreinum.
Þá verður líka reynt að halda
námskeið fyrir alla sem vilja
læra á skíði, bæði börn og
fullorðna byrjendur og einnig
aðra sem lengra eru komnir.
Áhugi á trimm skíðagöngu
hefur farið vaxandi á Dalvík,
eins og víða annarsstaðar á
landinu og mun Skíðafélagið
reyna að halda opinni merktri
göngubraut fyrir þá sem vilja
ganga á skíðum í vetur,' og
hugsanlega koma á kennslu í
skíðagöngu og meðferð áburð-
ar. Öll þessi starfsemi er auð-
vitað mjög háð veðurfari, en
síðasti vetur var mjög óhagstæð
ur skíðafólki og gerði Skíða-
félaginu erfitt fyrir með að
halda þau námskeið sem efnt
var til.
Verð fyrir afnot af skiðalyft-
unum verður sem hér segir:
dag-
kort
12 ára og y 500
13-15 ára 800
16 ára og el 1.700
10
daga
kort
félags-
manna
3.500
5.500
ars-
kort
12.000
18.000
12.00« 30.000 gkr.
Þetta verð er sem fyrr með því
lægsta sem er á landinu, t.d.
kostar dagkort fullorðinna í Blá
fjöllum 4.000 og árskort 60.000.
Skíðafélagi Dalvíkur hefur
borist bréf frá Skíðahótelinu í
Hlíðarfjalli þar sem þeir segjast
munu starfrækja í vetur þjálfun-
arleiðir fyrir unglinga í alpa-
greinum ef næg þátttaka fæst.
Námskeið þessi verða öllum
opin og dvelur hver hópur frá
sunnudagskvöldi til föstudags.
Ftfrsti hópurinn gæti komið um
20. jan n.k. Leiðbeinendur
verða kunnir skíðamenn frá
Akureyri. Skíðalyftur Skíða-
félags Dalvíkur hafa þegar verið
opnaðar og verða opnar um
jólin eftir því sem aðstæður
leyfa, svo vonum við að sem
flestir gefi sér tíma til að bregða
sér á skíði í vetur og hressi
þannig upp á líkaman og sálina.
Gleðileg jól.
Skíðafélag Dalvíkur.
2 - NORÐURSLÓÐ