Svava - 01.06.1900, Page 9

IV,12
SVAVA
533
Minna’ en dygðá stövfiun,
Og heiðrar alt eins hygginn beim
Hann þó ldæðist lörfum.
Þú, sem leikur lista gTeið
Á Ijóða hörpustrenginn,
Yfir fagurt œskuskeið
Ert ná þegar geng'in,
Straumur tímans brátt þig ber,
Breytist lífsins lugur;
Enn þá ljómar yfir þér
Æfi- nýárs dagur.
Margur som um rænu-reit
Eáðum Skuldar lcvíðir,
Saknaðsaugum yfir leit
Æsku- liðnar t-íðir.
Sá, sem elslcar sakleysið,
Sálar fegurð hreina,
Ætíð hjartaDS rinnur frið
Og förgun allra. meina.
Þér það söknuð bæti brátt
Berusk u-tí ðat'i n nar,