Svava - 01.06.1900, Blaðsíða 10

334
SVAVA
[IV, 13
Með því líka marg-ar íitt
Menjar æaku þinnar.
Enn þá blíða, bavnsleg skín
I brosi þínu löngum;
Enn er föluuð eigi þín
Æskurös á vöngum.
En þín fjörg og fögur sál
Fús er meut að nasra,
líáttúrunnar móðurniál
Mikið íijót að lœra.
Ai'ið nýja auðgi þig
Andans fögium gróða,
Eíling þín só æfinleg
I því sanna góða.
Fagurt hvað og ága-tt er
Ástir við þig bindi.
Far nú vel, og fylgi þér
Friður, licill og yndi.
* * * * *
* * * *
Sá, sem skáldið gefur til kynna í vísunum, að hann
„hafi lagað leik sinn til að lýsa“, var Edvald Möller, fakt-