Svava - 01.06.1900, Qupperneq 20

544
SVAVA
[IV, 12
‘Það liofði vei'ið verðakuldað af þeím ástœðuu, að
]aú ætlaðia að svíkja ruig, fú fórst nieð koniiDg tit
Eagnhíldar, en ekki niig‘.
‘Þór skjátlar Ilerviður. Ég ætlaði fyrst að lát»
konung- gera tilraun, svo þér yrði bægra íyrir á eftii’
að vinna Gudmar og Ifagnhildi ..........‘
‘Jæja, við skulum sleppa því‘, sagðs Herviður. ’Mú
sko þú liafir rétt fyrir þér en ég rangt1.
‘Eg skal sanna þér að þú gerðir rangt, og Varst
nær búiun að myrðai bozta vininn þiun‘.
‘Hvernig ferðu að því, munkur?‘
‘Með því að fyrirgefa þér nrorðtílraunina, og rueð
því að koma Ragnhildi í þínar hendur‘.
‘Ctetur þú það, faðir Sigwart?’" spurði Horviður. ‘Þú
ert ekki nú á Sæby‘.
‘Nei, ég á ekki lengur lieiim á Sæby. Gudmar lét
að sSnnu græða mig af sári því er þú veittir mér, en
8vó vísaði hann mér úr þjóuustu s-inni og kallaði nug
svikaraft
‘Þá fæ óg ekki sóð hvevnig þú getur uppfylt lðf’
orfð þitt við niig. Hvað ætlar þú að gera í þá átt?‘
‘Trej’stu mér somir nrrinnk
‘Eru'rþau liér í Strengnesi?'