Svava - 01.06.1900, Page 31

SVAVA
555
12 ,VIJ
lianu vevðui' mér ónotalegur ef þér ekki lijálpið mér.
Húsbóndi minn, ITorviður RrleucUsou, er straugur maður.
Eli livar búið þér, ég hefi litlttm tíma að tapa'.
‘Hinumegin við götuná. Konúu ineð, svo er þatta
strax afgevt'.
Sveiuninn gekk íiiklaus á eftir Eduumd inn um
lui dyrnar og inn í Eduninds' eigið herbergi.
‘Þegar þeir voru komnir inn, læsti Ednnmd dyr-
nnum og stakk lyklimun í vasa sinu.
Sveinniun fölnaði, og grunaði að liann væri kom-
inn í bobba.
‘Hvern ræfilinu eruð þér að gcva? A'lér sýndist
þér læsa dyrunuin‘.
‘Þú sást rétt; ég gevði það‘.
‘ITvað á það að þýða?‘
‘Að þú evt fangi ininn. E '.ðu mér tiifavlaust sverð
þkt‘.
‘Af livaða ástæðum leyfið þér yðnr herva knapi,
að svifta l'vjálsan svcuskan m.inn fvelsi súui?1
‘Þú, fvjáls maðuv! Þú ert þræll hins vovsta níðino-s
á E'orðurlöndum. Ef vér ættum duglegvi konung en vóv
CIgum, vævi löngu húið að heugja Hevvið. Þjóna þes/