Svava - 01.06.1900, Qupperneq 32

55G
SVAYA
-------- [IV, 12.
niiinns hefir livcv maður lieiuiild til að hnndtaka og
jafnvel diepa. l'Yiðu mcr stiax svei'ð þiít/.
Edim-nd hrá sverði sínu ug óð að sveininum. Hanu
leysti J»ví sveiðið frá lndti sínu og féfck Edmimd Jjað.
‘Þú sybisfc vera skynsamui' piltni,‘, sagði Edmuud j
og' tók á- nióti sverðinu. ‘Eg sluil nú ráða þór til að
svara spurningmn ii írumi hiklausfc og rótt‘.
‘Ég skal r.iB ðll'im spai-sni&luui yðar ef þér svar-1'
3
ið niór einu, sem mór er áríðandih r
‘Hvaða spursmál cr þ:ið?‘
'Ég vil vita livort þér hafið tekið liest minn og’
hvort óg fæ hann aftur?
nesturinn þiuu stendur niðri í garðinuin, og þú
færð liann aftm um leið 02 frolsi þitt‘.
‘Aær herra minn ?
‘Þú gleymir að óg lofaði að eius að svara einui
purtiing. Hú ætla ég uð spyrja þig. Ert þú í þjón-
usfcu Herviðs?‘
‘Já herra minn‘.
‘Hver var mimkurinn sem með honurn- var‘.
‘Þeir kaila hann föðnr Sigwart'.
‘Hvað vildu þeir hiugað í Strengnesk
‘Það veit úg ekki. Ég kom hingað með Herviði í
•gærkvöldi eu í dag ura dagverðarbil korn munkurinuj