Svava - 01.06.1900, Qupperneq 39

•ÍV,1'2-] SVAVA i§&
stelpuna þavna. -Ef þú viunur,'þá héfir.þú'liana. Viniii
'ég, þá ev hún mín1.
•Þér skjátlar. ETún ei'-fi'jáls,: og login :héimik uolfclr-
'urneag'in afskifti af hemii, •'•áu hennar'vLljar.
'•‘Þéripi'édikið "Sem presttir og dœmið eins og ‘íög-
'niaðitr. 'Hána, þama ikeniur ; stiákuiinn ineð vínið í'
tHann helti :nú -fúlt vínkér 'seni ;dvengivnir .’útveguðu
:honum. •Þegai\þáð 'var Vúið, sagði hann divottalega.
‘Jíú, herra, mú elctllið þér konva Qg tœma vínkovíl;
•með mér og sþila við mig.‘.
.‘Eg hefi sagt .þár að ég :-spili >ekkií.
íÞér gétíð fljétlega læft 'þá ili-st......‘j
‘Uétur 'vél vevið, eu iþu skált aldrei vévða 'keiiti-
• ari minn, hvovki i^’þéirri rté ’auuavi !liat‘.
‘líg 'vil iþá áð Jþú diiólíkii' meS inér‘.
íEg 'drökk aldroi ií fél^gi Ineð þér og .þiumiijlíkuiu
IÞa'ð væri áð avívirSa sjálf.in sig‘.
úHeyvðuþhoyvðu, litli' knaþi', sagði Ibjötnjiáðslega
‘IÞú italai' einsioglfúlloíðinunaður, on ort þó enniþá''stráfc-
rur. lEg ihúf ákvéðfð áð jþú skúlir spila við :mig -og
• di'elíka imeð mér, og' það sem úíg liof ákveðið, getur ■ en.g-
i.'uu.'smáknapi íí lieiminum, komið mér til áð liaitta viS
IHjyyrh' þú drei}gur?‘