Dagblaðið Vísir - DV - 10.06.2016, Blaðsíða 13

Helgarblað 10.–13. júní 2016 Umræða Stjórnmál 13
n Meirihluti þingmanna ætlar að freista endurkjörs n Reynsluboltarnir hverfa einn af öðrum
Hinir óákveðnu
„Fannst minn
tími búinn“
Hefði viljað sitja
í ríkisstjórn á
góðæristímum
Nokkrir þingmenn hafa ekki
enn tekið ákvörðun um
hvort þeir gefi kost á sér til
áframhaldandi þingsetu.
Fjögur þeirra koma úr
Framsóknarflokknum, þau
Jóhanna María Sigmunds-
dóttir, Vigdís Hauksdóttir,
Karl Garðarsson og Haraldur
Einarsson. Vigdís sagðist í sam-
tali við Eyjuna ætla að tilkynna
um ákvörðun sína þann 1. júlí
en Jóhanna María vildi ekkert
gefa upp um áform sín.
Karl segir að það styttist í
ákvörðun hans enda kjördæma-
þing Framsóknarflokksins í
Reykjavík haldið síðar í þessum
mánuði: „Það eru margir hlutir
sem spila inn í. Þegar líður að
kosningum er bara eðlilegt að
menn vegi og meti hvað þeir vilja
gera næstu árin.“
Haraldur segist sömuleiðis þurfa að meta stöð-
una. Annars vegar sé hann ánægður með þann
árangur sem náðst hafi á kjörtímabilinu og
honum finnist nú að hann sé kominn vel inn í
hlutverk þingmannsins. Hins vegar hafi hann
ekki lokið námi sínu, hann eigi tvö ung börn og
fjölskyldulífið líði vissulega að sumu leyti fyrir
starfið. Þá spili líka inn í að hann er afreksmaður
í frjálsum íþróttum.
Sigríður Ingibjörg Ingadóttir, Samfylkingu, hefur
sömuleiðis ekki gert upp hug sinn. „Ég ætla mér að fara í sumarfrí og
taka ákvörðunina þá. Það er ekki búið að gefa út hvenær kosningar
verða og ekki heldur hvernig haga á framboðsmálum hjá Samfylk-
ingunni. Þegar það skýrist mun ég tilkynna mína ákvörðun,“ segir Sig-
ríður Ingibjörg sem gerði atlögu að formannsembætti flokksins á kjör-
tímabilinu, en tapaði með einu atkvæði. Hún segir spennandi verkefni
fram undan með nýjum formanni Samfylkingarinnar og að hún telji
sig eiga fullt erindi áfram inni á þingi.
Loks sagðist Guðmundur Steingrímsson, þingmaður og stofnandi
Bjartrar framtíðar, vera að velta framhaldinu fyrir sér. Ekki náðist í Ill-
uga Gunnarsson menntamálaráðherra en hann hefur enn ekkert gefið
upp um framtíðaráform sín.
K
atrín Júlíusdóttir segir að
hún hefði gjarnan viljað
upplifa að sitja í ríkisstjórn
á góðæristímum og hafa
þannig tök á að koma á aukn-
um jöfnuði í samfélaginu. Katrín,
sem mun láta af þingmennsku í
haust, var fyrst kjörin á þing árið
2003 fyrir Samfylkinguna. Hún
var iðnaðarráðherra á árun-
um 2009 til 2012 og fjármála- og
efnahagsráðherra 2012 til 2013.
„Ég er búin að vera lengi, í 13
ár, á Alþingi, og þar á undan í þó
nokkur ár í trúnaðarstörfum fyrir
stjórnmálaflokka. Þegar maður
stendur á fertugu þá kannski fer
maður að spá í seinni hlutann.
Ég fann bara að þetta var rétti
tíminn til að hætta, ég get ekki
útskýrt það betur. Ég lifi eftir
því prinsippi að hlusta á litlu
röddina inni í mér og hún sagði
mér að hætta,“ segir Katrín að-
spurð um ástæður þess að hún
láti nú gott heita.
Katrín segir að hún sjái þó
alls ekki eftir tíman-
um á þingi, öðru
nær. „Þetta er
búinn að vera
frábær tími og
ég hvet allt gott
fólk til að reyna
sig við starfið,
við þurfum á því
að halda.“
Katrín segir
að þrátt fyrir
þetta hefði hún
gjarnan viljað
hafa upplifað
það að vera í
ríkisstjórn á
góðæris tíma,
en ekki
bara í
niðurskurðarstjórn eftir hrun.
Hún segist þess þó fullviss að sú
ríkisstjórn hafi unnið gríðarlega
gott starf. „Það breytir þó ekki því
að auðvitað hefði ég sem jafnað-
armaður viljað vera í ríkisstjórn
á tímum þar sem við hefðum
getað gert róttækar breytingar á
samfélaginu í átt til meiri jafnað-
ar.“ Katrín nefnir einkum tvennt í
þessum efnum. Hún hefði viljað
tryggja öryrkjum og öldruðum
mannsæmandi kjör og hún hefði
viljað ná að styðja betur við ungt
fólk og barnafjölskyldur.
Katrín nefnir einnig mál sem
hún sé stolt af að hafa komið
áfram, meðal annars að hafa tek-
ið þátt í að koma á lögum sem
banni framsal orkuauðlinda úr
ríkiseigu. Þá segir Katrín að hún
sé líka stolt af því að hafa kom-
ið Inspired by Iceland átakinu
á koppinn eftir eldgosið í Eyja-
fjallajökli. „Þar sýndum við fram
á að opinberir aðilar og einka-
aðilar gátu unnið saman með
miklum sóma og náð
árangri.“
Katrín segir
aðspurð að hún
útiloki ekki að
snúa aftur í
pólitík síð-
ar. „Ég segi
aldrei aldrei,
eins og þar
stendur.“
R
óbert Marshall ætlar að láta af
þingmennsku eftir kosningar
nú í haust en hann settist fyrst
á þing sem þingmaður Sam-
fylkingarinnar árið 2009. Í kosn-
ingunum 2013 var Róbert síðan kjör-
inn á þing fyrir Bjarta framtíð.
„Fólk á auðvitað að ákveða það
fyrir sig hvort það vilji reyna að gera
þingmennsku að ævistarfi en ég
held að þetta sé þó vinna sem fólk
eigi ekki að vera of lengi í. Ég er í
raun búinn að vera frá 2006 í þessu,
fyrst sem aðstoðarmaður ráðherra
og varaþingmaður, og síðan sem
þingmaður bæði í stjórn og stjórn-
arandstöðu og búinn að svala metn-
aði mínum í þessum efnum öllum.
Ég er ennþá ungur maður, bara 45
ára gamall, og margt sem mig langar
að gera fleira. Mér fannst bara minn
tími búinn þarna.“
Spurður hvort hann yfirgefi
sviðið þreyttur eftir átökin svarar
Róbert því til að starf þingmanna
geti vissulega verið slítandi. „Þú
ert svolítið mikið alltaf í vinnunni
en að sama skapi geturðu líka að
nokkru leyti stýrt vinnutíma þín-
um sjálfur. Stundum var maður nú
samt kannski meira í vinnunni en
var hollt, ekki síst þegar ég var þing-
flokksformaður. Ég kem kannski
ekki þreyttur út úr þessu, ég kem
bara þannig úr þessu að ég sé búinn
að fá nóg.“
Róbert segir að í gegnum árin
hafi hann skrifað mjög mörg
mál og vitanlega hefði hann vilj-
að að fleiri þeirra hefðu náð fram
að ganga. Þingmennska sé hins
vegar samvinnuverkefni. „Það að
hafa tekið þátt í að koma stjórnar-
skrárvinnunni af stað og að hafa tek-
ið þátt í að gera það sem gera þurfti
eftir hrunið er eitthvað sem ég er
mjög ánægður með að hafa komið
að. Þá hefur umræðan um náttúru-
vernd, sem er mitt hjartans mál, tek-
ið miklum stakkaskiptum.“
En hafði lítið fylgi Bjartrar fram-
tíðar í skoðanakönnunum eitthvað
að gera með ákvörðunina?
„Það er auðvitað erfitt að fullyrða
um það en ég gekk til liðs við Bjarta
framtíð þegar flokkurinn var undir 5
prósentum og ég er sannfærður um
að hann muni rétta úr kútnum fyrir
kosningar. Þegar maður tekur svona
ákvörðun þarf maður að gera það
upp við sig hvort maður sé að hætta
af því að maður vill það eða af því
að það gengur illa. Í mínu tilfelli er
niðurstaðan að ég vilji það.“