Víkurfréttir - 29.07.2004, Blaðsíða 11

[Ungir listamenn að störfum í Reykjanesbæ]
TEXTI • JOHANNES KR. KRISTJANSSON
Enginn galdur að horfa á málverk
Gunnhildur Þórðar-
dóttir er 25 ára nemi
frá Keflavík. Hún
Iauk BA námi í Fine art og Art
History frá Listaháskólanum í
Cambridge. í framhaldi af því
hóf Gunnhildur meistaranám í
liststjórnun (MA in arts man-
agement) og vinnur hún nú að
lokaritgerð sinni. Gunnhildur
segir að nám í listst jórnun fclist
m.a. í rekstri og stjórnun lista-
safna, leikhúsa og annarra
menningarstofnana.
Gunnhildur starfar í sumar við
listasafn Reykjanesbæjar í
DUUS-húsum að hanna gagna-
grunn.
Hvenœr málaóirðu fyrsta mál-
verkið þitt?
Ég var ábyggilega um 10 ára
gömul.
Ætlaðir þú þér alltaf að veróa
listakona?
Nei, ég sagði við mömmu þegar
ég var á leikskóla að ég vildi
annaðhvort verða leikskólakona,
læknir eða nom.
Liðurþér vel þegarþú málar?
Já, þá dett ég inn í annan heim,
þá kemst ekkert annað að og ég
svara ekki einu sinni simanum.
Ég get eytt dögum saman í að
mála og vera ein en svo þarf ég
að drifa mig út og hitta fólk og
stundum neyði ég sjálfa mig í að
fara út bara t.d. út í búð eða út að
til 29. ágúst og þangað leggja
margir íslendingar leið sína.
Hvað myndirðu geraefþú vcerir
að mála rnynd undir griðarlegri
pressu sem forseti Islainls hefði
pantað til að gefa norska krón-
prinsinum sem gjöf frá íslend-
inguin og þegar þú vœrir alveg
að klára dytti myndin og gulur,
rauður og grœnn litur myndu
þekja verkió?
Ég held ég skilji ekki þessa
spurningu. Ég hef aðeins einu
sinni verið beðin um að mála
verk. Þá reyni ég bara að hugsa
um það eins og hveija aðra vinnu
en ekki endilega fyrir hvern ég
geri hana. Ég reyni alltaf að gera
mitt besta og hvað með það þó
að krónprinsinn fengi guit, rautt
og grænt málverk!
labba eða hjóla. Ég vinn samt
bara í skorpuvinnu í rauninni og
hef alltaf gert meira að segja með
námið!
Áttu þér uppáhalds málverk?
Ef þú átt við mitt eigið þá verð
ég að segja að ákveðin málverk
hjá mér eru svona eins konar lyk-
ilmálverk, þ.e.a.s. þau gegna
mikilvægu hlutverki í þróun
minni og mér þykir alltaf vænt
um þau. Þau vil ég helst ekki
selja en þegar ég var sem fátæk-
ust í Cambridge þá seldi ég
nokkur og stundum sé ég eftir
þeim en sem betur fer keypti gott
fólk verkin og ég er með skrá
yfír öll verkin mín. Aftur á móti
ef þú meinar aðra listamenn þá
held ég mikið upp á Kandinsky,
Mark Rothko, Kristján Davíðs-
son og Eirík Smith. Þeir hafa all-
ir málað abstract en ég er líka
mjög hrifin af verkum vinkonu
minnar, Karólínu Lárusdóttur
sem er figurative og landslags
málari. Verk systur minnar, Bryn-
hildar hafa einnig mikil áhrif á
mig og í rauninni er Island alltaf í
verkunum mínum. Við eigum
svo fallegt land.
Er það satt að listamenn sjái
ótrúlegustu hluti út úr málverk-
um sem aðrir svo skilja ekkert
i?
Ég held að það séu ekki bara
listamenn sem sjá hluti í öðrum
hlutum. T.d. sjá börn á mjög
skemmtilegan hátt og skilja oft
betur en fullorðnir. Ég held að ef
þú er í sambandi við sjálfan þig
skilur þú betur umhverfi þitt og
þá sennilega aðra hluti líka s.s.
málverk eða aðra list.
Hver er galdurinn við að horfa
á málverk?
Það er sko enginn galdur en ég
vil stundum gefa mér tíma í að
horfa og skilja aðferð listamanns-
ins en oft eru það lyldlmálverldn
sem ég horfi og pæli mikið í því
ég held að aðrir listamenn geri
lykilverk.
Mega Keflvíkingar eiga von á
að sjá eitthvað af þínum verkum
á næstunni?
Já, ég og tvíburasystir mín, Bryn-
hildur Þórðardóttir verðum með
sýningunni í Fischerhúsinu við
Hafnargötuna á Ljósanótt þökk
sé Valgerði Guðmundsdóttur
menningarfulltrúa Reykjanes-
bæjar. Svo er ég einnig með sýn-
ingu í Islands Kulturhus eða
Jónshúsi í Kaupmannahöfn þar
Það er ekki hægt að segja annað en að menningarlíf
Suðurnesja sé í miklum blóma. Sífellt berast fréttir af
ungu Suðurnesjafólki sem ákveðið hefur að feta
I ista bra uti na. Víðir Guðmundsson og Gunnhildur
Þórðardóttireru ungt listafólká uppleið.
Víðir Guðmundsson er
27 ára gamall Suður-
nesjamaður og stundar
hann nám á leiklistarbraut
Listaháskóla íslands. Víðir
kláraði annað árið í vor af fjór-
um við skólann. Um þessar
niundir sér Víðir um leiklistar-
kennslu í listaskóla barnanna í
Reykjanesbæ. Hann er einnig
að vinna með leikhóp í Reykja-
vík sem kallar sig Reykvíska
listaleikhúsið og er þessa dag-
ana verið að setja upp verk eft-
ir Jón Atla Jónasson Grímu-
hafa í leikstjórn Ólafs Egils
Ólafssonar. Frumsýning verður
þann 25. júlí.
Hvar og hvencer voru þín fyrstu
spor á leiksviðinu?
Ætli það hafi ekki verið í ein-
hveiju skólaleikriti í grunnskóla,
en það er eitthvað sem maður
man voðalega lítið eftir. Síðan
gerðist ekkert í þessum málum
fyrr en ég var tvítugur, að ég fór
að leika með leikfélagi Grinda-
víkur í nokkrum leikritum og svo
í einu verki hér í Keflavik (Bar
par).
Ætlaðir þú þér alltaf að verða
leikari?
það hefur alltaf verið einhvers-
konar köllun í það að skapa og
segja frá hjá mér, sem hefbr að-
eins ágerst með árunum. Ég
reyndi til dæmis fjórum sinnum
við að komast inn í leikiistarskól-
ann og komst inn i fjórðu tilraun.
Það mætti því segja að frá því að
ég var tvítugur hafi ég farið að
eltast við drauminn.
Líðurþér vel á sviði?
Nei, þaó er ekki alltaf sem að
manni líður vel þar. Stundum
finnst manni maður ekki vera
fullkomlega tilbúinn og þá er
maður alveg með hjartað í bux-
unum. En það er hluti af þessu
líka. Þ.e. spennan og stressið sem
fylgir því að fara á svið. Og svo
aftur á móti léttirinn þegar allt
hefur heppnast vel, sem það
vanalega gerir.
Hvernig er i Leiklistarskóla ís-
lancls?
Hann er mjög sérstakur að því
leiti að maður situr ekki yfir bók-
um allan daginn. Það er mikil
líkamsþjálfun, raddþjálfun,
hljóðmótun, söngur, kvikmyndir,
saga ofl. Síðan eru leiktúlkunar-
tímar. Tímamir eru misgóðir og
misskemmtilegir. Þessi skóli er í
rauninni ekkert frábrugðin öðr-
um skóluni hvað þetta snertir.
Sumt er gott og annað ekki eins
gott. Stundum er gaman og
stundum leiðinlegt. Alveg eins og
lífið.
Erþað satt aó þarfari nemend-
ur saman nuktir ísturtu?
Ég held að ég gefi ekkert upp um
það hvort þetta sé satt eða ekki,
en sögusagnir um þetta hafa ver-
ið lengi á kreiki. Og var þetta eitt
af því fyrsta sem ég kannaði eftir
að ég komst inn.
Attu þér draumaverkefni innan
leikhússins?
Nei, ég get ekki sagt það. Aðeins
að ég fái að takast á við krefjandi
verkeifii í ffamtiðinni.
Hver erþinn uppáhaldsleikari?
Hér á Islandi er það sennilega
Hilmir Snær sem hefur heiliað
mig mest af því sem ég hef séð.
En leikkona?
Halldóra Geirharðs og Steinunn
Ólína eru þær sem heilla mig
mest.
Attu þér uppáhaldsleikrit?
Nei, ekki ennþá en það kemur
ábyggilega eftir því sem maður
les meira.
Hvenœr mega Keflvikingar eiga
von á að sjá þig á sviði í heima-
bcenum?
Vonandi sem fyrst.
Ilvað myndirðu gera eflni vœrir
að leika eitt af aðallilutverkun-
um í stórri sýningu í Konung-
lega leikhúsinu í London og þú
myndir gjörsamlega gleyma
textanum á hápunkti verksins?
Ef mig væri að dreyma þetta þá
myndi ég líklega bara frjósa í
draumnum og ekki gera neitt. En
í raunveruleikanum myndi maður
nú sennilega bulla eitthvað og
spinna sig út úr því og redda sér
þannig.
ViKURFRÉTTIR I 31. TÖLUBLAÐ 2004 I FIMMTUDAGURINN 29. JÚLi 2004 I 11