Dagblaðið Vísir - DV - 10.02.2017, Síða 38
Helgarblað 10.–13. febrúar 201730 Skrýtið Sakamál
H
inn 8. apríl, 2014, komst
kviðdómur í máli Marissu
DeVault, þá 36 ára konu frá
Arizona í Bandaríkjunum,
að þeirri niðurstöðu að hún
væri sek um morð á eiginmanni sín-
um, Dale Harrell.
Marissa réðst á eiginmann sinn
með hamri á heimili þeirra hjóna í
Gilbert í Maricopa-sýslu að kvöldi
14. janúar 2009. Hún fullyrti síðar að
Dale hefði verið ofbeldisfullur eigin-
maður og hefði tekið hana kverka-
taki og neytt hana til samræðis og
það hefði ekki verið nein nýlunda.
Bar hún því við að um sjálfsvörn
hefði verið að ræða.
Hjartaáfall og blóðkökkur
Reyndar lést Dale ekki strax. Hann
fékk slæma höfuðáverka og var á
batavegi þegar hann fékk slag og síð-
ar hjartaáfall í tvígang. Hann var því
orðinn frekar veikburða þegar hann,
þremur vikum eftir árásina, fékk
blóðkökk í lungun sem dró hann til
dauða.
Nú, en Marissa var í kjölfarið
ákærð fyrir morð og lögðu sækjendur
ekki trúnað á þær útskýringar Marissu
að um sjálfsvörn hefði verið að ræða
þetta afdrifaríka kvöld í janúar.
Skuldum vafin
Sækjendur voru þess fullvissir að
morðið mætti rekja til fjárhagsörðug-
leika Marissu. Hún hefði viljað kom-
ast yfir líftryggingu Dales til að geta
gert upp 360.000 dala skuld við
„sykurpápa“ nokkurn, Allen Flores,
sem hún hafði kynnst á netinu.
Reyndar hafði Marissa einnig skellt
skuldinni á vin þeirra hjóna, sem
glímdi við heilaskaða og bjó á heim-
ili þeirra. Máli sínu til stuðnings
framvísaði hún skriflegri játningu
vinarins.
Fyrrverandi elskhugi
Að sögn sækjenda hafði Marissa leit-
að til fyrrverandi elskhuga og beðið
hann um að myrða Dale. Elskhuginn
fyrrverandi bar að Marissa hefði
beðið hann að „sjá um“ Dale – reynd-
ar sagðist hann ekki hafa verið alveg
viss um hvað „sjá um“ merkti ná-
kvæmlega, en það hefði engu breytt;
hann vildi ekki hafa neitt saman við
Marissu að sælda.
Til að útskýra sín miklu fjárráð,
sem tilkomin voru vegna lánsins frá
Allen Flores, spann Marissa heil-
mikinn lygaþráð. Vinum og ættingj-
um, og hugsanlega Dale, sagði hún
að hún hefði fengið féð í arf; Flores
hefði verið ástmaður látins, samkyn-
hneigðs stjúpföður hennar. Hún
átti reyndar stjúpföður, en hann var
hvorki dauður né samkynhneigður.
Vafasamur pappír
Allen þessi Flores var greinilega
vafasamur pappír. Kynni hans og
Marissu hófust á síðu „sykurpápa“
sem lánuðu fjárvana konum fé gegn
kynferðislegri þjónustu af ýmsum
toga.
Allen var fullvissaður um að hann
myndi ekki varpa sök á sig þótt hann
vitnaði gegn Marissu og upplýsti
hann um þá ráðgjöf sem hann hafði
veitt henni varðandi líftryggingu
eiginmanns hennar og við að falsa
játningu heilaskemmda vinarins.
Þessum samningi Allens og ákæru-
valdsins fylgdi þó sá böggull skamm-
rifi að hann fékk að hluta til friðhelgi
hvað áhrærði mögulega málshöfðun
vegna barnakláms sem fannst í tölvu
hans. En það er annað mál.
Ekki við eina fjölina felld
Á meðal vitna við réttarhöldin var
dóttir Marissu og Dales, sem var 13
ára þegar ósköpin áttu sér stað. Sagði
hún að heimilislífið hefði tíðum
verið „róstusamt“ og að faðir henn-
ar hefði oft verið ofbeldisfullur í garð
móður hennar. Þannig að ekki hafði
Marissa logið neinu hvað það varð-
aði, en slíkt hafði þó farið fullkom-
lega framhjá vinum og nágrönnum
þeirra hjóna. Að sögn dótturinnar
mátti vart á milli sjá hvort foreldra
hennar var duglegra í framhjáhaldi.
Sem fyrr segir var Marissa sak-
felld 8. apríl fyrir morðið, en und-
ir lok sama mánaðar var ákveðið
að auðsýna henni miskunn, kasta
dauðadómi fyrir róða og láta lífs-
tíðardóm nægja. Marissa Devault
getur sótt um reynslulausn árið
2039. n
RóstuR og
fRamHjáHald
„Elskhuginn
fyrrverandi
bar að marissa
hefði beðið hann
að „sjá um“ dale.
Eiginmaðurinn Dale var ekki við eina fjölina felldur.
„Sykurpápi“
Allen Flores; ekki
allur þar sem
hann er séður.
n marissa devault var skuldum vafin n dale var líftryggður
Á góðum degi Marissa
leitaði út fyrir vébönd
hjónabandsins.