Dagblaðið Vísir - DV - 06.10.2017, Qupperneq 41

láta pikka í sig. Ég var eitthvað á
rassinum úti í Frakklandi, þá sendi
dóttir mín mér skilaboð og sagði:
„hei, pabbi þetta er nóg. Taktu
þetta út.“ Ég hlýddi henni þá.“
Var færður til í bekknum
Hefurðu alltaf verið svona stórkost-
lega hömlulaus týpa?
„Já, ég held að það sé einmitt
algjörlega rétta lýsingin á mér. Ég
hef alltaf verið svona. Líka þegar ég
var krakki. Það var alltaf verið að
segja mér að vera hljóður í tímum.
Svo var alltaf verið að færa mig í
önnur sæti. Var færður út í horn
eða eitthvað þar sem ég sat einn.
Svo var ég líka færður alveg upp
að kennaraborðinu til að hafa
kennarann beint fyrir framan mig.
Þau voru að reyna að fá mig til að
halda athygli. Ég hef samt alltaf
mætt til vinnu og slíkt þó að ég eigi
erfitt með að halda athygli. Ég er
ekki týpan sem sefur yfir sig. Svo
er ég líka bara heppinn með fólkið
í kringum mig. Til dæmis er ég að
vinna hjá fjölskyldufyrirtæki og
svo á ég líka alveg frábæra konu.
Eins og með þetta ADHD; þegar
hún vissi að ég væri svona þá las
hún bara og lærði allt sem hún gat
um þetta og vinnur svo bara út frá
því. Eins og þegar við erum að fara
að halda veislu eða matarboð, þá
setur hún mér bara verkefni: „Þú
átt að gera þetta núna, og svo áttu
að gera þetta á eftir.“ Í staðinn fyrir
að segja allt í einu. Þá fer auðvitað
bara allt í fokk hjá mér.“
Fæddur til að vinna á leikskóla
Þótt Hjálmar hafi fundið sína hillu
í lífinu og uni sér vel við grínið
er hann með nokkuð skýra og
skemmtilega framtíðarsýn. Hann
dreymir um að vinna á leikskóla,
þrjá daga í viku en starfa sem
skemmtikraftur hina dagana. „Það
höfðu margir sagt við mig að ég
væri eins og fæddur í þetta starf
svo ég prófaði. Fyrsta daginn hugs-
aði ég bara Guð, hvað er ég búinn
að koma mér í!? Á degi tvö langaði
mig ekki heim. Þetta er eina
vinnan sem ég hef unnið þar ég hef
hlakkað til að mæta á morgnana og
langar svo ekkert heim eftir vinnu.
Ég var með tvöhundruðsjötíuog-
fimmþúsund krónur a mánuði,
skelfileg laun, en aldrei liðið betur
í vinnunni. Heilmargir eru að
tala um að þá langi til að komast í
núið. Ef þig langar í núið þá skaltu
fara að vinna á leikskóla. Þetta er
andlegasta starf sem ég hef unnið.
Alveg magnað. Ég þurfti bara að
hætta út af laununum en ég mun
fara aftur í þetta starf. Það er alveg
á hreinu. Núna gæti ég lifað af því
að skemmta og snappa, þótt það sé
algjört hark, en draumurinn er að
geta unnið sem skemmtikraftur um
helgar og á leikskóla þriðjudaga,
miðvikudaga og fimmtudaga.“
Stendur með leikskólakennurum
„Ég kynntist því að þarna er fjöldi
fólks að vinna alveg gríðarlega
erfitt starf, til dæmis með fötluðum
börnum, á alveg gríðarlega lágum
launum en samt er það rosalega
þakklátt fyrir hluti sem venjulegt
fólk er ekki þakklátt fyrir. Sem
dæmi þá fórum við einu sinni að
skoða Sorpu. Þar fengum við gefins
fjölnota poka og ég gleymi því
ekki hvað þau voru ánægð að fá
þessa gjöf. Ég hafði þá unnið sem
bílasali í tólf ár, verið boðið út að
borða af alls konar lánastofnunum
og þannig og menn voru bara að
pæla í því hvaða stað okkur yrði
boðið á næst. Frekjan í manni var
orðin þvílík, en þarna erum við
með æðislegt fólk sem er að vinna
geggjað erfiða vinnu á fáránlegum
launum en er samt rosalega
þakklátt fyrir að fá fjölnota poka
að gjöf. Hversu
dásamlegt getur
fólk verið? Ég er
mjög harður á
því að það verði
að hækka launin
þeirra og ég er til
í slaginn hvenær
sem er. Stend
með leikskóla-
kennurum, alla
leið!“
Ertu femínisti?
„Já, það er
engin spurning
að ég reyni að
tileinka mér
fordómaleysi.
Tengdafaðir minn er með þetta
lífsviðhorf sem ég vil tileinka
mér. Það skiptir engu máli
hvort þú ert lítill, feitur, kona
eða karl. Það á bara það sama
yfir alla að ganga. Ég held að
allir séu femínistar innst inni.
Eða ég vona það. Ég á til dæmis
einn góðan vin sem styrkir til dæm-
is Kvennaathvarfið, Stígamót og
fleiri góðgjörðarsamtök. Mér finnst
flott að vera ekki að básúna alltaf
eigin góðmennsku á samfélags-
miðlum heldur gera þetta bara. Láta
verkin tala og láta gott af sér leiða.“
Kikk að sjá fólk fara að hlæja
Langar þig að færa út kvíarnar, ná
heimsfrægð kannski?
„Jú, maður hefur nú kynnst
því að svona samfélagsmiðlar
geta dottið upp fyrir einn daginn
og eitthvað nýtt tekur við. Þess
vegna hef ég verið að reyna að
stækka Facebook- og Instagram-
síðurnar mínar. Um leið og maður
er kominn með svolítinn fjölda
á Facebook þá er hægt að gera
vídeó þar líka. Það er svo frábært
hvað þetta er orðið auðvelt núna.
Í versta falli horfir enginn á þetta
en maður er þó allavega að tjá sig.
Gera eitthvað,“ segir Hjálmar og
bætir við að hann hafi alltaf elskað
glens og grín.
„Mig hefur alltaf dreymt um að
verða skemmtikraftur og grín-
leikari. Það eina sem mig langaði
þegar ég var lítill var að láta fólk
fara að hlæja. Kikkið að sjá fólk
fara að hlægja yfir einhverju sem
maður gerir er alveg ómetanlegt.
Kannski er þetta líka bara ákveðin
meðvirkni? Mann langar einhvern
veginn að öllum líki við mann.
Steindi var einmitt að tala um þetta
í viðtali um daginn. Það er þessi
þörf á að öllum líki vel við mann,
svo kemur einhver tólf ára úr
Garðabænum og segir eitthvað ljótt
um vídeóið manns og þá burðast
maður með það í maganum. Mér
fannst þetta svolítið merkilegt. Svo
getur maður líka bara sætt sig við
að það getur ekki öllum líkað við
mann.“
Landaði aðalhlutverki í
bíómynd gegnum SnapChat
Eins og fyrr segir hefur grínið á
SnapChat fært Hjálmari fjölbreytt
verkefni í skemmtanabransan-
um. Eitt þeirra er aðalhlutverk í
kvikmyndinni Fullir vasar sem
er leikstýrt af Antoni Sigurðssyni
en sá hefur áður gert myndirn-
ar Grimmd og Grafir og bein.
Þegar þetta er skrifað er tökum
á myndinni að ljúka en hún er
væntanleg í sýningu snemma á
næsta ári.
„Leikstjórinn var hrifinn af
einni týpunni sem ég er með á
snappinu svo hann bjallaði í mig
og spurði hvort hann mætti ekki
skrifa handrit byggt á þessum
karakter. Ég sagði að væri engin
spurning. Ég las síðan handritið,
fannst það alveg geggjað og þá
spurði hann hvort ég vildi ekki
bara leika aðalhlutverkið í
myndinni. Ég hélt það nú,“
segir Hjálmar og bætir við
að hann hafi reiknað með
því að það væri lítið mál. „Ég
hélt ég myndi mæta kannski
tvisvar, þrisvar í viku í tökur
og fara snemma að sofa, en
þetta reyndist algjör ímynd-
un. Við erum búnir að vera
að frá klukkan tíu til tíu alla
daga og að taka heila mynd
upp á átján dögum. Þetta er
búið að vera algjörlega geggj-
að og þvílíkt góð reynsla,“
segir Hjálmar en með honum
í myndinni leika snapparinn
Aron Mola, og þeir Nökkvi
Fjalar og Egill Ploder, sem
mörg ungmenni kannast við
úr Áttunni.
Nú eruð þið fjórir karlmenn
í aðalhlutverkum myndarinnar.
Er þetta svona „dick-flick“ sam-
anber „chick-flick“? Hvað segir
þinn innri femínisti við þessu?
„Ég veit það ekki!“ hrópar
Hjálmar og skellihlær. „Við
erum auðvitað fjórir karlar þarna
í aðalhlutverki en það er líka
glæsilegur hópur af leikkonum
með í myndinni. Til dæmis Ólafía
Hrönn, Júlía Sara, Þórunn Antonía
og margar fleiri. Fyrst og fremst
er þetta samt bara hrein og klár
íslensk grínmynd. Ekkert drama
eða vesen, bara grín. Það er löngu
komin tími á svona mynd og ég
hlakka mikið til að sjá hana.“
„Það er
auðvitað
skrítið að vera orðinn
44 ára gamall
og finna hvernig
þolið fyrir svona
löguðu minnkar með
árunum. Kannski
að ég fari á lyf við
þessu þegar ég verð
fimmtugur. Tek þetta
á fimmtugsafmælinu.
Kristján AgnArsson,
„KAgginn“
Aldur: 49 ára.
Starf: Öryrki.
Lífsskoðanir: Að hika er það sama
og að hika.
Hjúskaparstaða: Einhleypur.
Stjórnmálaskoðun: Það veltur allt
á bakkelsinu hverju sinni.
Áhugamál: Sælgæti og að hanga
með Hjörvari Hafliðasyni.
KArl
MAgnAson
Önnuson
sigrúnArson
Aldur: 47 ára.
Starf: Bókasafns-
fræðingur.
Lífsskoðanir: Jafn-
rétti og systralag.
Hjúskaparstaða:
Einhleypur.
Stjórnmálaskoðun:
Vinstri græn, alla leið.
Áhugamál:
Bókmenntir. Heit og
köld pottaböð. Ný
stjórnarskrá.