Fréttablaðið - 25.10.2017, Blaðsíða 32

Fréttablaðið - 25.10.2017, Blaðsíða 32
Sigríður Inga Sigurðardóttir sigriduringa@365.is Ég endurnýti notaða kaffipoka, þeir eru þvegnir og klipptir í renninga sem ég skáflétta svo úr verður taska eða karfa,“ segir Astrid Björk Eiríksdóttir brosandi. „Ég vel kaffipoka sem fara vel saman hvað varðar lit og áferð. Eina hættan er sú að maður kaupi kaffi eftir því í hvernig pokum það er, en ekki eftir bragðinu,“ segir hún hlæjandi og bætir við að hingað til hafi ekki verið mikið vandamál að fá kaffipoka til að flétta úr. „Ég drekk heilmikið kaffi sjálf en fólk hefur einnig boðið mér kaffipoka og þetta safnast einhvern veginn saman.“ Töskur úr kaffipokum eru bæði slitsterkar og léttar, að sögn Astrid- ar, og endast vel. „Ég fléttaði stóra tösku fyrir tveimur árum og nota hana oft þegar ég fer út í búð. Hún hefur reynst afbragðsvel og það er tilvalið að nota hana í staðinn fyrir plastpoka. Mér finnst líka gaman að flétta litlar buddur og töskur og hef áhuga á að þróa það áfram.“ Fléttað úr birkiberki Astrid er ekki alveg ókunnug hand- verki af þessu tagi. Svíþjóð hefur um árabil verið hennar annað heimili og þar í landi er löng hefð fyrir því að flétta muni á borð við körfur og skó úr birkiberki. „Sú aðferð er ekki ólík þeirri sem ég nota við að flétta úr kaffipokum. Finnsk vinkona mín kenndi mér þessa aðferð og þetta hefur þróast þannig að ég kenni grunnnámskeið í skáfléttun hjá Heimilisiðnaðarskóla Íslands.“ Áhugi Astridar á handavinnu kviknaði strax í æsku og hún var aðeins fjögurra ára þegar hún lærði að prjóna. „Það kom þannig til að mamma var að prjóna lopapeysu og mig langaði til að gera eins og hún og það leið ekki á löngu þar til ég var búin að prjóna teppi í dúkkuhúsið mitt. Á sumrin fór ég til Svíþjóðar til afa og ömmu og þar voru engir krakkar til að leika við en amma var dugleg að hjálpa mér við að prjóna peysur og ýmsa aðra handavinnu svo ég hafði nóg fyrir stafni. Ég hlakkaði alltaf til handa- vinnutímanna í grunnskóla og bókstaflega lifði fyrir þá tíma,“ rifjar Astrid upp. Endurvakti orkeringu Á unglingsárunum lærði Astrid orkeringu en það er gamalt hand- verk sem tilheyrir íslenska þjóð- búningnum og var um tíma við það að deyja út. „Þegar ég var komin í gaggó langaði mömmu að kenna mér að orkera en hún hafði lært það í sínum heimabæ, Vík í Mýrdal. Orkering er í raun nokkuð flókið handverk en um leið og ég náði góðum tökum á að orkera fannst mér það auðvelt og ekki síður skemmtilegt. Ég fór á fullt að orkera blúndur og seldi til þeirra sem voru að sauma sér peysuföt. Svo var ég beðin um að kenna orkeringu við Heimilisiðnaðarskólann og ákvað að slá til og hef nú haldið nám- skeið í nokkur ár,“ segir Astrid. „Mér finnst gaman að halda þessu gamla handverki við og hef þróað það áfram og bý líka til skart með þessari aðferð.“ Þegar Astrid er spurð hvort hún selji töskurnar eða skartið sem hún gerir svo listilega vel segir hún svo ekki vera. „Ekki enn þá en það er aldrei að vita hvað verður í fram- tíðinni,“ segir hún sposk að lokum. Kaffipokar fá nýtt líf Astrid Björk Eiríksdóttir er mikil hand- verkskona og virðist allt leika í hönd- unum á henni. Hún notar óvenjulegt efni og aðferð við að búa til körfur og töskur sem hafa vakið mikla athygli. Astrid hefur alla tíð haft mikinn áhuga á handavinnu og virðist allt leika í höndunum á henni. Taska úr kaffipokum. MYNDir/EYÞÓr Astrid lærði orkeringu þegar hún var unglingur. Skart sem er gert með orkeringu. Kaffipokar verða að hátísku í meðförum Astridar. ARKITEKTÚR, VERKFRÆÐI OG HÚSBYGGINGAR Hægt er að kaupa bæði auglýsingar og kynningar. Nánari upplýsingar veitir: Jóhann Waage, sölu og markaðsráðgjafi Fréttablaðsins. Netfang: johannwaage@365.is • Sími 512 5439 Blað um Arkitektúr, Verkfræði og Húsbyggingar. Kemur út þriðjudaginn 31. október. 4 KYNNiNGArBLAÐ FÓLK 2 5 . o K TÓ B E r 2 0 1 7 M I ÐV I KU DAG U R 2 5 -1 0 -2 0 1 7 0 4 :5 5 F B 0 7 2 s _ P 0 4 8 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 4 1 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 2 5 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 3 2 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 E 0 D -F E 9 0 1 E 0 D -F D 5 4 1 E 0 D -F C 1 8 1 E 0 D -F A D C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 8 A F B 0 7 2 s _ 2 4 _ 1 0 _ 2 0 1 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.