Morgunblaðið - Sunnudagur - 02.07.2017, Page 34

LESBÓK Tómas R. Einarsson, Sigríður Thorlacius og Gunnar Gunnarssonkoma fram á stofutónleikum Gljúfrasteins á morgun, sunnudag, kl. 16
og flytja tónlist við ljóð Halldórs Laxness og lög Tómasar R.
Flytja tónlist við ljóð Halldórs
34 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2.7. 2017
Foreldrar mínir föttuðu tiltölulega snemmaað þau gátu haft mig sæmilega rólegan efþau hentu í mig pappír og penna. Þá var
ég til friðs,“ segir Sævar, sem man varla eftir
sér öðruvísi en teiknandi. Í æsku voru oft kyn-
legar fígúrur eða ofurhetjur viðfangsefnið.
„Mamma hafði nú áhyggjur af þessu á tímabili,
henni fannst ég teikna of mikið af ljótum köll-
um, hauskúpum og sprengingum. Hún ræddi
það við myndlistarkennarann, sem sagði henni
að hafa engar áhyggjur,“ segir Sævar og brosir.
Sem barn ætlaði hann sér lengi að verða bakari,
enda sjúkur í kökur og sætabrauð. „Mér fannst
það frábær hugmynd að verða bakari því þá
gæti ég étið kökur allan daginn. En svo fattaði
ég einn daginn að maður gæti raunverulega
haft atvinnu að því að teikna. Þá henti ég bak-
aradraumunum út um gluggann og ákvað að
verða eitthvað sem tengdist myndlist.“
Alltaf síkrotandi
Sævar teiknar með penna á blað mynstur
samansett úr línum, hringum, fígúrurum og
teiknimyndaandlitum. Flestar myndanna byrja
með hring sem út frá spíralast línur og á milli
má sjá hin ýmsu form eða myndir. Pennateikn-
ingin hefur fylgt honum alla ævi, en Sævar nam
myndlist við Listaháskóla Íslands og var þar í
grafíkdeild. „Einhvern veginn endaði ég alltaf
aftur í pennanum. Ég er alltaf krotandi eitthvað
til hliðar og geri það enn þann daginn í dag, á
fundum í vinnunni er ég alltaf krotandi,“ segir
hann. Sævar sýnir blaðamanni gamla teikningu
frá skólaárunum sem hangir uppi á vegg og
minnir aðeins á Erró. „Erró er mikill áhrifa-
valdur. Á meðan vinir mínir hengdu upp Duran
Duran-plaköt var ég með eftirmyndir eftir Erró
uppi á vegg. Það er þessi ofgnótt í myndunum
hans sem heillar.“
Gerðu fullorðinslitabók!
Eftir útskrift fékk Sævar vinnu hjá grafíkdeild
Stöðvar 2 og síðar hjá RÚV. Hann segir að
teikningin hafi aðeins lagst í dvala enda nóg að
gera í vinnunni. „Svo var um 2010 að ég fór að-
eins að finna taktinn aftur í þessu. Ég var búinn
að koma mér í gang aftur að teikna og farinn að
fikta við að setja jafnvel lit í þetta og með því
var ég aðeins og ögra sjálfum mér, ég var svo
svart-hvítur. Svo setti ég þetta á samfélagsmiðl-
ana og eitt kvöldið hnippir Ingólfur Bjarni Sig-
fússon, fréttamaður hjá RÚV, í mig og segir:
„Gerðu fullorðinslitabók!“ Ég hugsaði, það er
ekki svo galin hugmynd og setti mér það mark-
mið að teikna fimmtíu nýjar myndir fyrir bók og
fór að teikna með það sérstaklega í huga, án
þess að festast í einhverjum klisjum eins og ugl-
um, fuglum og blómum. Svo þegar ég var langt
kominn fór ég að banka í Egil (Örn Jóhanns-
son), framkvæmdastjóra Forlagsins. Hann
sýndi þessu í fyrstu svona hóflegan áhuga,“ seg-
ir Sævar brosandi. „En ég kláraði þennan
pakka og hélt áfram að nauða í honum og banka
aðeins fastar. Svo fór ég í sumarfrí og fór að
skoða þessar fimmtíu myndir betur. Þá fannst
mér þetta eitthvað hálfklárað og fór að vinna
betur í þessu, setja inn meiri smáatriði og gera
þetta meira eins og mig langaði að gera. Mér
fannst eins og ég hafði verið að gera of mikla
málamiðlun út af því að þetta átti að vera lita-
bók. En ég gaf skít í það og gerði nokkrar nýjar
myndir og sendi þær á Egil. Og þá strax sá
hann eitthvert ljós í þessu.“
Að teikna er mitt jóga
Er þetta ekki tilvalin bók í sumarfríið?
„Jú, þetta er mjög róandi. Ég henti einu ein-
taki á borð í kaffitorgið á RÚV og nokkrum lit-
um og það eru nokkrir sem hafa ekki skilað
heilu dagsverki síðan,“ segir hann og hlær.
„Þetta hefur alltaf verið mitt jóga og mín
hugleiðing, að teikna,“ segir Sævar, sem eyðir
frítíma sínum á kvöldum og um helgar í teikn-
inguna. „Þetta gefur mér mjög mikið. Maður
fer í hálfgerðan trans, dettur í einhvern rytma.
Þetta er eins og að prjóna eða eitthvað, endur-
teknar hreyfingar, það er eitthvað róandi við
það. Svo dansar þetta á einhverri línu, það er
ein skilgreining á einhvers konar geðveiki að
standa í endurtekinni mynsturgerð,“ segir hann
og hlær.
Daginn sem bókin kom út var Sævar í smá
stressi heima og ákvað allt í einu að taka til í
bókaskápnum hjá sér. „Þá rakst ég á BA-
ritgerðina mína úr Listaháskólanum, sem ég
var ekkert með í kollinum. Hún ber titilinn
„Dægradvöl brjálæðings“. Skemmtileg tenging
þar,“ segir hann og hlær en bætir við að hann sé
rólegur maður í dag þótt hann hafi líklega ekki
verið það sem barn og unglingur. „Það er þá
betra að geggjunin sé bara á pappír!“
Dreymir um sveitina
Blaðamaður rýnir í margslungnar teikningar
sem virðast óaðfinnanlega teiknaðar.
Hvað gerirðu ef þú gerir mistök, byrjarðu þá
upp á nýtt?
„Þá held ég bara áfram. Það hefur alveg kom-
ið fyrir að ég ligg uppi í sófa að teikna og krakk-
arnir að hlaupa um og rekast í mig. Ég byrja
eiginlega aldrei upp á nýtt, það er ofsalega
sjaldgæft að ég hendi einhverju í ruslið. Mér
finnst bara skemmtilegt að þurfa að leysa það.“
Þegar Sævar er ekki að vinna er hann fljótur
að láta sig hverfa úr höfuðborginni vestur á
firði, þar sem fjölskyldan á eyðijörð í Kvígindis-
firði. „Ég er þar eins mikið og ég get yfir sumar-
tímann. Þetta er algjör paradís fyrir börn, og
alla. Mig hefur alltaf langað að prófa að vera
þarna einn vetur. Það býr enginn þarna í sveit-
inni og mjög dapurt símasamband. Ef ég gæti
einhvern veginn búið þar og gengið um í
gúmmístígvélum og teiknað svolítið þá myndi
ég gera það.“
Sævar segist alltaf vera
síkrotandi og ákvað að
gefa það út í formi full-
orðinslitabókar.
Morgunblaðið/Ásdís
Geggjun á pappír
Út er komin ný íslensk litabók
fyrir fullorðna eftir Sævar
Jóhannesson, listamann og graf-
íker. Brjálæðislega róandi er titill
bókarinnar og segir allt sem
segja þarf. Sævar notar penna,
gráðuboga, sirkil og skapalón til
að skapa margslungnar teikn-
ingar sem áhorfandinn fær svo
að lita eftir sínu höfði.
Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is
’Maður fer í hálfgerðan trans,dettur í einhvern rytma. Þettaer eins og að prjóna eða eitthvað,endurteknar hreyfingar, það er
eitthvað róandi við það. Svo
dansar þetta á einhverri línu, það
er ein skilgreining á einhvers kon-
ar geðveiki að standa í endur-
tekinni mynsturgerð.